Верш Па акіяне Мрой
Там вершаў свет, незразумелы часам,
Туманы слоў, шэпт рыфмаў невыразны,
І рыфы сэнсу апантаных параўнанняў,
І каравэлы строф, што зніклі ад каханьня.
І ў рэшце рэшт адзін усплыў радок:
“Па акіяне Мрой… на вёслах…цмок.”
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Багаж кахання Такі мы сабралі багаж кахання, Што многім за жыццё не назбіраць! Яго нясем з пяшчотай ад світання І нам, канешне, […]...
- Куды б ні зводзілі спакусы Куды б ні зводзілі спакусы, Багацьцяў прывідных мяхі… У рэшце рэшт – на Беларусі Твае ўсе сыдуцца шляхі. Памкненьні сквапныя […]...
- Калыханка чалавеку Калыханка чалавеку Спі, чалавеча, табе нагадаю Вобраз вясёлкавы весняга раю. Вось зніклі клопаты, зніклі слязінкі, Граюць з калыскаю яблынь галінкі. […]...
- Гердзе Даруй, патрапіў я сюды Ў хвіліну слабасці душэўнай, Мне ўжо абрыдлі халады – Няма далей дарогі пэўнай. Я думаў, што […]...
- Не маю права памылiцца Ў рэшце-рэшт сказаць мне варта*, Што ты прыгожа і істотна. Жіццё бяжіць, бяжіць ўпарта, А без цябе мне так сумотна. […]...
- Між каханьня, між сяброўства Між каханьня, між сяброўства… п. Мядзьведзевай Н. А. Развітальнай поўнюсь тугай, Смутак крые небакрай, Рэжа сэрца вострым плугам, Колам ў’ецца […]...
- Паслязаўтра адбудзецца жнівень Паслязаўтра адбудзецца жнівень, як цуд нечаканы, І аздобіць на золку празрыстай расою траву, Захавае зямлю ад прадвосеньскіх першых туманаў І […]...
- Мары аб Іспаніі Гэты тарэра не справіўся з быком. Занадта ўжо ён махаў чырвонай анучай жыцця. Іспанія засела ў ім як іголка, што […]...
- Ці ж знаеш ты, як спеліцца радок Ці ж знаеш ты, як спеліцца радок, Без воч-вушэй, істота, ці ж ты знаеш? …Шляхі-дарогі збіліся ў клубок… Ды што […]...
- Кароценькія, вушастыя Вось такі бывае хлам… Горай не бывае. Вушы я свае прадам, Хай народ лятае. Чабурашка на татамі, Правадзіў прыём вушамі, […]...
- З Каханьня, Любові, Вясны З Каханьня, Любові, Вясны. Каханьне люляе каханых З віхуры зімовай, слаты, Любові ім дораць муравы Ды першыя кветы з вясны. […]...
- Выпускныя экзамены Ці святкаваць свой першы перавал? Якое ззянне кветкавай даліны! На жаль, свабоднай ні адной хвіліны. Раскоша легкадумная – прывал. He […]...
- “Тытанік” О, як гвалтоўна мы яго згубілі, закінуўшы ў салёную пасцель… На чорным дне, ва ўсемагутным іле спіць самы грандыёзны карабель. […]...
- Павуціна Лявон запаў на інтэрнэт, Душа даўно патрабавала. З жаночым полам tet-a-tet Яму не вельмі шанцавала. Там многа новага адкрыў, У […]...
- Дзед і бусел ДЗЕД І БУСЕЛ Дзед пад сто адмерау і яшчэ хацеу бы Толькі сум прыжыуся у хаце апусцелай Ужо дауно аціхлі […]...
- Перш доўга лес на гуслях граў зялёных Першае каханьне – салодкая мара, Спадзяваньняў маладосьці рай. Усё вітае пад каханьня штандарам, І толькі раніцою – бывай. Усё назіралася […]...
- НЯБЕСНЫ КЛАВІР Радок к радку, да знаку знак, імгненне і мелодыя пpачнецца. Жывым і чыстым напаўняя сэрцы, У добрых, як ніколі, нашых […]...
- Па кроплях, як па прыступках Па кроплях, як па прыступках да Бога душу вядзеш. А можа табе толькі сніцца – нібыта на яве жывеш. Нібыта […]...
- Усё чакае вясны Усё чакае вясны: Ціхі парк апусьцелы, Яго прывіды-дрэвы, Нібы тыя крыжы. Усё чакае вясны… Нібы тыя крыжы, Думкі ў нас […]...
