Верш Плошча
Адчуваю: за мной са зброяй ідзе цень.
Доўгі, насуплены, змрочны…
З цягам часу хаваецца ў Дзень,
Нібы апошні бяглянак на Плошчы…
Ты адчуваеш боль, за табой што бяжыць.
Доўгі, апрануты ў форму вайскоўца.
Адчуваеш, як сняжынка ў далонях трымціць
Светам пакінутай Плошчы.
Што бо за грукат насупраць будынкаў?
Спаць! – загадалі сцямнёныя вочы вакон.
Ціха паўзе самота ў натоўпе – нязвыкла
Нібыта ўваходзіць Плошча у Скон.
Мы адчуваем подых натоўпу ціха-застылага.
Ценю крысо, Змрок Болю, і Ноч.
Сэрца спявае. Слязьмі. Бел-чырвонымі крыламі
Шэпча мароз: з Плошчы кроч….
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Плошча перамогі І ў будні дзень і ў радаснае свята, Сюды да плошчы шмат дарог вядзе, Сягоння паўшым у баях салдатам, Народ […]...
- Плошча Перамог У маем горадзе ёсць храм пад чыстым небам, або хмарным, наперакор усім вятрам стаіць ён цьвёрда, і гарачым. Там ёсць […]...
- Жыццё і скон – адзін закон Жыццё і скон – адзін закон, І журавы лятуць на поўнач. Любоў, пісаная спакон, Заўсёды застаецца побач. Жыццё і скон: […]...
- ПЛОШЧА. P. S На цьмянай дарозе стаіць павадыр, З юрлівай усмешкай, у лыжы абуты, – Не хоча са сцэны сыходзіць сатыр; Брахня, гвалт […]...
- БАЛАДА ЛАРЫСЫ ЗАСІМОВІЧ (1967–1992) Згараюць дні пражытыя і ночы… Згараюць фарбы ў незямным агні… І неба ў хмарах, як у дыме плошча, Дзе […]...
- Подых кахання Подых кахання знясіленай птушкі Ў аблоках-люстэрках жадання жыцця. Зняволены подых насамрэч свабодны, Прыгнечаны болем праз свет адкрыцця, Праз горкія слёзы […]...
- Бацькаўшчыне Радзімы вецер! Ён з усіх вятроў Мне як натхненне, Як шчаслівы подых. Ёсць доўгі шлях, Дзе мы, Як параходы, Вяртаемся […]...
- У зелянковых фарбах неба У зелянковых фарбах неба Па-над барвовым бліскам хмар. А тут нішчымна пахне глеба, Гібее восеньскі абшар. Пацешся забаўкай маленькай: Узбоч […]...
- Галіны ліп па-над стрэхамі хат Галіны ліп па-над стрэхамі хат, І дождж ідзе, расносіць думкі ў бакі. А з неба гром б’е з гармат, І […]...
- Зялёныя вочы травеньскай ночы Зялёныя вочы травеньскай ночы, У прыцемках белай акацыі сноў… Ня бойся знянацку удалеч пакрочыць, Ня бойся сустрэцца з пачаткам наноў. […]...
- Цемра Сцюдзёна і цёмна – Нібыта не лета… Зялёна і ярка – Нібыта не восень… Стаіш ля вады – Нібыта прыгожа… […]...
- БАЛАДА ФРАНЦІШКА БАГУШЭВІЧА (9.03.1840–15.04.1900) “Яснавяльможнай пані, напэўна, вядома, што яе высакароднаму сыну я абавязаны ўсёй сваёй будучыняй; мабыць і да сянняшняга дня я […]...
- Без надзей Без надзей, але гатовыя на ўсё, Мы крочым да ратоўнай плошчы. З марамі пра лепшае жыццё Слязяцца на марозе вочы. […]...
- Калі вяртаешся да даму стомлены Калі вяртаешся да даму стомлены І толькі ліхтары табе падмігваюць Галінкі дрэў ціхенечка качаюцца Нібы нашэптваюць малітву ціхую Ты ціха […]...
- Восень сапраўдная Гэты восеньскі горад з’ядае ўсмешак абрысы. У марозным дыханні бяроз не чутно цеплыні. У натоўпе ня бачны да болю знаемыя […]...
- Пытанне ўсім Нёс З нябёс Усім па тайне Вецер-вецер, Хмарачос, І капрызнае пытанне: У каго Даўжэйшы нос? І адразу ўся дзятва Кажа […]...
- Там, дзе Малагу мора цалуе пяшчотна А. Э. Там, дзе Малагу мора цалуе пяшчотна, Там, дзе сонца паўднёвае ззяе як Бог, Твае плечы у сне уздымаюцца […]...
- За вокнамі слата і скруха За вокнамі слата і скруха – Вось-вось і восень праміне, Гаротная, як пабіруха… Апошняя ў сусвеце муха Знайшла прытулак у […]...
