Верш Чалавек разумны
Святою таямніцаю
жыццё ёсць у прыродзе.
І homo sapіens
з бязмежным захапленнем
глядзіць на рост травы
і звычкі звера ў асяроддзі,
ды сам сябе ён
адкрывае са здзіўленнем.
Заўжды жадае слухаць
і спевы птушак, і шэпат дрэў.
Ва ўсе часы быцця
усведамляць ён хоча
адзінства з імі
і сваяцкасць – дзе б ні сустрэў
прызначанасці лёсу,
у кожную хвіліну дня і ночы.
Сярод істот жывой прыроды адчуць
сваю нябачную прысутнасць.
Адвечны рух,
павеў агню бяссмерця ў іх пачуць –
той самы,
патаемны,
што жывіць
чалавечы
дух…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Сярод людзей, дзе чалавек? Сярод людзей, дзе чалавек? Ау! Крычу – яго ж няма. Няўжо такі наш час, наш век, Такая вось няўжо зямля. […]...
- Туга За вокнамі ліецца дождж І месяц сонны свеціць, А я глялджу ў яго святло, І не магу сябе суцешыць… Ледзь […]...
- Я не разумны і непрадказальны Я не разумны і непрадказальны. Мяне заўсёды вучаць і клянуць. Але навошта ж мне далі каханне, таму дагэтуль вось пакуль […]...
- Мне здаецца, нешта я губляю Мне здаецца, нешта я губляю Кожны дзень, і кожную хвіліну. Ад душы кавалкі адлятаюць, Што была дзіцячай і нявіннай Мне […]...
- Я – ЧАЛАВЕК! Калі б я была птушкай народжана, Любавацца зямлёй кожны дзень, Я б у палёце жадала нязмушана, Рассыпая па ёй сваю […]...
- Вера. Адзіства. Любоў Вера. Адзіства. Любоў. Так загучала ізноў… Вера ў адзінства Сусвету. Хто валадарыць пры гэтым? Хто там, у сэрцы на троне? […]...
- Сітуацыйнае *** І ўбачыла я тыя вочы У гневу хвіліну. Чарней самай чорнай ночы. Як нож у спіну. І столькі было […]...
- Не пакінуць у бядзе (да дня заснавання таварыства інвалідаў) Узростам.., што гады збіраць? Душой – заўсёды маладыя! Балячкі не злічыць ніяк, Затое духам баявыя! […]...
- Урок граматыкі Калі можна забыцца на тое, што вы ўжо дарослыя, І ў яскравых вачах ты знаходзіш Эдэм – Гэта проста такі […]...
- Спатканьне Прайдуць гады, мінуюць тыднi У жыцьцi сустрэну шмат людзей, Але адзіны вобраз у сэрцы Застанецца сярод падзей… Адзіны ён, бо […]...
- Як хочацца Як хочацца, хочацца Пад вухам мяккі шэпт – “Я цябе люблю!” пачуць Па шыі палкімі губамі “А ты мяне?” адчуць! […]...
- Перадлетняя Калі розум цягнецца ў лета і віруе, нібы вулкан, пачастуйце яго цыгарэтай і адпраўце яго ў канкан. дабівайце праклятую сцюжу […]...
- На магіле маці – А я, матулька, зноў адзін Прыехаў да цябе ў адведкі. Калі гаворыць з мамай сын, Нашто каб чулі гэта […]...
- Як жа хораша ўлетку Як жа хораша ўлетку: Грэе сонца, пахнуць кветкі, У рэчцы цёплая вадзіца, І чароўная крыніца Дасць жывой вады напіцца… “Эх, […]...
- Жыццё люблю ва ўсіх праявах Жыццё люблю ва ўсіх праявах. Але найболей, з года ў год, Цікавы мне прыроды з’явы: Люблю закат я і усход, […]...
- Лiлеi вёсачак маiх Лiлеi вёсачак маiх Як мне сказаць, якi ваш колер? У лiпнi бачу ўсюды iх I ix люблю за iншых болей […]...
- Каб ведаў хто Каб ведаў хто, як я баюся Згубіць адзінства ў сабе, Згубіць усё то, чым ганаруся, Згубіцца ў жыццевай журбе. Каб […]...
- Помнік ласю Як вадаспад, пясок сыпучы Цурчыць струменем пад адхон… Ён выбег з лесу, стаў над кручай I так стаіць, усім відзён. […]...
- Адной табе! Адну цябе хацеў бы апяваць, Ды не хапае мне ні голасу, ні слова. Адну цябе у марах пазнаваць – Душа […]...
