Верш Мне шэсцьдзесят
Сёння мне шэсцьдзесят –
З тым сябе павіншую,
Вып’ю грам пяцьдзесят,
Чым Бог даў, закушу я.
Ва ўспаміны ўвайду –
Аб былым прыгадаю,
Надалей што знайду
На шляху – загадаю.
Мы яшчэ пажывём,
Шэсцьдзесят – не сканчэнне,
Шмат чаго нажывём,
Толькі ўсё – па сумленні.
Так ішло і дасюль,-
Гэтак будзе давеку.
І жыву я – пакуль
Змагу быць чалавекам.
2006,ліст.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Насуперак Калі небудзь адгукнецца, Тое, што не заўважаў, Што не мае сёння месца, І ніколі не шукаў. Як ішло, так адбылося. […]...
- Мне 68 Шэсцьдзесят восем – Гадоў столькі мне, Жыццёвая восень Цяпер у мяне. Да зімніх заносаў Далёка яшчэ – Рака майго лёсу […]...
- Я не разумны і непрадказальны Я не разумны і непрадказальны. Мяне заўсёды вучаць і клянуць. Але навошта ж мне далі каханне, таму дагэтуль вось пакуль […]...
- Сяброў бліжэйшых я даўно набыў Сяброў бліжэйшых я даўно набыў, Яе, адзіную, калісь кахаў. Далёка за мяжой нідзе не быў? Дык я ж і дома, […]...
- Мне нельга памерці Мне нельга памерці. Ніяк. Ну, хаця б да тых пор, Пакуль не прыдбаю абутак сабе і адзенне. У драных шкарпэтках, […]...
- Патрэба Патрэба. Патрэбу маю да жыцьця, Пакуль яшчэ яно са мной, Пакуль краінай забыцьця Не запыніўся гук, зрок мой. Патрэбу маю […]...
- Дубамі адвечнымі продкі Дубамі адвечнымі продкі Надзейна ў Айчыну ўраслі, I вочы нябожчыцы цёткі Валошкамі ў полі ўзышлі. Вясковая вечная повязь Вяртае жывых […]...
- Жанчынам (тост) Мы сёння Вам жадаем многа: Паболей ласкі і пяшчот, Каб не было ні дня аднога Без смеху, радасных турбот. І […]...
- Мой шлях Па жыцці іду я цераз два стагоддзі: У дваццатым веку я прыйшоў на свет, Зараз з дваццаць першым пражываю ў […]...
- …Если хочешь идти – иди Калі хочаш ісьці – ідзі. Пакідаючы – не даруй. Не далёкі шлях не знайсьці, а падманнага не шкадуй. Колькі будзе […]...
- Я знаю, жыццё, з чаго ты складаешся Я знаю, жыццё, з чаго ты складаешся: З раніцы, поўнай трывог і планаў, З дня, калі планам жыццё даецца, З […]...
- Налівай! На Чучанскую гару, ці пазней. Ці рана Павязуць, калі памру, у труне драўлянай. А пакуль яшчэ жыцця рухаюцца стрэлкі. Сёння […]...
- Мы ёсць пакуль мы жывём Мы ёсць пакуль мы жывём, Пакуль свеціць у далячынь нам сонца. А потым…потым мы памром, Там не будзе сонца… Гэта […]...
- ЗНАЁМАЕ Хто напаткае гэты верш, Пакуль не ведае аб кім ён. Або аб чым. Ці яшчэ меньш… Дык, мабыць. нешта не […]...
- Сёння кахаю Толькі тваіх пацалункаў чакаю, Толькі твае пацалункі мне любыя. Сілы з іх чэрпаю Для існавання. Мару пра нас, як адзінае […]...
- Пакуль яшчэ ногі носяць Пакуль яшчэ ногі носяць, Пакуль яшчэ бачаць вочы, Павінен я столькі зведаць, Хапіла каб назаўсёды! Ніколі не будзе досыць Мне […]...
- Надпіс на камені над крыніцай Ворагі хмарай сьмяротнай зьнішчыць ішлі. І тады Наша зямля бараніла зьнямоглых сыноў: Ў нэтры яе адыходзілі храмы і гарады, Білі […]...
- Старэю цягне да магілкіС Старэю… Цягне да магілкі. Раней туды баяўся я хадзіць, А зараз забягаю на хвілінку, Каб з бацькам тут пагаварыць. Старэю […]...
