Верш А гідрастанцыю нашу ў Саянах

Ещё вершы:

1. Не верце, што падаюць зоры Не верце, што падаюць зоры, Што жніўнай парой уначы Высокія – падаюць зоры, Ім нельга нічым памагчы. Не верце, што […]...
2. Так доўга чалавек глядзеў пад ногі Так доўга чалавек глядзеў пад ногі, Навобмацак шукаючы дарог, Нібы ў пачатку даў сабе зарок Нідзе не спатыкнуцца, покі змога. […]...
3. Вясновая навальніца Крочыш па ходніку – вецер сцюдзёны Градчаны б’юцца аб твар Крочыш наперад у шлях невядомы Між брудных, шэрых канаў Б’юцца […]...
4. ВА МНЕ ВА МНЕ Я стамілася жыць, кахаць, пакутаваць. Я стамілася ўсміхацца дабра. Я ўжо стамілася паміраць. Але не дарэчы мне гэтая […]...
5. Ля Маўзалея Строгі мармур, літары жывыя, Што агнямі, свецяцца яны!.. Тут стаяць на варце вартавыя I яліны ў срэбры ля сцяны. Спаскай […]...
6. Сьпелыя вішні Сьпелыя вішні у залатым сонечным соку вып’ю іх Поўнюся сьпелай музыкай лета разьвітаюся з тым, што сьпета Гэта лета лета […]...
7. БАЛАДА ЦІТУСА ДАЛЕЎСКАГА (13.05.1840-11.01.1864) Не баішся нічога, і нават памерці Не баішся– абрыдзелі цені-віжы, І штодня ў тваім плача зажураным сэрцы Родны край, […]...
8. Героям Фінал сапраўдны, невясёлы, Праўдзівы, як і мае быць: Загіне той, хто будзе кволы, Хто моцны – вечна будзе жыць. Не […]...
9. Прамяністы ты мой, прасонечны Прамяністы ты мой, прасонечны… Першы снег за маім акном Не з далёкай бялявай Поўначы Завітаў у зялёны дом – І […]...
10. Пошук Кахання У якіх мне краях заблукаць, Прыгажуня мая, Чараўніца, Каб сляды Тваіх ног адшукаць, Цяплынёю Тваёю напіцца?.. Уначы па-над берагам Мора, […]...
11. Калі не мы, то хто? Я спадзяюся на сябе, Ведаю, дзе, як і што. Сёння ўсё залежыць ад нас, Калі не мы, то хто? Мэта […]...
12. Грыфельныя дошкі Мы іх насілі ў торбачках белых Разам з антонаўкамі і гарохам. Навука грыфелем ціха скрыпела I рыхтавала нас у дарогу. […]...
13. Там, дзе хадзіў калісьці Ленін Прыгожа, Прага, ты Вясною, Уся ў садах, Што ў белай пене. А я ўсё думаю Пра тое, Як тут хадзіў […]...
14. У Шушанскім З тых дзён шмат часу адышло, А я заўсёды, дзе б ні быў, Няспынна думаў пра сяло, Дзе, як выгнаннік, […]...
15. Аднастайнасць Быт – ён упарты, як бык, Ілбом у сцяну ўвапрэцца, – Глядзіш, і застыў, і абвык, I некуды болей падзецца. […]...
16. Калісь глядзеў на сонца я Калісь глядзеў на сонца я, Мне сонца асьляпіла вочы. Ды што мне цемень вечнай ночы. Калісь глядзеў на сонца я. […]...
17. На Ушаччыне ліпы цвітуць На Ушаччыне ліпы цвітуць, Загаіліся цяжкія раны, Але ў памяці сёння ідуць Тут ідуць на прарыў партызаны. Будуць кветкі заўсёды […]...
18. На смерць Леніна Жалобны студзень… Не астудзіць Крыві успененай душы!.. Дзе ты, Ленін? Ленін!.. – пытаюць водгукі машын. Яго няма, тварца камуны. Памёр […]...
19. Адкрыты ўрок Сёньня ў школе Урок адкрыты. (А важнасьць Падзеі гэтае Зразумелая ўсім.) Мітусьня, хваляваньне, уздым… І усьмешкі, На твары надзетыя, Вітаюць […]...
