Верш Парк Горкага

Ещё вершы:

1. Я праходжу ля парка Горкага Я праходжу ля парка Горкага Там вароны кладуцца спаць Свае дзюбы у гнёзда уторкваюць Каб знянацку ўначы не ўпасць Я […]...
2. Пусты парк ды начны хваляў плёс Пусты парк ды начны хваляў плёс Ты зьнікаеш у цемры на крок. Не спаткалі тут мы свой лёс І падманвае […]...
3. Бог Двое сляпых у адчаі прычыталі: Памілуй нас, Давідаў сын. Цізможыш зрок нам даць? пыталі, Застаўся шанс у нас адзін. Спытаў […]...
4. Зноў мітусьня са слоў у душы Зноў мітусьня са слоў у душы – Іх, быццам вецер зносіць, Як сенажатныя стагі, Што запасьлі на восень. Жыцьцё пражытае […]...
5. Парк піянераў у Бухарэсце Запала гэта глыбока ў сэрца – Навек, здаецца. Я парк прыпомніў у Бухарэсце – Ў прыгожым месцы. Густы, вялізны… Цудоўных […]...
6. Сябруюць вавёркі ды белки Сябруюць вавёркі ды белки А кролики трусам прынеслі гарэлкі, П’янЫ. Ды “если” з “калі” Сябраваць перастала, Нас гэта дастала, Яны […]...
7. БАЛАДНЫ МАНАЛОГ ФРАНЦЫСКА СКАРЫНЫ (каля 1490-каля 1551) Я спытаў у людзей: “Як жывеце, браткі?” “Слава Богу, яшчэ мы жывём…”-адказалі мне ўсе. І ў пустыя […]...
8. Маленне за Беларусь Божа, пашлі Беларусі Ласку з Тваімі вачамі, Сэрцы суцеш у скрусе, Злітуйся над крывічамі. Знікнуць, Святы, не дай нам Ад […]...
9. Восеньскі парк Фарбуе каменны дыван У золата жоўклае лісце; Прабуджаны ноччу, туман, На золках, сыходзіць кудысьці. А вецер, падкінуўшы фарбы, Вядзе закаханых […]...
10. Парк Пазалаціўся парк і дрэвы пасмутнелі, І шум не той, і звон ужо не той, Які паслухаць вы хацелі Кожны раз […]...
11. Парк імя Ільіча Восеньскі дзень, Нібы весні, Сонца з блакіту Глядзіць. Саджанцы Дзеці Прынеслі Сад свой Ля рэчкі садзіць. Дрэўца трымала Марынка. Ямку […]...
12. Млечны след Млечны след… ********************************* У шматгалосым садзе мая, Дзе ноч губляе млечны след, Сваё каханне напаткаю Пад зорным купалам планет. Яно […]...
13. ІІ. Парк горкі. Штыль (з цыклю Мінскія санэты) Барока восені – мой улюбёны стыль Убраньняў паркавых, калі ярчэй, іскрысьцей, Чым дзень яшчэ ці два таму ірдзіцца лісьце, І […]...
14. БАЛАДА ВАСІЛЯ ГАДУЛЬКІ (17.05.1946-15.06.1993) Нібы воран ляцеў над палямі, Нібы воўк тут шукаў воўчы след, Вершаванымі плакаў слязамі Адзінокі, як неба, паэт, У […]...
15. Як жа добра мне з Вамі было Як жа добра мне з Вамі было – Як ні з кім, і ніколі, ні разу. Струмянела спагадай святло, Ні […]...
16. Ад зайздрасці Зайздрасць гэта – пачуццё? Дык чаму яна з’ядае, Лезе ў самае нутро, І грызе там забівая? Нам пачуцці ўсе даны […]...
17. Сэнс жыцця Спазнаць ты хочаш сэнс жыцця, Ці ты смялей за ўсіх? Абраў ты свой адзіны шлях, Не той, як у другіх. […]...
18. Лесавiк У лесе цёмным – лесавік у вусны дзьмуй – крык вырываўся з горла бурай і круціў лясы на гурах. Ен […]...
19. Самотна без цябе мне на Зямлі Быў дзень духмяны, вечар п’яны, ноч затым… Было каханне, закусіла цуглі, На голаўзлом панесла праз гады, І лёд за ёй […]...
