Верш У з’яднанай сям’і
Стынуць у полі слупы,
Дрэмле аціхлая просінь.
Нехта – у лес па грыбы,
Я ж у яго – па восень.
Лёсу малоцяць цапы –
Ні паратунку, ні рады:
Нехта – у лес па грыбы,
Я ж у яго – па праўду.
Дзіва ўцікуе й сляпы –
Верасу жмуцца краскі:
Нехта – у лес па грыбы,
Я ж у яго – па казкі.
Лісцем стракатым, рабым
Вочы сцяжына цешыць:
Нехта – у лес па грыбы,
Я ж у яго – па вершы…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Пасадзіла бярозку З народнага – пра жаночую долю Пасадзіла бярозку Ля бацькавай хаты. А сніцца рабіначка З лісцем прымятым. Ой ты, доля […]...
- Казкі не бай Казкі не бай, Не цалуй у сэрца, Не то напаткаеш У зрэнках азерцы. І будзем тануць, Але я не ўратую, […]...
- Восеньскім ранкам У восеньскім ранку з акварэльна-дажджовым настроем схаваліся вершы за пабудовамі мегаполісу. Пад палаючым лісцем клёнаў спяць да вясны каляровыя казкі. […]...
- Я прашу – не паліце вы смецце Я прашу – не паліце вы смецце Каля вёсачкі роднай маёй Я такога не бачыў у свеце А пабачыў ў […]...
- Жнівень сыходзіць Жнівень сыходзіць… На ціхіх ракітах Парасцярушана мяккая вохра. У ізумрудных густых аксамітах Ірдзее атава азябла і мокра. І ледзьве чутна […]...
- За імгненнем бяжыць імгненне За імгненнем бяжыць імгненне, Нібы кадры нямога кіно. Вечнасць грае ў тэатры стварэння, Нараджаючы цень і святло. За хвілінай мінае […]...
- Я абавязаны табе Абавязаны я табе За светлы ранак, Дзень пагодны. За хор птушыны, Сэрдцу родны, – Я абавязаны табе. Абавязаны я табе […]...
- БАЛАДА КАНДРАТА ШНІПА (1820-1916) …А ты-ляснік і лес-твой панскі дом, Зялёным перапоўнены святлом Шуміць і не дае спакою ўсім Ні чужакам-падпанкам, ні сваім, […]...
- Зацвілі твае вочы між тлуму Зацвілі твае вочы між тлуму, І, здаецца, твой стан мільгануў, Перарваліся ніткаю думы, Даўны смутак ціхутка крануў. Быццам ветрык, збудзіліся […]...
- ЗАБЫТЫ ШЛЯХ ДА СТАРЫХ ХАТ Узгоркі ўздымуць на далонях Забыты шлях да старых хат. Худы калодзеж будзе вельмі рад і журавель праснецца ў тонях. З […]...
- Баравіковае Апошнія нажыткі лесу – Грыбы, Асеннія грыбы. I з драмняку ў драмняк я лезу, Ад павуціння твар рабы. Нагамі верасы […]...
- Напоўнены нашы думкі * * * Напоўнены нашы думкі Напоямі рознымі: Яе – гаркава-зайздросным Настоем восеньскім. Мае – саладжава-самотным З прысмакам верасу. І […]...
- Фінансіст ФІНАНСІСТ Сядзіць бязногі ля царквы. Сляпы, нямы усе – ы-ды – ы. А люд успрымае так – шкада, Трэба чырвонцау […]...
- Надзя-Надзейка Плача сірочая ў лесе жалейка… – Сціхла ты, Змоўкла, наша Надзейка. Хто-ж гэта думаў, як давялося: Вочы закрыла хмурая восень, […]...
- Прабачаць дурню. і даруюць кату Прабачаць дурню. і даруюць кату. Ахвяры злічаць. Пабудуюць храм. Ды не даруюць мне. Суседу. Брату. За тыя сны, якія сняцца […]...
- Нехта гукае Марна гушчар Цераблю непралазны, Выйсця ў святло шукаю, Чую ў сябе За спіною выразна – Нехта гукае… Хмары аблогам, Сячэ […]...
- Ты вярнуўся да мяне Ты вярнуўся да мяне, Як вяртаецца надзея. Зноў каханне палыхне, І суцешыцца завея. Я не стану маляваць, Што хачу ў […]...
- Восень едзе на рабым кані Восень едзе на рабым кані. Сярод свету – разветраны сад. Як калянае лісце калін, Вераснёўскі плыве зарапад. I адрынуты голас […]...
- Лес галее Лес галее, як балясы, Але ўзлесачак вясновы Пасцяліў свае паласы – Маладой вясны абновы. Мо лясун, на плёткі ласы, Звабіў […]...
