Верш Дзяцінства

Мне здаецца, што гэты свет штучны,
Што шчырасць мая дзесьці знікла,
Раставраюцца словы бязгучна,
І радасць галавою панікла.

Ужо рэдка пішуцца вершы,
Нішто не турбуе так моцна.
Канешне, адкрыю не першай
я свет чалавека дарослага.

Я чула ў дзяцінстве, што потым
будзе складаней, чым зараз.
Схопяць за плечы турботы –
І прыйдзецца скласці свой парус.

У гэта верыць зусім не хацела,
Лічыла: змагу бесклапотна,
Пакуль жа сама не сустрэла
Цяжар чалавека самотнага.

Раней шчасця здавалася болей,
Мела кошт дабрыня ды сумленнасць
Ты нібыта становішся вольней,
Але поруч стома ды тленнасць.

Але ж трэба здавацца моцным
Усміхацца, калі балюча.
Прыйшоў час станавіцца дарослым
хаваць душу за дротам калючым.

Адкажыце, людзі, дзе выйсце?
І як мне забыцца на гэта,
Так далёка ўходзіць дзяцінства,
Уходзіць шчаслівае лета.

Ещё вершы:

Геаметрыя Бывае ў жыцці ўсяк, То прама, то наўскасяк. Іду, як перпендыкуляр, Мяшу нагамі зямны шар.. Перасякаю паралельныя сусветы, Над галавой […]...

Успаміны аб рэчаньках дзяцінства Успаміны аб рэчаньках дзяцінства… Дзяцінства хутка праляцела, А ўспамінаў вельмі шмат. Душа цярпела, але хацела Паведаць сэрца клад. Мясціны родныя […]...

Ваеннае дзяцінства Пажарышч незлiчоныя сляды, Ў лясах снарады, гiльзы, порах, мiны, Дзiцячыя галодныя гады, Нялёгкiя ваенныя ўспамiны. Дзяцiнства нас пазбавiла вайна, Хаця […]...

Рэкі дзяцінства Рэкі дзяцінства – Самыя глыбокія, Дрэвы дзяцінства – Самыя высокія. Нівы дзяцінства – Самыя шырокія, Сцежкі дзяцінства – Самыя далёкія. […]...

Колькі каштуюць вершы? Колькі каштуюць вершы? Цікаўным ведаць патрэбна болей: Напэўна плацяць за вершы многа? Мяне ж цікавіць не кошт, а тое, Якая […]...

Зорка Палын Шэрыя кроплі з шэрых аблокаў, Як попел анёлаў прыцерушыў зямлю, Вораг народу – дурасць чалавека Знішчае багацце ў вольным краю. […]...

Маналог свата МАНАЛОГ СВАТА – Гэй, хлапчына, мо, даволі Халасцяцкай зведаў волі? Каб жа потым не журыцца, Трэба ўжо табе жаніцца! То […]...

Вось ужо дваццаць першае стагоддзе Вось ужо дваццаць першае стагоддзе… А да чаго мы з вамі дайшлі? Да чаго? Стала штодзенным нам Амаль усе, што […]...

Сасна майго дзяцінства Сасна майго дзяцiнства, – Ад неба прыгажуля, Як частка ад гасцiнца, Што з кроўнасцю iснуе. Стаiць сярод бур’яну, Раскiнуўшы галiны, […]...

Майго дзяцінства сенажаць Майго дзяцінства сенажаць. Прыйшлі мы з мамай сена жаць. Са мною роўная трава Шугае ў гаі Крапіва! І мне прыемна, […]...

Арэлі дзяцінства Абмытыя дажджом дзіцячыя арэлі пелі і песцілі таго, каго сустрэлі праз дваццаць год: не белабрысым хлапчуком, а юнаком са сталым […]...

Памяць дзяцінства Вярнуць дзяцінства немагчыма, Але нішто не пройдзе міма: У сэрцы памяць застаецца, Дзяцінства з фота усміхнецца – І ты адразу […]...

Рака дзяцінства Дзе будзе пеўня салавейка, Крынічка мые золата-пясок, – З узгорка, вёсачка “Нарэйкі”, – Пачула яе першы галасок. Не развітаўшыся з […]...

Успамін дзяцінства Зіма. Завея. Снег да даху. І чорны вецер за акном. Жах забіраецца пад паху і спіць, скруціўшыся клубком. А нехта […]...

У краіне дзяцінства былога У краіне дзяцінства былога, За дарослых гадоў даляглядам, Я сябе ўспамінаю малога, І мне пахне адтуль шакаладам. Там ўсё побач: […]...

Каханьне, дыханьне, пот трызьненьне, кроў Каханьне, дыханьне, пот, трызьненьне, кроў, І скуры са скурай салодкая стома, Прызнаньне, жаданьне, зьнішчэньне Садома, Каханьне, дыханьне, пот, трызьненьне, кроў. […]...

