Верш Не надышоў, мо, гэты час
Не надышоў, мо, гэты час,
Каб нам усцешыцца каханнем.
Жыццё віруе паміж нас
Сваім бязглуздым спадзяваннем.
А я іду цераз раку,
Дзе кожны дзень марнеюць плыні.
І жар натхнення на вятру
Павольна стыне, стыне.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Надышоў гэты час ісці Надышоў гэты час ісці Па студзёнаму ветру і снезе. Па пакутліваму жыццю, Што знікае між зорак недзе. Надышоў гэты час […]...
- Мой час яшчэ не надышоў Мой час яшчэ не надышоў… Мо я жыву, каб ты быў мной каханы? Сябе ў душы маёй знайшоў, Быў ад […]...
- У гэты дзень у гэты час У гэты дзень у гэты час я рад усIх сустракаць вас У гэтым родным мне двару I я пра гэта […]...
- Развітанне з Кактэбелем Мора, каб хацеў, дык не сурочыш Разьвітальным пошапкам сваім. Закружыўся чаек крык сірочы. Мы над ім разгублена стаім. Ты яшчэ […]...
- У гэты мароз зоркі ззяюць У гэты мароз зоркі ззяюць, Так моцна гараць увышыні. У свеце кагосьці чакаюць, Без слоў, проста так, без хлусні. Паверыць […]...
- *** Я гэты боль перажыву Я гэты боль перажыву. Хоць цераз край – да дна дап’ю. Мой боль – нацятую струну Я не парву – […]...
- Як гэты свет, як і сябе, хутчэй Як гэты свет, як і сябе, хутчэй Прыдумаў кожны сам сваё каханне. Адчуўшы шэпту цёмнае дыханне, Бяссонніцу спакушаных вачэй. Страх […]...
- Гэты дзень – сьпелы, як яблык Далоў трывогу, віват спакой! На сьнезе танцуюць анёлы радасьці, Бачу іх у вакно. Хто сказаў, што людзі ня ўмеюць лётаць? […]...
- Калі-небудзь прыеду на гэты хутар Калі-небудзь прыеду на гэты хутар: Мо праз пяць а мо і праз дзесяць год, Успомню сённяшні дзень, з’явіцца смутак, Бо […]...
- Супраць плыні Як цяжка плывецца супраць… Дык вось ты якая, рашучасць! Галоўнае – толькі рушыць. Вось так! Толькі ўперад! Без лодкі. Ваш […]...
- Табе складаю гэты гімн Табе складаю гэты гімн, мой горад! I не крыўдуй, прастор жытнёвых ніў, Што мой напеў, яшчэ духмяны борам, Сінеючы ад […]...
- Лес і мой сум Бялеюць паркалем бярозы, Павольна вядуць карагод. Хто выцірае іх слёзы, Што ўвесну цякуць кожны год? Ў цішы падыйду да рабіны. […]...
- Ты прыйшоў на захад сэрца Я на ўсход тваёй дарогі. У тваіх далонях – вецер, У маіх – палын-трывога. А на захад – мілавіца, А […]...
- Сяброўкам Кабет шматлікіх і настойлівых Увагу не адпрэчваў, нават раз, Даюць – бяру, хай непрыстойна, Але цяпер так патрабуе час. Павольна […]...
- Так снегу мала ў лесе Так снегу мала ў лесе, Хоць за акном зіма. Ды ўжо са мной Алеся Каторы год няма. Не заракоча басам […]...
- На пашы Мулка на цені сваім пастушку. Жмурыць блакітныя вочы і сумна Ў неба глядзіць і чакае, пакуль Воблака Сонца ў кішэню […]...
- Натхняй мяне Натхняй мяне – Я мастак у палоне, збіваюсь з дарогі… Не адчуваючы прыемнай далоні, Цёплы подых па шчоках, сардэчнага болю… […]...
- НЕ ПРАЕХАЦЬ, НЕ ПРАЙСЦі Прыпыні на дзень, зіма, Не хавай у кішэню сцежкі. Добра ведаеш сама- Многа снегу на ўзлесках. Не праехаць, не прайсці, […]...
- Дзякуй за гэты вечар Дзякуй за вечар той, Вечар дзіўнай сустэчы, Дзе знайшоў цябе погляд мой. Там, пад зоркамі летуценна, Па ўскрайку горада і […]...
- Зашапчы гэты боль, дождж лістоты Зашапчы гэты боль, дождж лістоты. Залаты лівень, лівень барвяны. У травы познія падаюць ноты Музыкі невяртання. Невяртанне без слова, пагляду, […]...