- Мітынгі вялікай рэвалюцыі Мітынгі вялікай рэвалюцыі – Боль адзін, I стогн адзін, I гнеў адзін. Сходы для будзённай рэзалюцыі – Шум адзін, I […]...
- Прабачце мяне, мае вершы Прабачце мяне, мае вершы, Што я вас чужым прысвячаю. Здаецца мне: я мільянерша, Па колькасці зла і адчаю. Чытае вас […]...
- НАРАДЗIСЯ IЗНОЎ Бог з усмешкай закрые старонку, Прачытае напамяць радок. Пакладзе да сябе ў скарбонку Верша добрага ладны слупок. Прарыфмуюцца словы з […]...
- Пераклады Я хачу, каб мяне зберагла ты На маёй небясконцай шашы, І таму я пішу пераклады З мовы думак на мову […]...
- Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну, Я ж абраў сабе шлях – ён далёка не райскі: Мой радок для жанчын, […]...
- Восеньская адзінота Неба – шэрае радно, шэры дожджык б’е ў вакно, чорны пёс дрымотна крэкча, і душа мая ў цямрэчы. Зніклі зоркі […]...
- ГІМН ЭРАСУ Распуствам называючы ганебным Эротыку і ўсе спляценні з ёй, Чамусьці кожны лічыць акт патрэбным – Жыццёвай неабходнасцю сваёй. О, супярэчнасці […]...
- Дрэва шчасця Дрэва шчасця – унікальная знаходка, Што пад Лепелем, у Окане, расце: Два ствала з адзінай кронай – аднагодкі – Быццам […]...
- У хвост і ў грыву! У хвост і ў грыву! ********************************************* Мой верш часалі ў хвост і ў грыву, Мянялі словы і радкі. Рэдактар надта […]...
- Завіруха Завіруха, завіруха Закружыла над зямлёю. Над табой і нада мною Танец злых і добрых духаў. Зніклі фарбы, зніклі гукі – […]...
- Варона ды піва ВАРОНА ДЫ ПІВА Вароне шэрай неяк бог Разжыцца півам дапамог Яна на дрэва з гвалтам села У бутэльку заглядае смела […]...
- Непаразуменні Так і жыццё адгаравалі – Ты па сабе, я па сабе. Зязюлі нам адкукавалі Даўно аб шчасці і журбе. Я […]...
- Доўгачаканы снегапад (пераклад) Крупінкамі солі платы атуліўшы на трэць, Спытала зіма: “Ці з’ямо праславуты наш пуд?!” Якое ж усё-такі шчасце – стаяць і […]...
- Надыход зімы Мяккі снег лятае пухам, І канца яму няма, І нясе сярдзітым духам, Дзікім сіверам зіма. Зачыняйце шчыльна хату, Каб не […]...
- Дзе разам мы Ты ад мяне за сотні кіламетраў, Але шукаю ў цемры позірк твой, Тваёй пяшчоты цёплая паветра І сонечны праменісты настрой. […]...
- Керч Керч Пясок гарачы, цёплы вецер. Керч. Я тут адзін як і ў жыцьці. Тут можна ўсё. Хоць проста легчы І […]...
- Памяці Народнага Паэта Беларусі Рыгора Барадуліна Чалавек не ўзнікае так – Ён збываецца, адбываецца… Рыгор Барадулін Неба ізноў на зорачку збяднела – Лёс неразборліва націснуў на […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 3 – “Ласка зорак” Край неба абваліцца ўніз, і крышталёвымі камлыгамі пасыпецца на зямлю. Скалынуцца нетры апраметнай, і заскрыгоча зубамі бездань. Завыюць ваўкі, і […]...
- Так жухнуць кветкі Так жухнуць кветкі На стале. Так шамаціць Самотна лісце, Як ты, як ты Прызнаўся мне У сваёй шчырасці Калісці. Ды […]...
- Агульны сшытак Гартаю толькі я, пакуль, У адзіноце ўласны сшытак. Лічу – адзіны мой пажытак, Майго сумлення цяжкі куль. Нікім не чытаны […]...
- Не туды ішла Жанчына сталага ўзросту Сьпяшаецца кудысьці, па прывычцы проста. Пенсія падзелена, рэшткі ў кашальку, Перавага лустцы хлеба, малаку, Кавалку самай таннай […]...