Сябрам дзяцінства Сябра мой, мы з табой апынемся яшчэ, Каб ужо не губляцца ніколі ніколі, На знаёмым мастку, дзе рачулка цячэ У […]...

Успамін пра дзяцінства Як прыгожа пяе ранні птах, Яго спеў успамін пра дзяцінства навея: Як у ноч, калі гром грукацеў у дварах, Над […]...

Колькі мар лагодных патанула з дзяцінства Колькі мар лагодных патанула з дзяцінства. Хто паверне надзею маю ў сябе? Хто закрые мне вочы на ашчацінства душ тых, […]...

Туман майго дзяцінства быў бялейшы Туман майго дзяцінства быў бялейшы. Ён плыў над лугам, нібы з Марса карабель. Агонь майго дзяцінства быў ярчэйшы. Ён свеціць […]...

ШТО ПАТРЭБНА ПАЭТУ Хадзі пасядзі з паэтам Хвіліну, а можа, дваццаць. Калі на зыходзе лета, Манашкай нашто здавацца? Мікола Шабовіч. А лета — […]...

БАЛАДА РЫГОРА СЕМАШКЕВІЧА (12.09.1945-11.06.1982) Паэты адыходзяць маладымі Не для таго, каб мы ў цыгарным дыме За пляшкаю самотнага віна Пра іх забытыя магілы […]...

Дзень Волі! Дзень Волі – Дзень Барацьбы – За Радзіму, За шчасце, За Долю! Супраць ворагаў усіх, што за кошт наш жылі, […]...

Паэта аб каханні не змаўкаюць Паэта аб каханні не змаўкаюць з часоў, як свет стаіць. Яно нясе пакуты, здзекі, ды кожны мроіць, сніць і аж […]...

Р. М Каханню нічога не трэба, Каханне нічога не просе, – Так радуе сіняе неба, Так цешыць валошка ў калоссі. Каханне, як […]...

У жыцці У жыцці не бывае дрэнных часоў, Ёсць толькі дрэнныя людзі. І кожны, каго розум не абышоў, Той у жыцці заўсёды […]...

Аднойчы да чалавека прыйшло свята Аднойчы да чалавека прыйшло свята… Неспадзяванае, як першы снег, Шчаслівае, як адчуванне палёту, Урачыстае, як зыход сонца, Прыйшло да чалавека […]...

Doing All Right Усміхніся, – ты, любая усім жывым. Ні думай ні аб чым. Чырвоны дыск сьвятла Запомніць гэта мгненьне: Спакойны стан паразуменьня, […]...

Сон не ў руку Сон не ў руку Азмрочана свята. На сэрцы нуда. Сягоння сябе, як ніколі, шкада. Кахання твайго мне не трэба дарма, […]...

Жоравы лятуць Ён вачыма сачыў за палётам самотнага кліна жураўлінага… Разам з птушкамі белымі адлятала ў вырай яго сэрца ў журбе адбалелае, […]...

Ідэал Ва ўсім шукае ідэал той, хто сам не ідэальны. Сябе спрабуе ён змяніць, зрабіцца дасканальным. І свет, навокал што ён […]...

Мая хата з краю Чым далей сабе жыву я, Тым мудрэй і разумней, Я ўсё больш сябе шкадую, Чымсьці то было раней. Я не […]...

Ах, што гэта за дзяўчына Можа, знаеце Мальвіну, Што так хораша пяе? Ах, што гэта за дзяўчына, Што спакою не дае. Устаю я ранкам сінім, […]...

Свабода з вытокаў Улада не можа навесці парадак… Анархія? Дык гэта так людзям страшна… Бывае, Што схопяць так дужа за карак, Вось гэта, […]...

СЛУХАЮЧЫ БРАМСА Паклон маўклiвы – следам у адказ Пурпурны смех i лёгкi цiк шчакi. Аднак сустрэча гэта мела рэзананс: Гарачы поцiск не […]...

Схіляю галаву я перад тым Схіляю галаву я перад тым, хто валадарыць над бязладдзем гукаў, хто правядзе вас, як дзіця, за руку у свет, дзе […]...

Аднойчы Аднойчы прыходзе стома. Ў які-небудзь ціхі вечар. Калі ўжо усё вядома (а зьведанае – пустэча). Ніякіх ня трэба словаў. Зусім […]...

Свет падзялiўся надвая Свет падзялiўся надвая: Свет ДА ЦЯБЕ i свет З ТАБОЮ. Той свет, дзе iснавала я, Быў акрамешнаю iмглою. Свет падзялiўся […]...

Перадзімовае Зоркі, вечнасць… Вечар матыльком на плечы… Хутка і вячэра – Мы запалім свечы… Так прыемна побач Перад поўняй поруч… Мы […]...

Шэрае неба У самыя светлыя, чыстыя дні Мне шчырасці гэтай не трэба. Адхіну я, сонца, твае прамяні, Знайду сваё шэрае неба. У […]...