Верш Змрок

Ещё вершы:

1. Сыны Беларусі Скразьняк, агеньчыкам на елцы, зьдзімае шэрасьць гадавін: сухім сьняданкам па талерцы распэцканы дачка і сын. Нібы праклён ці напамін. Мілёдый […]...
2. Карабель Павольна, павольна, На месцы нібыта, Стаіць нерухома На краю блакіта Марскі карабель, Што плыве ў далячынь, Куды яго вабіць Бясконцая […]...
3. Ваўчыная малітва У царкве ваўчынай воўк біўся вобземлю, Скураной дудою выў, плакаў кобзамі. З абразамі воўк дзяліўся абразамі, Горкай доляю сваёй – […]...
4. Цемра. Змрок. Я зноў хвараваты Цемра. Змрок. Я зноў хвараваты. Сэрца няспына б’ецца маё. Не ўратавалі мяне і кахання латы, Не збераглі нат’ і любай […]...
5. Калі Везувія Чарнобыльскага змрок Калі Везувія Чарнобыльскага змрок Дыхнуў у твар краіны Ефрасінні, Атрутны водар сапсаваў на час Ёй зрок, Змяніўшы шэрым задуменна-сіні. Калі […]...
6. Да берагу роднага Да берагу роднага Плыць бы і плыць, І бачыць вакол Толькі мір, ды спакой… Дарога да дому, Як сонца к […]...
7. ХТО РАЗУМНЕЙШЫ? Аднойчы воўк спытаў зубра: -Нашто табе, сусед, два рогі? Я ем казуль, яшчэ труса, ну тых, каго ратуюць ногі. Ты […]...
8. Што нясеш на плячах, настаўнік? А хто там ідзе?… Я. Купала Што нясеш на плячах, настаўнік? Працу цяжкую, марны лёс? Грошы-слёзы? Галодны страўнік? Што з […]...
9. Хай спявае душа Хай спявае душа У валасах срэбны іней завей, Ды гады нам падлічваць не трэба. І не варта загадваць далей. Мець […]...
10. Ламае час былыя звычкі Ламае час былыя звычкі, Да наслаенняў я прывык: Асліны голас электрычкі, I старажытны маладзік, I аўтаматыкі шарады, I хітрай хіміі […]...
11. Дыялог закаханых перад карай – Я кахаю цябе, дарагi! Дык чаго ж ты бядуеш? Мабыць, сэрца твае пазабыла мяне ў барацьбе? Я кахаю цябе, […]...
12. Сум восені Восень прыходзе павольна, Ды і куды ёй спяшыць? Засьвяціць і прыгрэць яшчэ здольна, Дажджом залатым абліць. Разьвітаецца з летам, чакае […]...
13. Воўк на асамблеі Я раскажу тут, як умею: Спяшаўся Воўк на асамблею, Дзе гор, лясоў і стэпаў жыхары З якой пары Не могуць […]...
14. А жыву так старанна, наколькі магчыма А жыву так старанна, наколькі магчыма, Як любая другая дзяўчына, жанчына, Праца ды крама, прыборка ў пакоі – Усе справы […]...
15. Бязглузьдзіца Губляем штосьці, Няма кагосьці. Жыцьцё тут побач, А лёс – напоўнач. Мінуюць тыдні, Зьнікнуць твары. І паміраюць нашы мары. Рэфрэн […]...
16. У вераснёўскім лесе У вераснёўскім лесе Ветрык лісцём церусіў, Як летуценнем імпрэсій Музыка Дэбюсі. Ціха было і ўтульна… Ды раптам – той голас […]...
17. Рака жыцця Рака жыцця у рамках берагоў па плыні несла лодачку павольна у акіян. Але… Але любоў шалёным ліўнем хлынула свавольна. Працяла […]...
18. Лес галее Лес галее, як балясы, Але ўзлесачак вясновы Пасцяліў свае паласы – Маладой вясны абновы. Мо лясун, на плёткі ласы, Звабіў […]...
19. Воўк князя Гедыміна ВОЎК КНЯЗЯ ГЭДЫМІНА Я не ведаю імёнаў кветак, птушак і начальства. Я каменьчыкі збіраю і малюскаў – так, да кучы. […]...
20. Я будаваў свой карабель Я будаваў свой карабель. Ды дзе мне плыць? Усюды мель… І ён вялізны быў Бы гмах, Ды чэрап быў на […]...
