Верш Мемарыяльныя дошкі
Я змераў Мінск і ўпоперак і ўдоўжкі,
Спазнаў усе завулкі, тупікі…
I ўсюды бачу дошкі, дошкі, дошкі,
Прыбітыя, здаецца, на вякі.
Каля адных праходжу ціха міма,
Каля другіх зусім спыняю крок…
Зноў лістапад,
I ноч,
I зноў пад Мінскам
Рэвалюцыйны вее вецярок.
Далёкая суровая узнёсласць,
Мяне ты хвалявала ўжо не раз.
Вось тут Свярдлоў
Ад Леніна прынёс нам
I праўду,
I параду,
I наказ.
Тут Фрунзе пасылаў свае атрады
Раззброіць жандармерыю,
А там
Узводзілі мінчане барыкады,
Жыццём сваім.
Шлях церабілі нам…
Наўкол гамоніць племя маладое,
Я сёння іх ні ў чым не папракну.
Я ведаю:
Ад нас пяройдзе ўсё ім –
Цяжар жыцця
I праўда пра вайну.
Ад песень і ад смеху гулкі пошчак…
Ды прыйдзе непазбежны сталы час,
I каля гэтых непрыкметных дошчак
Яны яшчэ прыпыняцца не раз.
Ещё вершы:
- Камсамольцам Прывет вам, племя маладое, Зямель савецкіх яснацвет! Дарога ваша – шлях герояў, У новы дзень бліскучы след. Як сонца, першыя […]...
- Грыфельныя дошкі Мы іх насілі ў торбачках белых Разам з антонаўкамі і гарохам. Навука грыфелем ціха скрыпела I рыхтавала нас у дарогу. […]...
- Ля сіняй бухты Памяці М. Багдановіча Я тут стаю, нібы ля дошкі вучань, Са мною побач тут – мая віна, Дзе паміраў ты, […]...
- Жыцьцяпіс Жыцьцяпіс. Я радзіўся і рос Пад страхой саламяннай, Каля клёнаў, бяроз, Ля балот і курганаў, Каля рэчышч старых, Балацянак іржавых, […]...
- І, вось, да нас ідзе пара І, вось, да нас ідзе пара, Рыхтуе з продкамі сустрэчы, Але ж, то мабыць не цяжар, Мабыць, палёгка то ў […]...
- Я з племя ваўка Я воўк, я з племя ваўка! Поўня, нябёсная рака. А дом мой лес стары яловы Дзе усім зязюля скажа словы […]...
- БАЛАДА ТАМАША ЗАНА (21.12.1796-19.07.1855) Прысніцца Вільня, нібы сонца ўзыдзе, І ты зноў прачынаешся ў слязах Не ад таго, што сумна ці ты ў […]...
- Пустым, бясконцым песням У тваёй песні нямыя словы, і сёння Яны растаялі, як учарашні снег. І атняўся твой язык, і заціхла твая мова. […]...
- Перазвоны Я сустрэну цябе каля брамкі, Завяду ў жытнёвую квець Нас накрые блакітнай фіранкай Маладзік, сарамлівы хлапец. Перазвоны начы ўрачыстай Нас […]...
- Над ракою ў спакою Над ракою ў спакою Зацвітала каліна; У сяле за ракою Вырастала дзяўчына. Да зялёнай каліны Прылятала зазюля; Да дзяўчыны-маліны Удаваўся […]...
- РУНЕЕ “РУНЬ” (народнаму лiтаб’яднанню пры Валожынскiм РЦК) Рунее рунь у ранiшнiх палях, Сцяжынка Краем поля Сцелецца… Нам дорыць радасць родная зямля, Нам […]...
- Вёсачка Кянці Плямінка ці крапінка Каля аўтастрады. Можна і аб’ехаць, Можна абыйсці. Дык чаму ж чаруе, Дык чаму ж так вабіць Вёсачка […]...
- Малiтва МАЛIТВА (паводле Жэо Норжа) Другога сына цi няма ў цябе? Прыйшлi яго да нас, каханы Божа, Бо мы загразлi ў […]...
- Чарнобыльская калыханка – Мама, мама, Там, у Зоне, Засталася лялька Галя… – Спаць, дачушка, Трэба сёння… Ёсць жа лялька ў нас Другая… […]...
- Мост МОСТ З дурноты нехта ці са злосці Дзве дошкі вылупіу у мосце І прзвычаіуся народ Браць рэчку гэтую уброд А […]...
- Век Андросенак, Akute, ды суполачкі Lіt. bel Век Андросенак, Akute, ды суполачкі Lіt. bel, Беларушчыны пакуты, ціснуць кАты на прабел. Хворыя дэгенераты, пацяшаюцца над мальцам, Тычуць пальцам […]...
- Хай пацалункі зарастаюць травпмі ў тумане Хай пацалункі зарастаюць травамі ў тумане. каб ніхто не ведаў праўды той, што блукалі мы з табою ў сваім падмане […]...