20. XLі з’езд БРСМ Адчуваю, што сёньня ўсё зьменіцца, Рэзка ўгору кар’ера падыміцца, Бо іду і вакол усё мне праменіцца, Над палацам наш сьцяг […]...
21. Якім ты вокам на мяне глядзеў?! Якім ты вокам на мяне глядзеў, Напэўна, тым, што па жыцці зайздросціў? На небе ясны месяц зіхацеў, І я згадзілася […]...
22. КЛЯНОВЫЯ ЗАВЕі Як сумна, любая, дакоры З твайго кілішка дапіваць, Калі так свецяць, Свецяць зоры, Калі так зоры зіхацяць. Пайсці б у […]...
23. Рака цячэ и без мяне Рака цячэ и без мяне, і без мяне на моры хвалі. Хтосьці ўсхвале, хтосьці пракляне, дзесьці забыліся, а дзесьці і […]...
24. Кастрычніцкі салют Грыміць кастрычніцкі салют… Здаецца – гэта гром Аўроры Ускалыхнуў здалёк зямлю. І, ззяючы, спадаюць зоры Пад гулкі, пераклічны залп, Каторым […]...
25. Сэрца і думка мне кажа …Радасць хай будзе мне сведкай, Свет няхай бача і людзі, – Нібы цудоўная кветка, Ордэн галубіць мне грудзі. Ці сонцу […]...
26. Палім мы маршанскую махорку Палім мы маршанскую махорку, Бачым мы Дняпроўскую граду. Будзе сёння бой. На тым узгорку, Можа, я таксама упаду. Будуць травы […]...
27. Чамадан Прыехаў да бацькоў з дачкой, З аднагадоваю Святланай, Зайшоў праведаць свой пакой, І стала сумна нечакана: Глядзеў з закутка чамадан, […]...
28. БАЛАДА АРКАДЗЯ СМОЛІЧА (29.09.1891-17.06.1938) …Ну а заўтра цябе расстраляюць І ніхто страшны стрэл не пачуе. Твае зоры з нябёс паўпадаюць, Тваё сонца ў […]...
29. Поўдзень Вабіць поўдзень цеплынёю Сонечнымі днямі, Першазданнасцю сваёю, Сінімі гарамі, Аб якія б`ецца мора Хвалямі крутымі, І ныраюць з неба зоры […]...
30. Касцёр на лузе Вось і май надышоў неўпрыкметкі, Зноў рассыпаны ля берагоў Адуванчыкі – рыжыя кветкі, Залатыя вяснушкі лугоў. I табе трохі іх […]...
31. Дык чаму ж мы занядбалі Дык чаму ж мы занядбалі Нашу мову родную, Па-расейску заспявалі пра долю нягодную. У дзяцінстве размаўлялі мы на мове роднай, […]...
32. Няхай з мяне смяюцца Няхай з мяне смяюцца тыя, Хто збеглі з дому ў iншы рай, Але й на горы залатыя Я не змяняю […]...
33. БАЛАДА МІХАЛА КАЗІМІРА РАДЗІВІЛА (РЫБАНЬКІ) (13.06.1702-15.05.1762) У Княстве вялікім вялікія людзі І ты сярод іх з беларускай душой Вялікі і ў свята святое, і […]...
34. Як на цябе, я, мабыць, не глядзеў Як на цябе, я, мабыць, не глядзеў Шчэ ні на кога – толькі на ікону. Спатканая сягоння неспадзеў, Ты не […]...
35. Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...
36. Вельмі кахаю Вельмі кахаю, вельмі нуджуся Я па табе, дарагая мая. Золатам славы сцяг Беларусі Гнеўна падніме, у напад рука! Мы беражом […]...
37. Любоў прыходзіць На стромным беразе ракі Углядзеўся я ў бег аблокаў Яны ішлі ва ўсе бакі… Без ног, без слоў, без крокаў. […]...
38. Накарміце птушак Зімой накарміце птушак, Каб з усіх канцоў Яны ляцелі ў вашы кармушкі, Як к сабе дамоў. Не багата ім корму […]...
39. А яна Гэткім шчырым каханьнем яе атуліў, З гэткай ласкай глядзеў ў яе сумныя вочы, – Як і сонца ня туліць расквечаных […]...
40. А, татачка, скажы дзе мы жывем? – А, татачка, скажы дзе мы жывем? – У Беларусі, родненькай старонцы. – А татачка скажы, хто нас заб’е? – […]...