Верш НАРАДЗIСЯ IЗНОЎ

Ещё вершы:

1. Iзноў пабачыў я сялібы Iзноў пабачыў я сялібы, Дзе леты першыя прайшлі: Там сцены мохам параслі, Вясёлкай адлівалі шыбы. Усё ў пылу. I стала […]...
2. НЯБЕСНЫ КЛАВІР Радок к радку, да знаку знак, імгненне і мелодыя пpачнецца. Жывым і чыстым напаўняя сэрцы, У добрых, як ніколі, нашых […]...
3. Здрады Здрады Я здраджваю табе з іншымі. Іх шмат у мяне. Вось так. Адзін – Фрэдэрык, музыка. Другі – мастак. Трэці […]...
4. КАРАВАЙ Прыслала восень? каравай, Руплiвай працы шчодры плён; Яго ўзрасцiў прыгожы край – Валожынскi раён. Хлеб сiлу сонца увабраў (i спеласць […]...
5. Усё не так Усё не так Усё не так, усё не так- Выстукваць сэрцайка мастак. А розум кажа: пачакай, Ты лепш прысядзь, Паразважай. […]...
6. Магікане Засыпалі вочы яго – жывыя крыніцы. Паатручвалі кроў – рэчкі і рэкі. Сцерлі памяць аб продках – кляштары, камяніцы. Зубы […]...
7. Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну, Я ж абраў сабе шлях – ён далёка не райскі: Мой радок для жанчын, […]...
8. Ну?! Што яшчэ табе трэба?! Ну?!! Што яшчэ табе трэба, Каб адчуваць смак жыцця? Вось табе чыстае неба, Вось табе зоркі зіхцяць, Вось табе бераг […]...
9. Якар Цябе пакрыўдзіў я, здаецца. Прабач за тое, што ня ймецца. Бо мне пакута – боль твой бачыць. Мастак ўсяляк я […]...
10. Была узрушанасць парыва Была узрушанасць парыва, была даверлівасць цяпла… Любві магчымасць апаліла, магчымасць шчасця апякла. Гарэў, як пацалунак лёсу, на нашых вуснах той […]...
11. Старая п’еса, але адчуваю Старая п’еса, але адчуваю Знаёмых словаў незнаёмы смак. Стаміўшыся ад сорамных фіналаў, Жадаю ведаць, раб я ці мастак. На згібах […]...
12. Ці ж знаеш ты, як спеліцца радок Ці ж знаеш ты, як спеліцца радок, Без воч-вушэй, істота, ці ж ты знаеш? …Шляхі-дарогі збіліся ў клубок… Ды што […]...
13. Шчасце на тваім парозе Бачыш, шчасце на тваім парозе? Прыглядзіся на застылы цень. Не трымай узімку на марозе У студзёны, хоць і з сонцам, […]...
14. Зорныя пацеркі Зорныя пацеркі… ******************** Плачуць нябёсы. Я разам з імі. Дзень такі злосны – Сэрцайка стыне. Сонца за хмару Тварык схавала. […]...
15. Не трымай за горла У пачуцьцяў моры ледьзьве не загінуў. Надзеі ветразь вызваліў з бяды. Ды закахаўся і сеў на мяліну. Быць на мяліне, […]...
16. Памяці Народнага Паэта Беларусі Рыгора Барадуліна Чалавек не ўзнікае так – Ён збываецца, адбываецца… Рыгор Барадулін Неба ізноў на зорачку збяднела – Лёс неразборліва націснуў на […]...
17. НЕСУЦІШНАЕ Над згорбленым хмызняком, па-над мітуслівым полем ляціць радок за радком, прасякнуты шчырым болем. Пра боль я кажу таму, што сілы […]...
18. Маналог свата МАНАЛОГ СВАТА – Гэй, хлапчына, мо, даволі Халасцяцкай зведаў волі? Каб жа потым не журыцца, Трэба ўжо табе жаніцца! То […]...
19. Кола жыцця Кола жыцця Так жыцце нас па свеце вядзе Пасля сноў прачынаецца дзень Ен аблашчыць пяшчотай сваей Засмяешся і скажаш – […]...
20. З людзьмі цікава З людзьмі цікава першы тыдзень, з людзьмі цікава ў першы раз, калі гамоніць сэрца шчыра, калі ляціць імгненна час. Калі […]...
