Верш Ну вось, ты састарэла, восень
Ну вось, ты састарэла, восень.
Даўно твой сумна-шэры ўбор
Пад раніцу мароз курносы
Кранае лёгкай сівізной.
Выслухваеш папрокі, кпіны,
Хаваеш крыўды за душой.
Зіму чамусьці людзі клічуць,
Правёўшы лета на пакой.
Твайго ж трыумфу век нядоўгі:
Як толькі прыгажосць спадзе
Лістамі меднымі пад ногі,
Зялёны колер з траў спаўзе,
Плады ў засекі лягуць важка,
Заціхнуць птушак галасы –
І адракуцца людзі важна
Ад некрыклівай той красы.
І толькі тонкі лірык знойдзе
У ёй высокі дзіўны строй
Ды за гармонію прыродзе
Аддзячыць любасцю сваёй.
Ещё вершы:
- Птушыны спеў Вастрыня пачуццяў, дзе над полем шчабяталі птушак галасы, ды дарылі песню тую хорам слухачам, навокал што былі. Разумелі песні гэтай […]...
- Бачу восень Восень убачыў пад бярозай Зляцелі лісця і пажоўклі. Я хадзіў па лесе, думаў Думкі толькі трохі змоклі… Пах грыбны вільготны, […]...
- Вось нам талдычаць спрадвек Вось нам талдычаць спрадвек Што наша краіна бяз сэнсу Што нам не падняцца ўвысь і никуды ад гора ня дзецца […]...
- З табою застануся Ужо шаснаццаць год Жыву на Беларусі. Шмат тут фарбаў і даброт, І я ёй ганаруся! Люблю прастор тваіх лугоў, Журчанне […]...
- Спаўзе ў гушчар туман сівы Спаўзе ў гушчар туман сівы Між елак покрывам бялюткім. Ізноў прысніцеся не Вы У панаванні Рэха гнуткім… Спаўзе з галінкі […]...
- Будуць вечна сады расцвітаць Будуць вечна сады расцвітаць, Белагрудыя ластаўкі лётаць I дзявочыя ногі таптаць Залатую лотаць. Але гэткай вясны і снам Не прыдумаць […]...
- ПОЗНЯЯ ВОСЕНЬ Першага снежня Раніцай снежнай Ліст на пацеху Вылез з-пад снегу Жоўта-зялёны Пад голым клёнам Колерам грае Прыпамінае… Час той увосень […]...
- Восень сапраўдная Гэты восеньскі горад з’ядае ўсмешак абрысы. У марозным дыханні бяроз не чутно цеплыні. У натоўпе ня бачны да болю знаемыя […]...
- О Беларусь, мая шыпшына О Беларусь, мая шыпшына, зялёны ліст, чырвоны цвет! У ветры дзікім не загінеш, чарнобылем не зарасцеш. Пялёсткамі тваімі стану, на […]...
- Міжнароднаму дню мовы прысвячаецца Ты мой святочны колер веры. Веры ў будучыню тую, Што зменіць час сумлення шэры, Што зменіць і зямлю святую… Я […]...
- У векавечнай бацькаўшчыне клёны У векавечнай бацькаўшчыне клёны Нячутна пачынаюць аблятаць На рыжую траву, на мох зялёны, На весніцы, на ціхі стаў, на гаць. […]...
- Якое шчасце Якое шчасце – Жыць на белым свеце, Піць водар траў і цішыню бароў, Твар падстаўляць пад чабаровы вецер I мець […]...
- Восень ідзе па палетках Восень прыйшла ў Беларусь Ў родныя нашы абшары, Птушак чароды нясуць Лета скрозь шэрыя хмары, На развітанне лятуць У небе […]...
- Вось ужо дваццаць першае стагоддзе Вось ужо дваццаць першае стагоддзе… А да чаго мы з вамі дайшлі? Да чаго? Стала штодзенным нам Амаль усе, што […]...
- Свет мой – Беларусь мая! Мой свет, у якім заўжды жыву, Не супадае з іншым светам Яго, таемна, назаву Пакутнай думкаю паэта. Мой свет гучыць […]...
- Галасы закаханых Вечаровай часiнай, бывала, ты дахаты iдзеш памалу i пачуеш неспадзявана: цiхiм шэптам гучаць ля паркана галасы закаханых. Сам сабе Ўсмiхнешся […]...
- Як вясёлку ткалі Калі Па веснавой зямлі Прайшоўся дожджык босы, Вясёлку ткаць Распачалі Вясёлыя нябёсы. – Чакайце! – Гром не мог маўчаць – […]...