- Я фільм глядзеў Я фільм глядзеў. Там – Спартака распялі. Распялі ноччу, калі ў Рыме спалі. Вісіць Спартак, канае на крыжы. А ўнізе, […]...
- Будзёнаўка Калісь маленькай вёсачкай была, Дзе хатаў – усяго каля дзясяткаў двух. Але ў акрузе знакамітаю слыла З таго, што назву […]...
- Зімовая ноч Каля зоркі зорка Ўніз глядзіць, мігціць; Каля горкі горка Снегам зіхаціць. На гасцінцы скрогат, На прысадах інь, Чутна воўчы рогат… […]...
- Я прыйшоў да вас Я прыйшоў да вас, каб сказаць, Што за горадам ноч, як дзень: Каля рэчак вербы не спяць, Ясны месяц стаіць […]...
- У родным кутку Ціхі летні вечарок, Легкі ветра халадок, і бярозка так пяшчотна абдымае. Зорак успыхваюць агні, Я на знічку ў вышыні Патаемнае […]...
- БАЛАДА АДАМА СТАНКЕВІЧА (24.12.1891–29.12.1949) Як канваір, мяцеліца збівае з ног І замятае, як агонь, крывавы след. І чорная тайга з дарогай на той […]...
- Прысвячэнне сабаку ПРЫСВЯЧЭННЕ САБАКУ Познім вечарам я падыходжу да вёскі. Тут сабакі мяне больш не лічаць сваім, Заліваюцца брэхам – чутны адгалоскі. […]...
- Цар-дуб З даўнейшых дзён Па нашы дні Сярод палескіх гоняў Стаіць цар-дуб і ў вышыні З аблокамі гамоніць. Відзён той дуб […]...
- Я адну цябе кахаю Я адну цябе кахаю. І наўрадці ўжо калі Я кагосці пакахаю Гэтак вось ў сваім жыцці. Ледзь не кожную ноч […]...
- Адзіны адказ Што сумленне тваё падкажа ў адказ на пытанні: “Ты з кім? За чужынцаў ты ці за нашых? Які герб твой, […]...
- Бітва Любові Цякуць гады, натужна круціцца Зямля – А мы заўжды ў цянётах подласці і зла. Цякуць гады… Зямля стамілася чакаць! І […]...
- Званы памяці Каля дзядулевае хаты Ёсць агароджаны бугор. На ім, бы вартавы зацяты, Нясе свой зорачка дазор. Гамоніць з ветрам бор сасновы, […]...
- Дзень добры, Жупраны! Дзень добры, Жупраны! Дзень добры, Жупраны! Вось сёння з Ашмянаў Я хутка сабраўся, прыехаў да Вас. Мо, і нечакана, Ці […]...
- Сумую Сумую зноў… і з верша ў верш…сумую болей, чым учора… і першы сумны быў, але… ён быў напоўнены надзеей, а […]...
- З усім наўкол душою зліцца З усім наўкол душою зліцца, Высока кронай зелянець, I раптам – грымнуцца, зваліцца, Каб непрыкметна спарахнець. I гэта ёсць жыццё, […]...
- ЗАБЫТЫ ШЛЯХ ДА СТАРЫХ ХАТ Узгоркі ўздымуць на далонях Забыты шлях да старых хат. Худы калодзеж будзе вельмі рад і журавель праснецца ў тонях. З […]...
- Першая адталая зямля Першая адталая зямля, I зімы нібыта не бывала. Зелянее траўка спакваля, Пахнучы самой зямлёй адталай. I сябе лаўлю я зноў […]...
- З людзьмі цікава З людзьмі цікава першы тыдзень, з людзьмі цікава ў першы раз, калі гамоніць сэрца шчыра, калі ляціць імгненна час. Калі […]...
- А птушкі знікаюць А птушкі знікаюць… Не верце Паклёпніцкім слухам такім. На стомленых крылах праз вецер Вяртаюцца з поўдня гракі. Навошта у верш […]...
- Мара Скарыны Марыў калісьці славуты Скарына, “Ціснучы” кнігі на мове бацькоў: Простаму люду ў роднай краіне Зробіць даступнай ён мудрасць вякоў. Толькі […]...
- БАЛАДА ЛЬВА САПЕГІ (4.04.1557-7.07.1633) У Ружанах на вуліцы вецер, Нібы воўк, што ў начы заблудзіў, Ля вакон, што да раніцы свецяць, Прыпыніўся, свой […]...
- Ноч, дождж Наўкол – заплаканая ноч, размытыя дамоў і дрэў абрысы – знаёмае ўсё траціць рысы… А мне… , куды захочаш, кроч. […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА УЛАСАВА (16.08.1874–11.03.1941) Ужо далёка Менск, далёка Вільня, А сонца ўсё няма і ўсё няма, І быць не можа сонца, бо зіма […]...