21. Дыялог палітолага й выпівохі – Аднойчы прэзыдэнт Абама… – Пайшлі хутчэй, паблізу крама! – А вось калі Качынскі Лех… – Не выпіць сёння будзе […]...
22. Тры дні кахання Сэрцамі выпытвалі любоў. Небным шляхам па дарозе зорачнай Адляталі ў вечнасць, нібыта дамоў. Другі дзень – штодзённасцю замучаны Глянулі сцяжэласцю […]...
23. О, як жа, беларуская зямля О, як жа, беларуская зямля, Ты таленты старанна нараджаеш! Яны – бы глебы шчодрай ураджаі, Багацце, што збіраеш спакваля. Усходзяць, […]...
24. Смак шчасця Вось патухла апошняя зорка, Час не здольны пакуль што стрымаць… Свет расчыніць магічныя створкі, Каб маглі новы дзень распачаць. Ён […]...
25. Вясна – i свежы пень заплыў слязьмi Вясна – i свежы пень заплыў слязьмi: Як горка плача родны дол па дрэве! Мурашкi чорныя, ажыўшы на прыгрэве, Ужо […]...
26. *** Cвiтанне Бяссонных хваляў хваляванне вітае сонца ружы след. Дзень пачынаецца з світання, жадання ўпрыгожыць свет. Вакол нiбы агонь сапраўдны чароўна шар […]...
27. Той, хто кахае “Той, хто кахае,- Чалавек сапраўдны”,- Услед за паэтам Паўтараю я. Адзіная, святая праўда, Пакуль жыве і круціцца Зямля. Каханне нараджае […]...
28. Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
29. Трымай за руку мяне, Божа Стаю каля прорвы, трымаеш мяне за руку. Здаецца, адпусціш на хвілю – і ўжо упаду. І быццам усё гэта сон, […]...
30. Лiпеньскiм лiўнем Лiпеньскiм лiўнем у Лiепаi Пры фiлiжанцы адметнай кавы Трошкi аздобленай Рыжскiм бальзамам, Гойдаюць гукi сапраўднага блюзу, – Хвалi прынеслi заморскiх […]...
31. РАДЗіМА СІНЯВОКАЯ Ты – мая далёкая, Радзіма сінявокая. У льняной кашулі, Песенка бабулі. У тумане стылым Ты сярод нямілых. Не родная, быццам, […]...
32. Падманнасць Не ўсё што ярка золатам блішчыць Ў рэчаіснасці ім можа апынуцца. Таму заўсёды вельмі пільным трэба быць, Інакш аднойчы можна […]...
33. Анёлы У час, калі золак расквеціць дахоўку Манмартра, У мажнай гандляркі, крыклівай, як бойкі пірат, Пад рыначны вэрхал, ману, непрыстойныя жарты […]...
34. Пра грэх Не ведаю, ці было ўсё так, Як трэба было зрабіць. Ці можна было адчуць той смак, А потым салодка сніць… […]...
35. Таленты Яны на нас сышлі, бы прамяні, Пяшчотна дакрануліся – І раптам Стаў звыклы свет для кожнага другім, Бо таленты яго […]...
36. МАМА Ў ДЗЯЦІНСТВЕ БЫЛА СОНЦАМ – Мама ў дзяцінстве была сонцам… Мама ў дзяцінстве была сонцам. З яе пачынаўся дзень. Потым акенцам. Яна адкрывала свет. […]...
37. ДВА БАКi Чырвонае i Чорнае Стэндаля, Як два бакi, што ў медаля… Каму якая роль прыпала – Такую й граем мы пасля. […]...
38. ПЕКЛА НА КАРЦІНАХ БОСХА Босх жахлівае пекла стварае, Каб не жыць у ім зараз і потым, Каб пакінуць яго… Назірае За прамоўцам адным крываротым. […]...
39. Смаленне кабана Агонь на дрывотні расклалі мы, I закурыўся дым, Якога тады наглытацца Прыйшлося нам усім, Пакуль кабана смалілі, Пакуль падрумянілі так, […]...
40. Першы дзень вясны Першы дзень вясны, За акном адліга. Нёманам плылі І знікалі крыгі. Пад мастом мастак Маляваў карціну. У яго вачах Крыгі […]...