- Нам па жыцьці так цяжка жыць Нам па жыцьці так цяжка жыць: Шукаць адказаў на пытаньні, Праходзіць праз выпрабаваньні, І быць сабой. Асобай быць. Нам цяжка […]...
- ЛАГОДА Рандо Лагода мне твая – прыгодай. Зноў абвяргаючы нявіннасць Маёй жаночае прыроды, Чакаю я, калі абдымуць Далоні моцныя… Нязгоду Маю […]...
- Мне так пашанцавала Мне так пашанцавала, калі цябе сустрэў!.. Здаецца, вельмі мала агеньчык наш гарэў; здаецца, толькі ўчора круціліся віры і плыў стозвон […]...
- Так, я не чалавек “Курыца – не птушка, Баба – не чалавек” З народнага. Так, я – не чалавек, Я для мужчыны – Бог. […]...
- Пра мову Паглядзіце з павагай на гебрайскі народ, Сярод мук і выгнання, ды чужынцаў сярод, Ён збярог сваю мову, ён яе шанаваў, […]...
- Прыгожы чалавек Ва усiх свой густ. Спрачацца можам, Iсцi да згоды пакрысе, Але на тым, што ёсць прыгожа, Часцей згаджаемся мы ўсе. […]...
- Трыццаць пяць чалавек Трыццаць пяць чалавек, трыццаць пяць партызан – сабіраў свой атрад удалы атаман. Гнаў ён коней сваіх удалеч сівых бароў, каб […]...
- Прапанова У палоне шаблонаў галоўнае – захаваць ўсё сваё ўласнае, зразумець, што яно прыгожае і адчуць у глыбіні нешта важнае. Няхай […]...
- Чалавек маленькага роста “Чалавек маленькага роста, чаму не рос, па чыёй віне?” Чалавек адказвае проста: “Гэта залежыць не ад мяне”. “Чалавек маленькага розума, […]...
- Чалавек шукае ідэал Чалавек шукае ідэал, (А яго, такога, не бывае) Ён імкнецца ў нетры, мора, акіян, Але нічога не дасягае. Ён хоча […]...
- Чалавек не ўзнікае так Чалавек не ўзнікае так – Ён збываецца, адбываецца Як ратай, Як дзівак, Як мастак, Ад якога свет адбіваецца. Чалавек не […]...
- Калі чалавек не такі як усе (прысвячаецца Якубу Коласу) Калі чалавек не такі як усе, Натхненне ён знойдзе ў жамчужнай расе, Адчуе каханне ў лесе і […]...
- Што не заб”е, то зробіць нас мацнейшымі І выйдзе воўк снягоў хадой адважнай, Ён, князь лясоў, ступіў на след мой першы, Ён ведае чаго свабода важыць. І […]...
- Сонечныя абноўкі Сонечныя абноўкі… ******************************* Прыляцелі з выраю шпакі – Абудзілі спевам наваколле. Сонечна-прыгожыя дзянькі Нам вясна прыносіць у прыполе. Верабей чырыкае […]...
- Чалавек зачым ваюе Чалавек зачым ваюе, Зачым сьлёзы лье ды кроў, Зноў і зноў жыцьцё марнуе Прагнай хіжнасьцю сваёй? Былы стогодак адгрымеў, На […]...
- Чалавек адзін канае П. маці. Чалавек адзін канае… Чалавечае жыцьцё, Быццам нітачка льняная, Паміж небам і зямлёй… Чалавеку жыцьця мала, Гэтай нітачкі льняной, […]...
- Як быў маленькі чалавек Як быў маленькі чалавек, Хадзіў ён на каленях век І прыгінацца мусіў пад “братамі”. Цяпер магутны, нібы бык, Вось толькі […]...
- Жывеш ня вечна, чалавек Жывеш ня вечна, чалавек, – Перажыві ж у момант век! Каб хвалявалася жыцьцё, Каб больш разгону ў ім было, Каб […]...
- Дзіўны ў парку сядзеў чалавек Дзіўны ў парку сядзеў чалавек, Спяваў рэквіем марным дням, Пакланяўся памерлым агням, Што Дзень знішчыў на веру Багам. Пад цяжа’рам […]...
- Каб чалавек знайшоў сабе ў жыцьці Я ня ведаю, кім хачу быць, стаць, Я ня бачу мары ў сваёй галаве. Як быццам не хачу свае рукі […]...
- Шыпкі Шыпкі-дзяцінства мілага старонка, Забыты светам райскі сад. Тут жаўрукі спяваюць песні звонка І бусел кружыць кола вакол хат. Упершыню сваё […]...