21. На пяшчанае Мора Дажджоў На пяшчанае Мора Дажджоў Я кірую сваю калясніцу, І калі б нават град пайшоў, Я шукаў бы тваю зарніцу. І […]...
22. Родная мова Мова беларуская, У душы маёй жывёш, Гучаннем слоў прыгожых Мне сэнс жыцця нясёш. Цябе заўсёды крыўдзілі І мусілі забыць, Але […]...
23. Дар ма Па-беларуску *дар ма – гэта слова “дарма” наўмысна падзеленае пустэчай на не зусім дарэчнае словазлучэнне … Вайна бесконцаю бывае. Не […]...
24. Ты глядзіш стамлёнымі вачыма *** Ты глядзіш стамлёнымі вачыма На святло, якое не тваё… Бачыш у сутонні, як Айчына Вобцас ймкнецца да і па-за […]...
25. Маю гонар, бо маю свае карані * * * Вадзіму Клімовічу Маю гонар, бо маю свае карані, маю глебу, з якой прараслі яны ў сэрца, маю […]...
26. Што не заб”е, то зробіць нас мацнейшымі І выйдзе воўк снягоў хадой адважнай, Ён, князь лясоў, ступіў на след мой першы, Ён ведае чаго свабода важыць. І […]...
27. Воўк Вые, вые ў лесе воўк I зубамi шчоўк ды шчоўк. I пытаецца карова: “Ад чаго скулiш ты, Вова?” Запыталася свiння: […]...
28. Як звяры зіму сустракаюць Мядзведзь На ўвесь бор, На ўвесь бор Гучна грукае тапор. Гэта Мішка клышаногі Чэша дошкі для падлогі. Ставіць ложак, бо […]...
29. Хрэнавы мёд Няпраўда ўсё ж, што мова памірае, Як адмірае першае галлё. Няшмат па беларуску размаўляюць, Але вось разумеюць амаль усё. Чаму […]...
30. Нашто? Сёння дождж ліецца з вокан І я пакутую адзін… Ты, мабыць, ужо далёка – Пайшла за безліччу гадзін… Нашто, нашто, […]...
31. Вяртанне Булак-Булаховіча Добры дзень у хату Вам, спадары! Прывітанне, дзеўкі! Хлопцы, прывітанне! Мы да Вас наведацца, пагаварыць… Да мінуўшчыны прыйшлі на спатканне. […]...
32. Антыэлегія Далонямі цягнуцца да аблокаў Раскінуць над прасторам снежным вокам І вызваліць душы схаваны крык Ты сёння на вяршыні, ты мужык […]...
33. Дакуль? Дзевяноста другі – Беларусь у пажарах. Дзевяноста трэці – Палессе захлынулася вадой. Божа мой, няўжо ты ўзяў ахвярай За грэх […]...
34. Краіна туманаў! Твае краявіды Краіна туманаў! Твае краявіды Кранаюць мне сэрца шчымлівай тугой. Ты трапіла ў нерат няўмольнай планіды, Што ў бездань нябыту вядзе […]...
35. Маўчыць зімовая прастора Маўчыць зімовая прастора. Імкнецца з ветрам снегапад. I снежань смуткам і дакорам сусвету засыпае сад. Куды ж імкнецеся, сняжыны? Куды […]...
36. Ціха розум пакутаваў Ціха розум пакутаваў, Сумняваўся ў сне. І трывога паскуда, Пралезла ў мяне. Быццам цуда не будзе, Ды як, тады жыць? […]...
37. Жук i слiмак Пагожым летнім ранкам На лузе за сялом Сустрэўся жук аднойчы З рагатым слімаком. – Здарова! – жук вітае. – Куды, […]...
38. Санэт-калыханка Спі. Прыстала зрэнка бычыць. Вушы – чуць, язык – тлумачыць. Думкі – ўгалаве блудзіць, Рукі – мацаць, цела – жыць. […]...
39. Літанне Святая зямля нашых продкаў, застанься апорай нашчадкаў. Замглёная зорка Рагнеды, не была ты пасцельніцай здрайцаў. Чарадзейны меч Усяслава, вырвіся з […]...
40. БАЛАДА УЛАДЗІМІРА КАРАТКЕВІЧА (26.11.1930-25.07.1984) Ён паехаў на Прыпяць памерці. Там у чоўне, як ліст у канверце, Што напісаны Богам для Бога, Ён па […]...