- Табе б ствараць яшчэ. ствараць Табе б ствараць яшчэ, ствараць… (памяці брата Віктара Шаколы). Ты нас пакінуў вельмі рана. Табе б ствараць яшчэ, ствараць… Але […]...
- Ад нуды Як бессэнсоўнае пачаць? Каб проста так, не наўмысна? Ужо ж пачаў. Чаго губляць? Няхай. Як быццам пазабыўся. Пішу, як быццам, […]...
- Далонню па стале Не злосна кажучы, – даволі… Праслухаць можна усяго. Але паслухаць, страціць волю, магчыма побач з тым, хто ё. Існуе шмат […]...
- Марозным ранкам я люблю Марозным ранкам я люблю Кармiць сiнiц (што i раблю). Рубiны яркае рабiны Яны дзяўбуць, нiбы данiну – Данiну памяцi, цяпла, […]...
- Дадатковая вартасць У свеце шмат цікавых рэчаў, Але яны як за сьцяной. А за сьцяною, недарэчнасць… Там ты, звычайны за мяжой. Там […]...
- Мой час яшчэ не надышоў Мой час яшчэ не надышоў… Мо я жыву, каб ты быў мной каханы? Сябе ў душы маёй знайшоў, Быў ад […]...
- Што чалавеку горш за ўсё? Што чалавеку горш за ўсё? Хтось кажа – смерць, а хтось – хваробы, Адным – жабрацтва шкумаццё, Другім – не […]...
- Твая назаўседы Як артыстка я са сцэны Вершы ўсе адно чытаю. Для мяне асіны сцены, Неба-дах над родным краем. На валун стары […]...
- Радасць Радуюся лету і шчодраму сонцу – Я у захапленні ад яго цяпла. Рад, што ёсць заўсёды, кожнае імгненне, і давеку […]...
- Ратунак Пашчасьціла мне ці не? Гаворка якраз не пра гэта. Жыву я ў той старане, . Якая нічым не сагрэта. Яе […]...
- Думкі ўначы Сяброў сабраць бы ля кастра, Параскідала што па свету- Работы шмат і спраў гара, А адпачыць – дык часу нету- […]...
- Жаданне Які цудоўны сёння вечар, Зоркі ззяюць у небе начным, Дрэвы ў садзе калыша вецер, А я жыву жаданнем адным, Ізноў […]...
- Ноч, аўтобус, Шабаны Ноч, аўтобус, Шабаны, Радам чыйсьці твар памяты. Дзень прасіжваў я штаны, Зараз еду ўжо дахаты. Шмат чаго паспеў зрабіць, Шмат […]...
- Самы геніяльны Калі патрабуе жыццевая мэта, Калі сярод ночы не хочыцца спаць, Душа ў сумленні жывога паэта Натхненне дае, што патрэбна пісаць. […]...
- ***Палоніць музыка тваіх вачэй Палоніць музыка тваіх вачэй, нібы вясёлка пасля шчодрай навальніцы. А голас твой – як мілазвонная крыніца: ён песняй жаўранка – […]...
- Праляцелі гады, як спалохі маланкі Праляцелі гады, як спалохі маланкі І цудоўнага шмат давялося сустрэць, А наперад, учора, з Чачэрску цыганка, Нагадала няласкавы лёс. Толькі […]...
- БАЛАДА БАРЫСА САЧАНКІ (15.05.1936-5.07.1995) У кнігах, што сабраў ты, Беларусь жыве, Змагаецца, святкуе, плача і пяе, І мае Бога і ў касцёле, і […]...
- Даўно чакаю я цябе Даўно чакаю я цябе, Мой родны і адзіны ў свеце, Калі тужліва вельмі мне Спыняю позірк на партрэце. Удумлівы, дасціпны […]...
- Шакаладкі Мой сябра мне ад сваёй дачы Прапанаваў узяць ключы – Каб цуды Нарачы пабачыць І ўсёй сямейкай адпачыць. Я вельмі […]...
- Закувала зязюля у лесе празрыста-зялёным Закувала зязюля у лесе празрыста-зялёным… Божа мой! Колькі год яшчэ жыць нам з табою і жыць! Ранак ціхай вясны! Ранак […]...
- Антытэрор Больш за трох не зьбірацца! Гэта будзе пікет! Шмат чаму атрымацца. Выбуховы пакет. Калі слухаюць болей – Кандыдат за краты! […]...
- Песняй толькі Песняй толькі на свеце жыву я, Праз яе тапчу толькі расу; Пасцігаю, як ёй запаную, Недасціглую быту красу. Са святламі […]...