20. Ты рыфмаванню зноў паверыў Ты рыфмаванню зноў паверыў. А ўсё ж раней не на паперы, А з дна сардэчнага ўсплывае, Цябе ў нябёсы уздымае… […]...
21. Няма узросту у паэта Няма узросту у паэта, Не будзе часу ён лічыць, Бо у сярэдзіне сусвету У вечным роздуме стаіць. Яскравы сонечны праменьчык, […]...
22. Г. М Заўсёды рад калегу прывітаць – І колькі слоў харошых напісаць, Пачуцці ўсе укласці ў рыфмы, Іх сумясціць з сардэчным рытмам. […]...
23. Адгалоскі даўняй зімы Ці то мроіцца, Ці то помніцца, Бы даўно калісь За ваколіцай Санны след бяжыць_ Дзве палосачкі Ад майго сяла Да […]...
24. Мая дарагая святыня Аклiкаюць мяне часта – дзед, Для Радзiмы застаўся я сынам. Я пакiнуў салдацкi свой след Каля Мiнска, Варшавы, Берлiна. Чую […]...
25. Выдумляла цябе Выдумляла цябе, І ты мне падабаўся. Толькі гэта ня ты, Хто ў думках застаўся. Гэта што? Цяплыня, Сляпых воч вышыня, […]...
26. Асацыяцыя Гарадскім я быў на вёске. У Славенску, ля царквы. Цётке Гене было проста. Не чапалі там хлапцы. Калі што, было […]...
27. Грыфельныя дошкі Мы іх насілі ў торбачках белых Разам з антонаўкамі і гарохам. Навука грыфелем ціха скрыпела I рыхтавала нас у дарогу. […]...
28. Я пакрыўдзіў цябе учора Я пакрыўдзіў цябе учора Ты за гэта мяне прабач Не шкада мне нічога, нічога Каб не чуць белай кнігаўкі плач […]...
29. Кахаў, кахаю і буду кахаць Кахаў, кахаю і буду кахаць, А ёй падалося, хачу абражаць, Каханых ніколі не абражаюць, Каханых толькі кахаюць. Кахаюць без мэт […]...
30. Зіхаціш ты на фота ўсмешкай Зіхаціш ты на фота ўсмешкай, Выстаўляеш фальшывы альбом. А ў душы скрабуць усё кошкі, І развальваецца картачны дом. І пясок […]...
31. Пяю хвалу Пяю хвалу мазолістым рукам, Шчыруючым у полі напрадвесні, Каб важкі і пахучы бохан нам Азваўся на стале зямною песняй. З […]...
32. Рабінавы гай Восень, жоўтым крылом не махай, Не ўзляцець табе ўслед за зязюлямі. Я прыйшоў у рабінавы гай. Гай мой ціхі, Як […]...
33. Пераклад верша A PSALOM OF LIFE Henry Wadsworth Longfellow Псалом жыцця. Не кажы мне ў час жалобны, Што жыццё – бы сон пусты. Ці не больш на сон падобны […]...
34. Я, магчыма, не ўмею кахаць *** Я, магчыма, не ўмею кахаць, каб да слёз, забыцця, да мурашак. Не магу пра пачуцці сказаць… Ды і ты… […]...
35. Няма жыцьця Няма жыцьця… Няма таго, што ўжо было раней. Застаўся шэры ліст, нічога болей, Згубіўся сэнс… Атручанай крыві я абяцаю не […]...
36. Спарахнелі жаданні і мары Спарахнелі жаданні і мары, Ўжо не вабяць пяшчотаю дні. Неўпрыкмет мы чарсцвейшымі сталі Да кахання, дабра, чысціні… Пакрысе забывацца на […]...
37. Я не ганю землі чужыя Я не ганю землі чужыя, – Хай іх сонца не абміне. Толькі дзе б за морам ні жыў я, Беларусь […]...
38. Нерашучасць Твае я веі перарывістым дыханнем не адагрэў у студзеньскі мароз. Адно шаптаў, нібыта заклінанне: “О бог мой, чуеш, гэта усур’ёз!”. […]...
39. Дажынкі На мурожнай жнівеньскай атаве – Жоўты ліст, як сцёртая манета. Напамін, што восень неўзабаве Згорне цеплыню ў свае загнеты. А […]...
40. Кардыялогія Хайку Сэрца ўкалола. паветра халоднае ў дзень веснавы. ____ Кардыялогія: адбітак. Не хайку Люблю, калі мне коле сэрца – напамін, […]...