- Лета маленства Крыніцы, жыта, лес і неба, І многа, вельмі многа сонца! Баравікі пад колер хлеба І павуціна на сасонцы. А часам […]...
- Клёны Над хатамі светла-зялёны Клён – сонца паўдзённага брат… He ў лес наш спяшаюцца клёны, Яны ўсе чамусьці ля хат. Як […]...
- Вось і ўсё Знікла ты, як той даўнішні свет, З табой сустракаюся толькі ў снах… Ты празрыстай зрабілася, быццам вада, Адыходзіць з табой […]...
- Твае вочы Твае вочы мяняюць колер, І мне колеры гэтыя любыя: Светла-жоўтыя мілыя сонейкі, І кашэчы зялёны прыжмур, І блакітна-зялёныя хвалі, Што […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Ну вось – і дрэвы пасівелі Ну вось – і дрэвы пасівелі сваёй звычайнай пазалотай. Канец жыццёвае кудзелі – спыненне руху калаўрота. I тчэ забыўшая дзясніца […]...
- Шэрае Намалюю я твой партрэт – Будзе ў ім толькі шэры колер, Як той дах і той змрочны склеп, Як кастрычніцкі […]...
- НОГІ ПРОСЯЦЦА НОГІ ПРОСЯЦЦА З цёплых траў плыве водар мядовы Над прагрэтаю летам зямлёй, Басанож летуценнік вясковы Забаўляе прастору гульнёй. Час чароўны, […]...
- Вось і скончылась лета Вось і скончылась лета, А на сэрдцы – сум. І доўгачаканая мэта Не ўсхвалюе розум. Аднак сум не пройдзе, Пакуль […]...
- БАБіНА ЛЕТА Адгалоскам у бары песні спетай, рэхам летняе пары дзіва гэта. Як салодкі летні сон на імгненне спелых траў, палёў, лясоў… […]...
- Бхартрыхары. Пераклад. Вось ён, вершаплётак дазвол Бхартрыхары, (6-7в. в. н. ч.). Пераклад. Вось ён, вершаплётак дазвол: Быць жанчыне справеку слабой, А яна ж, толькі вейкай міргне […]...
- Палітыка У шумным гурце мужыкі Гавораць пра палітыку, Хоць і яна ім не з рукі, Як той агонь на прыпеку. Самоса […]...
- Вось толькі думкі аб вясьне І сьніцца мне лісток асіны, Таполі лісьце залатой. І сьняцца ў чырвані рабіны Уздоўж сьцяжынкі паласой, Якою бегаў да крыніцы, […]...
- Сябру Сябру… Развітаемся мы калі-небудзь, І шляхі разбягуцца па свету Пойдзеш зноў штурмаваць ты неба. Я – шукаць недзе вечнае лета. […]...
- Час ёсць Час ёсць, Давай напішам мы найперш Прыгожы, мілагучны верш, Каб людзям ён, як птушак пенне, Прыносіў толькі здавальненне. А розныя […]...
- Даждлівая восень “Даждлівая восень” Вецер хмары прыціскае Да прамоклае зямлі З неба сее як скрозь сіта Сіратлівыя палі.. Хаты дрэмлюць за пагоркам […]...
- I тады закахалася хмара I тады закахалася хмара… Ў паплавы, ад расы прамяністыя, I ва ўсю Беларусь маю чыстую, У мары бору, ў палёў […]...
- Ну вось стаю з працягнутай рукою Ну вось стаю з працягнутай рукою з рахунку збіўся, ловячы каменні, ляцяць яны няспынна прада мною. бязладна ў нашым свеце […]...
- Яшчэ не восень, не, не восень Яшчэ не восень, не, не восень, А з рэчкi – вее халадком. Вось пацямнее лесу просiнь, А там – зiма […]...
- Вядзьмарчыны вочы Шэрыя вочы, Нібы курапаткі, Зляцеліся ў сэрцы маім На гарбатку. Зялёныя хочуць Там лепш кафеіну, Блакітныя дыму, Глынуць нікаціну. Так […]...
- Восень у Версалі Плача раяль, кaлі дождж не cціxae, І мастакі пакідаюць Версаль, Толькі паэт, той паэт, што кахае, Шэпча: “Жё тэм” у […]...
- Ад спёкі летняй Ад спёкі летняй Дол ачах. Буслы спачылі За ракою На цёплых Жнівеньскіх стагах У насцярожаным Спакоі. Туман, Асмужаны ледзь-ледзь, Плыве […]...
- Жахлівая восень, не меней зіма Жахлівая восень, не меней зіма, Толькі пакуты, толькі бяда, Успаміны хвалююць і сэрца дрыжыць, Але спадзяюся, што буду я жыць. […]...