Верш У збан, які ўжо поўны, не нальеш
У збан, які ўжо поўны, не нальеш.
Пусты ж умесціць дождж дароў ад Бога.
Таму ў галодны дух сыходзіць верш,
А ў сыты – не запхнеш ужо нічога.
Так талент, не прысычаны нічым,
І прагне, і ўмяшчае, і стварае.
А сноб, які прабіўся ў багачы,
П’е славу, ды ўсё менш у духу мае.
11.05.2010
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Я так даўно цябе не бачыў Я так даўно цябе не бачыў Не ведаў, дзе ты, як жывеш А ў галаве гучыць нязбаўна I тым не […]...
- Свабода духу Будзь слаўны дзень, шчаслівы міг, калі душой пачуў, не вухам, як узвышае, настае славутая свабода духу. Узросту высь, натуры высь, […]...
- Там, на волі, з жыцьём кубак поўны Там, на волі, з жыцьцём кубак поўны: Першы сорт! Вы плывіце далей сваім чоўнам. Я за борт. Вы ідзіце далей […]...
- Ветра начнога падых Ветра начнога падых Цынкавай бляхай лязгоча І гоніць ад скроняў маіх Сутаньні цёмнае ночы. Яны не ўладаюць нічым, Апрэч цемрамаршалаў […]...
- ПЕКЛА НА КАРЦІНАХ БОСХА Босх жахлівае пекла стварае, Каб не жыць у ім зараз і потым, Каб пакінуць яго… Назірае За прамоўцам адным крываротым. […]...
- Зямля ўжо ледзь трывае нас Зямля ўжо ледзь трывае нас. Калі ж здараецца з ёй штосьці, На ўсе пытанні ёсць адказ: Не ўладары мы тут, […]...
- Зямля пад сонцам ажыла Зямля пад сонцам ажыла, і кволы парастак нясмела туды прабіўся, дзе была вясна ў агні ружова-белым… Быў свежы вецер… Пах […]...
- Пасля ціхіх перастрэлак Пасля ціхіх перастрэлак I налётаў штурмавых На плацдармах абгарэлых Усё менш і менш жывых. Пад зямлёй сышліся цені Неданесеных штыкоў. […]...
- Рубайкі Будзь спакойным. На зло і дабро не зважай. Пазабыла каханая – зрынь свой адчай, Закуры нетаропка, з прыродаю зліся, Лёгкакрылыя […]...
- Я мужык-беларус “Я мужык-беларус, – Пан сахі і касы; Цёмен сам, белы вус, Пядзі дзве валасы…” Я. Купала, 1905-1907 Я мужык-беларус, – […]...
- …Душа сумуе па душы *** Душа сумуе па душы. Як неабходна ім сумоўе, Нібы каханне ці здароўе, Нібы само жаданне жыць. Як гэта трэба, […]...
- Апафеоз Чарговая дзяўчына Знікае ў небыцці. Якая прычына Заставіла ісці? На пошукі лепшага лёсу, Які нясецца ў нябёсах, Ды не спускаецца […]...
- Чырвоны дыск за хмару закаціуся Чырвоны дыск за хмару закаціўся І знік за ёю, як заусёды, звыкла. І раптам промень сонечны прабіўся І шэрань за […]...
- Паэтаў засталася мала Наша жыццё празаічна. Навошта тады намагацца Рабіць яго больш паэтычным? Такімі нам лепш заставацца. Наша жыццё празаічна. Паэтаy’ засталася мала. […]...
- Нілу Сымонавічу Гілевічу Волатам духу народнага, Сакаліным узмахам крыл Беражэ Беларусь гаротную Наш паўнаводны Ніл. І бруіцца святло душы яго. І поіць засмяглы […]...
- У Полымі Я ў полымі пачуццяў і падзей, Ужо трымцяць абпаленыя крылы, З узмахам кожным менш і менш надзей – На ўласныя […]...
- Я не зайздрошчу тым, хто мае Я не зайздрошчу тым, хто мае. А тым – хто лепшае раздаў. Душы пачуццяў не стрымаеш, Як не стрымаеш росту […]...
- Вазьмі білет Святочны дзень сакавіка Прабіўся першаю пралескай, І пацягнулася рука, Каб скінуць маме SMS-ку. А лепш было б узяць білет Туды, […]...
- Я не баюсь спякоты На трэць аб’ільдзянець, Тры чвэрці на паводзіны, А потым згарэць Каб новыя народзіны Зноў з песнямі як чэрці. Бо талент […]...
