Верш ЛЯСНАЯ ЯБЛЫНЯ

ЛЯСНАЯ ЯБЛЫНЯ

Яблыня лясная шчыра на узлеску
Вабіць на знаёмства непадробным блескам.
Ў белае сукенцы, жмурацца аж вочы,
Выглядае быццам заручыцца хоча.

Ой, не проста ў лесе, з жаніхамі стала,
Дрэвы маладыя ды шляхецтва мала.
Яна ж – заглядзенне, хоць з якога боку,
Ад красы і зайздрасці не адвесці вока.

Выскачыла з лесу, аж гарыць каханнем
Ды дрыжыць на ветры ў трапяткім жаданні.
З добраю прыметай закружыўся бусел…
Падыйду на шчасце рукою дакрануся.

(2 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Белая яблыня грому Белая яблыня грому Чорных cадоў ліхалецця. Яблык яе нікому Не пажадаю на свеце. Голая яблыня грому Жахам жагнала прысмерк. Пэўна, […]...

Як здань лясная, я блукаю Як здань лясная, я блукаю, Няма прытулку анідзе, У Кахання сад прыйшоў… ды знаю, Маё, у ім дрэва – не […]...

Белая лясная кветка Дарaгі, я не прынцэса. Я не нарадзілася на падушцы, На шаўковай падушцы, у замку, У каралеўстве майго бацькі. Я не […]...

Яблыня Калісці яблыня квітнела, Ківала кронай маладой. У маі вэлюмам бялела, Гудзеў ад захалення пчолаў рой. Але аднойчы падхапіў убранне Мурожны […]...

У нас лясная старана У нас лясная старана – Ласі прыходзяць у гароды, I ад світання да цямна Снуюць птушыныя чароды. Буслы на ліпах […]...

Лясная песня Лясная песня Ой, бярозы ды сосны – Партызанскія сёстры, Ой, шумлівы ты лес малады. Толькі сэрцам пачую Тваю песню лясную […]...

Спрадвеку ў свеце так вядзецца Спрадвеку ў свеце так вядзецца, Вядзецца так ад веку ў век: Красы шукае чалавек i да красы душой iмкнецца. Чаго […]...

СПАСЫЛКА СПАСЫЛКА Ў люстэрку заклапочаныя думкі І погляд скіраваны прама ў вочы, Які шукае шлях да паратунку І высветліць непаразуменне хоча. […]...

Нацдэмы Мы не з тых, хто шукае цяпла і спакою, калі край наш рабуюць, калі – слёзы й кроў… З тых, […]...

Бярозы, сосны, верасы Бярозы, сосны, верасы, Вятрам і сонцу даспадобы, – Мае вы сімвалы красы, Зямліцы роднае аздобы. Раса на вейках дзеразы, Як […]...

Плакалі ветры ў дуброве параненай Плакалі ветры ў дуброве параненай, Плакалі ў лузе шаўковым. Помніш ты першае наша спатканне? Плакалі ветры ў дуброве. Вольна кацілася […]...

Ветры сцюжныя Ветры сцюжныя, ветры зольныя холаду знявагі, ганьбы, чэрствасці, не шуміце так злавесна- не студзіце такое трапяткое полымя маёй свечкі....

Рэквіем рукапісам Казалі, – рукапісы не гараць, А я аднойчы бачыў, як гарэлі У печы Галубковы акварэлі, Як вершы адпраўлялі паміраць, Сагрэтыя […]...

Святая ноч Святая ноч і зорак карагод, І месяц узышоў зямлю каб асвяціць, Святая ноч бывае раз у год, Святая ноч дапамагае […]...

Кінуты камень Заквітнела яблыня ў садзе, Адгукнуўся сонечны прамень. Зараз я шукаю цябе, маці. Каб забраць калісьці кінуты камень. Праз гады сыходзіла […]...

Крылы чые – на такі размах? “З боку – таго зачыняйце дзьверы!” Пухаўку б’е, нібы ў барабан. Мне не хапае звычайнай веры – Хто мне той […]...

Напаслухмянае сёёння і лепшае заўтра Непаслухмянае сёння Пярэчыць на кожным кроку Ў гэткіх простых Заўжды відавочных воку, Якія вагаюцца З боку на боку, Ды маюць […]...

Ты перад мною, а я насупраць Ты перад мною, а я насупраць. Здіўляе твой позірк – ты бачыш несупраць. І вока ў вока, кахання прысутнасць. Між […]...

БАЛАДА АЛЕСЯ АСТАШОНКА (1.06.1954-6.09.2004) Учора-бяздоннае мора, Куды адплываем штохвілі. І нельга вярнуцца з Учора, Калі човен твой разбурылі, Спалілі ў самотнай далечы. Твой […]...

