Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Зямлячцы

ЗЯМЛЯЧЦЫ
М – і

Заззялі ласкай неба вочы,
Што часта хмурымі былі,
Як на чужыне нас аднойчы
Зямныя лініі звялі.

І зараз разам мы парою
Глядзім як шле радзіма нам
Лісты-аблокі,
Дзе з табою
Туліла нас рака адна.

Вялікі лес адзін і той жа
Падносіў нам свае дары.
Ў адным і тым жа храме Божым
Нас прычашчаў святар стары.

Вунь зорка ў тым баку маячыць,
Акенцам вабіць нас здалля.
– Мне Бог паслаў цябе, зямлячка!
– З табой мне свет мілей, зямляк!

Спяшым паклон аддаць з любоўю,
Што ўзгадавала нас, зямлі.
І ўдзячны краю, дзе з табою
Жыцця дарогі нас звялі.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Зямлячцы - Станіслаў Валодзька