- Пераклад санета 150 У. Шэкспіра Скуль у цябе магутнасці выток – Каб нада мной ўладарыць слабіною І вымушаць, згубіўшы ўласны зрок, Прымаць за праўду спойванне […]...
- Пераклад санета 100 У. Шэкспіра Ты, Муза, дзе? Чаму цябе няма З тым, хто тваёй магутнасці выток? Няўжо натхненне страчваеш дарма На спеў пусты – […]...
- Пакрыўджаны дзіцёнак Пакрыўджаны дзіцёнак Адчайна прагне ласкі, А Канстанцін Путронак На ноч чытае казкі. І 33 каровы, І мама мыла раму. А […]...
- Хай разумнікі рагочуць Хай разумнікі рагочуць, дурні хай смяюцца, Мараў і жаданняў саромецца не трэба. Шанцы ды сюрпрызы не кожнаму даюцца, Зоркі падаюць […]...
- У п’янстве, братка У п’янстве, братка – Страшная пагроза: І менш жывем, Ды і нябог раджаем… Над тым падумаць Варта нам цвяроза: Прыходзь […]...
- Крылы чые – на такі размах? “З боку – таго зачыняйце дзьверы!” Пухаўку б’е, нібы ў барабан. Мне не хапае звычайнай веры – Хто мне той […]...
- Мая нацыя ў стане стагнацыі Мая нацыя ў стане стагнацыі. Мая мова жыве ў сутарэннях. Не, ніколі не можа мець рацыі Большасць прагнучых самазнішчэння, Большасць […]...
- Пакой, святло, нямы радок Пакой, святло, нямы радок, у тым кутку крамешны змрок. Келішак кавы, кволы цень, І ў вачах ліхціць агень… Паветру прага, […]...
- Лявоніха А Лявоніху Лявон палюбіў, Лявонісе чаравічкі купіў; Лявоніха, душа ласкавая, Чаравічкамі палясківала. Як я молада ў матулькі была, Як вішэнька […]...
- Перабіты як на духу Перабіты як на духу перарэзаны ў гэтым павер’е правадамі адзінкі, нулі грамада кіламетры здарэнні… Перахоплены як па журбе пазыўныя ды […]...
- І ў вас бывала? *** І ў вас бывала?.. Сустрэнешся. Разгаворышся, Уразішся, Адкрыешся. Як на духу, Наросхрыст, Шчыра-шчыра… А потым… Шкадуеш. Чаму не стрымаўся? […]...
- Як збавення чакаў світання Як збавення чакаў світання… Ноч абрыдла…Не стае сіл. Усю горыч і боль чакання Спазнаеш каля родных магіл. І бяссілле сваё […]...
- Максіму Багдановічу Чаму здараецца Ў жыцьці у нашым часта, Што лепшыя сыходзяць У нябыт, у цемру першымі?.. Бывае, толькі-толькі пачынае Дарунак Божы […]...
- Прывыкаю да болю Прывыкаю да болю, Да зняваг і да крыўд. Гэты боль не адолець, Сум нічым не прыкрыць. Прывыкаю да плачу, Да […]...
- Загадка Чырвонае, створана біцца бязлітасна, самааддана. Прагне крывёю напіцца, гучыць, як гук барабана. I ноччу не ведае стомы. Усмешка яго кранае. […]...
- Якія шэдэўры стварае мастак-сакавік! Якія шэдэўры стварае мастак-сакавік! Сівыя палотны грунтуючы марай-надзеяй, Ён фарбы вясёлкі збірае на пэндзаля цвік І ўводзіць у свет паэтычнай […]...
- Краіна Белая ў белым Пануе моцная завея, Пайшлі ў скокі віхуры. Хоць дзіўнаватая падзея, Бо сакавік ужо на двары. Як да вяселля маладая Шукае […]...
- ДЗiВАК Той юнак быў дзiвак, Гожа мог ён спяваць. i пра талент яго Шмат дзе й сёння чуваць. Ладзiў лодку з […]...
- Першы Я Чысты ліст, які трэба спісаць Пусты збан, які трэба напоўніць Мне ніколі вас не дагнаць Вам ніколі мяне не […]...
- На ўскрайку самым, на краёчку На ўскрайку самым, на краёчку Таго ўсяго, чым даражу, Я даначую гэту ночку, Тваю падушку даляжу. Мы родныя крывёй і […]...
- Жывыя акорды Спакойна спі, пясняр, далёка на чужыне… Нашто пакінуў край, які быў сэрцу міл? Ці, можа, ты хацеў, каб на палях […]...