- Благі гэты сьвет ці харошы Благі гэты сьвет ці харошы? – Балагосьці, харошасьці – дым; Усё растане сьнягамі з барознаў, Бы за морам паўднёвым сьляды. […]...
- ВЕРАСЕНЬ, ЯК ВЕРАСЕНЬ Пабялiлi лес туманам – Густым, цяжкiм малаком. Нешта холад кроча рана, Енчыць зайцам пад акном. Трава раптам пажаўцела, Гарыць толькi […]...
- Кніга быцця Кніга быцця. В. Р. Хадою хуткай мы ідзём па старасці, Кожны год бліжэй да завяршэння. Засмуткуем з непрыемнай маласці, І […]...
- Думы хворага караля Аляксандра Думы хворага караля Аляксандра на шляху з Ліды ў Вільна (у памяць аб падзеях 1506 года) Апалчэнне ўзначаліць прызваны, апалчэнцаў […]...
- Я таксама магу быць паэтам (Дзякуй Віталю Рыжкову за гэты верш) Да, я таксама магу быць паэтам. Бо я пяшчотна сьпяваю каханьне. Пра войны магу пракрычаць я зь імпэтам, І наадварот, […]...
- У паэта спыталі У паэта спыталі: “Няўжо кожны раз ты з натхненнем на”ты”? Штось не верыцца ў гэта. І не верце, не трэба, […]...
- У восеньскай журбе У восеньскай журбе зямля глытае слёзы Ізноў мінае дзень, каротшы кожны раз… Зноў залотое вецце скідваюць бярозы. І шэрае нямоты […]...
- Карабель Павольна, павольна, На месцы нібыта, Стаіць нерухома На краю блакіта Марскі карабель, Што плыве ў далячынь, Куды яго вабіць Бясконцая […]...
- На развітанне На развітанне тры толькі словы- “выбачай, памылілася я”, Ды падпісана сэрцам прымова. Паспяшалася. Распачата гульня. Але ўдзячная за тое, Што […]...
- А дзень гарыць, а дзень пылае А дзень гарыць, а дзень пылае і зайчык сонечны гуляе На рэчку весела бяжыць Калодзец кожны аббяжыць Бяжыць ён полем, […]...
- Дзе разам мы Ты ад мяне за сотні кіламетраў, Але шукаю ў цемры позірк твой, Тваёй пяшчоты цёплая паветра І сонечны праменісты настрой. […]...
- Гуцульская рака Навокал горы ў шыпах еляў, Нібыта вожыкаў сям’я. Між іх, як яшчарка, праз зелень Імкне крыштальная бруя, Дзе па каменнях […]...
- Радаўніца У дзень святы, у дзень Пашаны продкаў, Калі з вышынь спускаюцца багі, Мой травень беларускі самы звонкі Люляе водар славы […]...
- Касцёр на лузе Вось і май надышоў неўпрыкметкі, Зноў рассыпаны ля берагоў Адуванчыкі – рыжыя кветкі, Залатыя вяснушкі лугоў. I табе трохі іх […]...
- Дзень пошты Калі ты бачыш паштальёна глядзішь з надзеяй на яго ты не чакаешь два мільёна чакаешь вестку ад яго Калі натупіць […]...
- Зорныя пацеркі Зорныя пацеркі… ******************** Плачуць нябёсы. Я разам з імі. Дзень такі злосны – Сэрцайка стыне. Сонца за хмару Тварык схавала. […]...
- Гэй, адкуль з’явіцца Гэй, адкуль з’явіцца ветру нагадана? Можа, час змяніцца надышоў чаканы? Дзе яго лагода? Можа, ён павее подыхам свабоды?.. Не. То […]...
- З кнігамі Васіля Быкава Як доўжыцца грымотная дарога Паміж крыжоў і спапялёных хат. Яшчэ й дасюль гукае Вас трывога, Таварыш маладзенькі лейтэнант. Там небасхіл […]...
- Тут… Тут… Тут Тут… Тут… Тут… Маўчаньне… Перагуды… Твой голас у забыцьці, Так цяжка і так соладка ў цішы… Здаецца… Няхай цягнулася б […]...
- Успенне Кружляюць жоравы, туга чырвоным лістам на дні ружовыя зляцела. Строма стыне выспа, і вір пражорлівы глядзіць задзірыста на цела, шлючы […]...