- На далонях тваіх. Рэквіем аднаго дня 1. На далонях тваіх сакавіцкае сонца – пальцам-промнем казыча й неровова зіхціць. Ты слабы, ты нямоглы, і, пэўна ж, ня […]...
- Мініяцюры Калі салодка шэпчаш яму: “Годзе…”, А ён, каханы, поўны зверскіх сіл, Пяшчотна лашчыць, і цалуе, і ўваходзіць, О, каб, здаецца, […]...
- Паяднай пачатак і канец Паяднай пачатак і канец – Азарацца памяці скляпенні, Каб пад імі сталі палымнець, Ясніцца мінулыя імгненні. To не проста зноў […]...
- З глыбинь жыватворных * * * Дакрануўся раніцы рукою, – Засьпявала птушкаю яна, Зазірнула ў вочы мне зарою І расой ля ног маіх […]...
- Памяць на пачуцці Вясны нясмелы подых ціхі Зямлю, нарэшце, абудзіў.. Чакай! Мароз пранёсся ліха Ды гурбы снегу накруціў. Нажаль, не памятаю я, Які […]...
- Я адчуваю подых ветра Я адчуваю подых ветра і назіраю ззянне зор, Калі цябе я сустракаю вітае нас зямны прастор Шчабечуць птушкі пра каханне […]...
- Давай збяжым ад усіх людзей Давай збяжым ад усіх людзей Не пакідаючы слядоў Не будзем заўважаць падзей І не лічыць чужых гадоў Давай збяжым ад […]...
- За кратамі За кратамі Памяці выдатнага паэта і камедыёграфа XIX ст. Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча У 1864-1865 гг. Дунін-Марцінкевіч сядзеў у менскай турме. За […]...
- Красуня Вясна Напрадвесні плачут ледзяшы Ручаіны звонят на прадвесні. Ты мне ціха – ціха для душі Заспявай прадвеснякаву песню… Хай душа ўскалышыцца […]...
- Адцвіло, адгуло наша лета Адцвіло, адгуло наша лета… Ды не пра гэта мой верш. З кім жа ты, любая, дзе ты? – Вось што […]...
- БАЛАДА БАРБАРЫ РАДЗІВІЛ (6.12.1520-8.05.1551) …А Кракаў не плакаў, а плакала Вільня. Карона, як зорка з нябёс, з галавы Кацілася ў змрок адзіноты магільнай […]...
- Апошні свечкі жоўты дым Нібыта асвятлёны святым ценем, Ідзеш наўпрост збуцвелага лісця… Шарэнгай ўздоўж імачча зверы, Недапражытага жыцця.. Нібыта праклянуты Праметэем, Задзьмуў іскру ягону […]...
- Хатняе Не атрымоўваецца сустрэцца, Сёння сустрэча не адбудзецца. Б’ецца шалёнае сонца-сэрца: Дзверы, лесвіца, двор, вуліца – Шлях нескладаны, такі знаёмы, Але […]...
- Кажуць, сёння на вершы – не мода Кажуць, сёння на вершы – не мода. Ды я надта аб тым не тужу. Бо яны мне – выток асалоды […]...
- Нібыта зорачкі ўначы Нібыта зорачкі ўначы, Так Вашы вочы паглядзелі. Мой сум і боль куды падзелі? Нібыта зорачкі ўначы, Так Вашы вочы паглядзелі. […]...
- Звярыныя вочы з-за кратаў за мной назіраюць Звярыныя вочы з-за кратаў за мной назіраюць; Жалезная сетка паўстала між намі мяжой… А вочы ўсё сочаць, маўкліва мяне дакараюць; […]...
- БАЛАДА ВАЛЕНЦІЯ ВАНЬКОВІЧА (12.05.1800-12.05.1842) Парыж, як лёд, халодны і чужы. Ты ўцёк сюды, каб тут памерці з суму, Каб на тваім, нібыта меч, […]...
- Народу нашаму У душы былі магутнымі, збіраліся на плошчы. Змагаліся ўпартымі ў гарадах ды вёсцы. Мы сталі паслухмянымі, праходзяць дні і ночы. […]...
- Я табе дарую Подых навальніцы чую я вясною… Ведаеш, мой мілы, хочу быць з табою. Сэрца ў далонях я сваё зжымаю, Без цябе […]...
- Натхняй мяне Натхняй мяне – Я мастак у палоне, збіваюсь з дарогі… Не адчуваючы прыемнай далоні, Цёплы подых па шчоках, сардэчнага болю… […]...
- Адна самота Будзе толькі горшай бяз грошай, калі твая душа адна самота, а думкі з’яўляюцца цяжкай ношай а сэрца балюча сціскае атрута. […]...
- Тутака ні літасьці, ні веры Тутака ні літасьці, ні веры, А жыцьцё – няўтульная турма, Сектар працы, камера кватэры, Калідор грамадскага ярма. Тут жывуць раптоўна […]...