Слава Хто сказаў, што слава – сонца мёртвых Промні славы грэюць і жывых, працавітых, смелых, духам цвёрдых, ёй абраных юных і […]...

Яшчэ не восень, не, не восень Яшчэ не восень, не, не восень, А з рэчкi – вее халадком. Вось пацямнее лесу просiнь, А там – зiма […]...

Асенні лес Аляксея Пысіна Асенні лес. Паэтаў сум Застыў на голлі апусцелым, I птушкай роспачы прысела На ім пара журботных дум. Замёр і сцішыўся […]...

Гавары са мной па-беларуску Будзе слоту абвяшчаць прагноз, Лістабой учыніць ператруску. Песьняй, што расчуліла да сьлёз Я прыму цябе па-беларуску. Краю бесславёнага дачка, Дзякуй […]...

Малінаўка Стулілася ля вёсачкі Малінаўка Сіротка-яблыня малінаўка. Пад восень, нібы маці хросная, Частуе дзетак і дарослых. А яблычкі – ружаватыя, Салодка-кіславатыя....

Чаго ж ты іржэш тут, мой конь чарнагрывы Чаго ж ты іржэш тут, мой конь чарнагрывы, Зямлю ўдараеш капытам? Яздок усё роўна не ўстане з магілы: Ён куляй […]...

Бойцеся вока нядобрага Бойцеся вока нядобрага. Бойцеся злога слова. Але найболей бойцеся Думак нячыстых сваіх. Ад іх злы дух нараджаецца І ў душы […]...

Цень-цень сініца! Добры дзень! Цень-цень сініца! Добры дзень! Жывеш? Сваім званочкам чыстым Зімовым ранкам прамяністым I абудзі і абнадзей! Цень-цень… А ўсё-такі прамень! Цень-цень… […]...

Футра Футра Лявону думка дакучала, Не мог пазбавіцца ніяк. Як песня ў галаве гучала, Хоць быў на песні не мастак. Адпрацаваў […]...

Зіма – ды ні снегу, ні лёду Зіма – ды ні снегу, ні лёду На рэках і ў полі няма, Як быццам вясны прахалоду Нясе ў цёплым […]...

ЗОРКА ВЕНЕРЫ Пражытых гадоў не памераць, Не ўзважыць на шалях ніяк, А я прадаўжаю ўсё верыць У зорку Венеры, дзівак… Калі ўжо […]...

Жанчына з сумнымі вачыма Жанчына з сумнымі вачыма, табе пасуе колер здрады… Ад кос світальных вадаспадаў пагляд адвесці – немагчыма. Ты ўсміхаешся скрозь сон […]...

Раніца вясною Ціха ў полі, ціха ў лесе, А ні шэпне вецярок, Толькі дзесь у паднябессі Льецца звонкі галасок. Як бы срэбраны […]...

Клён Прыснiцца зноў Яго Высокасць Стары ля нашай хаты клён: То, як вiном, духмяным сокам Мяне з дарогi поiць ён; То […]...

Свой водар вясновы ўжо выпіла лета Свой водар вясновы ўжо выпіла лета. Восень журбою лягла на бары. Вятрамі халоднымі сумна апеты, Лес адзінокі смугою гарыць. Дымяцца […]...

Сэрца свету (Прысвячаецца Т. Дарошка) Альтанка – у воблаках бэзу. Дзівосны куток над ракой. Духмяны вятрыска-гарэза Суквецці варушыць рукой. Праменне струменіць скрозь […]...

Родныя вобразы Вобразы мілыя роднага краю, Смутак і радасць мая! Што маё сэрца да вас парывае? Чым так прыкованы я К вам, […]...

Агонь апошняй свечкi Агонь апошняй свечкi Не згас пакуль, гарыць. i месяц Шляхам Млечным Шчэ прадаўжае плыць. I доўжацца шчэ спрэчкi Пра побыт […]...

Твае святло Блішчыць у тваім ліхтарыку святло, І свеціш ты, зараза, мне ў вока. Ды я б прыняў, навошта мне яно? Але […]...

Непрыкметна падступіла восень Непрыкметна падступіла восень – Хутка пацямнела неба просінь, Выстылі маўклівыя прасторы, He гарыць касцёр на касагоры I плывуць ад лесу […]...

Гады бяруць разбег Гады бяруць разбег. Задумайся глыбока, Прыгледзься да сябе, Прыгледзься пільна з боку Высокай той гары Крутой – Магілы брацкай! Гарачая […]...