- Знічка – зорка Спяць у хаце. Знічка – зорка Дагарае думкай горкай. Каганец сляпы капціць, Дождж за шыбаю шуміць. Ляцяць хмары над зямлёю […]...
- Яе будзе прыход нечаканы Яе будзе прыход нечаканы. Адвячоркам аднойчы уздых Будзе цешыць пякельныя раны Нешчаслівых гадоў маладых. І рукою сваёй запалёна Абарвеш ты […]...
- СПАСЫЛКА СПАСЫЛКА Ў люстэрку заклапочаныя думкі І погляд скіраваны прама ў вочы, Які шукае шлях да паратунку І высветліць непаразуменне хоча. […]...
- Трывога Чырвоныя вокны, Як вочы, Праваламі ў змрочных дамах Пужаюцца, Вылезшы з ночы, Світанку, Што пылам прапах. Гляджу на чырвоныя вокны […]...
- Сумленны грамадзянін Каб быць Сумленным грамадзянінам Трэба вушы заткнуць, Трэба вочы заплюснуць, Трэба рот чымсьці забіць… Абы толькі, Абы толькі Нічога дрэннага […]...
- Мех, снег і смех Дзед Мароз нёс свой мех. Ды паставіў мех у снег. Снег ішоў, ішоў, ішоў… Дзед свой мех і не знайшоў. […]...
- Апантанасць Намаж мяне на скібку хлеба cалодкім трускавічным джэмам, налі мяне гарачай кавай у любімы кубак раніцою МНОЮ пачні свой дзень […]...
- АДНАКЛАСНiКАМ Птушка моцная, мабыць, крыламi, Звер – iнстынктам за дваiх… Моцны я – сябрамi мiлымi i малiтвамi за iх. Разляцелiся па […]...
- Беларуская вёска Вымірае, зьнікае ўшчэнт, І падобная ўжо да кіёска, Мой адвечны суцішаны боль, Беларуская родная вёска. Адыходзіць яна ў нябыт, Ды […]...
- БРЭСЦКАЯ КРЭПАСЦЬ 1 Крэпасць. Сталая рана на сэрцы. Крэпасць, дзе гадамі цягнуліся дні. Крэпасць. Шрам ад куль не зацягнецца. Крэпасць, дзе паміралі […]...
- Вузкая рака Гэты размер – не шукаючы лепшага Я для паэмы вазьму Вершнiк чакаць не збiраецца пешага Лепей скакаць аднаму… …Ў лесе […]...
- Верас Маўклівае лона радзімы – задумлівы верас. Вымярзаў і гарэў, але вырас і пахне… Яшчэ раз пакланіся яму, пакляніся з маленства […]...
- Ад ранку нехта шчодрай жменяй Ад ранку нехта шчодрай жменяй Раскідаў пацеркі ў лясах. Зіхціць вясёлкамі праменне На павуцінных кутасах. З палону соннае ляноты, Нібыта […]...
- Калыханкі Спі-засні, сыночак, Мілы мой званочак, Чуеш, травы-дрэвы Шэпчуць: “Добрай ночы!” Сочаць неба вочы, Дасць Бог – не сурочаць, А табе, […]...
- Калі лісце над крыжам пажоўкне Калі лісце над крыжам пажоўкне гэта будзе, напэўна, субота. дзень, калі ад сусвету ты вольны і як восень – безабаронны […]...
- Пра загубленае Не шкадуй, калі нешта губляеш, Якой ні была б тая рэч! Да свайго заўжды прывыкаеш! Шкадаванне, ідзі адсюль прэч! З […]...
- Інвалідам вайны Колькі войны скасілі, Колькі легла касцьмі?! Твая слава, Расія, Перамыта слязьмі. Ты шчаслівы, гавораць, Абмінула вайной. Яе беды і гора […]...
- Асіна ля шашы Такую дзёрзкую, у чырвані рысую Не на паперы, а ў сваёй душы. Хачу запомніць я цябе такую. А не з […]...
- Быць не хачу прыгожай Быць не хачу прыгожай, быць не хачу шчаслівай – толькі выратуй, Божа! У белую квецень слівы з чорнае краскі ночы […]...
- Мне літасці няма Мне літасці няма і даравання. Я сэрца загубіла на шляхах майго нязбытна-мройнага кахання, на ростанях пакуты і зняваг. Куды ж […]...
- Трывожна стынуць ліхтары Трывожна стынуць ліхтары Паміж дамоў… Мільгаюць зоркі. I поўняў жоўтыя шары У лёдзе лужаў на двары Ляжаць бязліка. Спяць пагоркі. […]...