Верш Ты ўжо сказала мне на ростань

Ещё вершы:

1. Сябру Сябру… Развітаемся мы калі-небудзь, І шляхі разбягуцца па свету Пойдзеш зноў штурмаваць ты неба. Я – шукаць недзе вечнае лета. […]...
2. На ростань Ціхі, бязвоблачны вечар, Чэрвеньскі, белы паўзмрок, Вузкія, ломкія плечы, Светлы, загадкавы зрок. Ўецца дарога шалям, Колы сакочуць зноў.. Зноў расстаюся […]...
3. Ростань Ёсць шмат магчымасцей ў жыцці, Якімі можна скарыстацца. Існуюць розныя шляхі, Але не ўсі вядуць да шчасця. Даволі цяжкая задача […]...
4. Нічога значнага, проста нядзеля Нічога значнага, проста нядзеля, Бязгучна плача мая надзея. Згубіла сонца восенню хмурай, Ураз неба стала такім панурым. Я абяццала сабе […]...
5. А вы не бачылі маёй каханай? Яна ж была тут засім нядаўна… Пайшла… А куды? – не сказала. Пайшла… А жыццё ідзе? А вы не бачылі […]...
6. На вачах бяднее На вачах бяднее Наш раслiнны свет, i гэта – дрэнная прыкмета. Меней радасцi – красак букет – Пакiдае нам кожнае […]...
7. Ластаука-душа Ластаўка, ластаўка, ты куды ляцела? Ластаўка, ластаўка, беленькае цела. Ластаўка белая камянём упала – Што жа ты, ластаўка, ды сабе […]...
8. Крыніца Стаялі ля дарогі тры вярбы, А каля іх струменіла крыніца. Крыштальнае халоднае вады Вандроўнік мог заўжды з яе напіцца. Расказвае […]...
9. Сінквейны *** Кахаць усім сэрцам зусім нецяжка, так, бо аддаў табе жыццё ўсё і смак Вуснаў сваіх сухіх, як у перавертня… […]...
10. Маналог свата МАНАЛОГ СВАТА – Гэй, хлапчына, мо, даволі Халасцяцкай зведаў волі? Каб жа потым не журыцца, Трэба ўжо табе жаніцца! То […]...
11. Супярэчнасць Не хачу болей Вас кахаць. Не магу і не буду болей. Толькі б сілы хапіла сказаць, Што кахаю Вас паміж […]...
12. Пасею гурочкі Пасею гурочкі Нізка над вадою, Сама буду паліваці Дробнаю слязою. Сама буду паліваці Дробнаю слязою. Выраслі гурочкі Ў чатыры радочкі, […]...
13. Жанчына і лета Жанчына і лета Пасталела лета Між бяроз адчай У гадах кабета З нову не пачаць Памяняла фарбы Шчырасцю узяло А […]...
14. Адраджэнне Здаецца, яшчэ ўчора ля ракі Хмызы стаялі голыя, як драбы. І, голле параскінуўшы ўбакі, – Дубы ў палях, як сушаныя […]...
15. БАЛАДНЫ МАНАЛОГ АЛЕСЯ ГАРУНА (11.03.1887-28.07.1920) Пэўна ў гэтай краіне памру, як сабака, Толькі гэта краіна адвеку мая, І век буду я з ёю смяяцца […]...
16. Бачыць свет Бачыць свет Паліраваным дыяментам… Вось бы! Навучы мяне плакаць З такіх дробезяў, І мае слёзы Змыюць хоць крыху Замёрзлага пылу […]...
17. За ўладу Саветаў У памяці крывавая блакада I роднай вёскі змізарнелы дым… Па тры разы мянялася улада За суткі, за кароткія зусім. Хто […]...
18. Вышкальнцоўна Прыйшла ў думках – вышкальнцоўна, Ня віртуальна, а ў рэальным сне. Сказала ціхенька: -Цудоўна… А я сказаў: -Люблю! Даверся мне! […]...
19. Ты ночкаю каляднай варажыла Ты ночкаю каляднай варажыла І ў воду воск напоўправідны ліла, Цікавячы, што выхадзіла мне: Курганчык… белы крыжык… так, магіла! У […]...
20. Помніш, Янька * * * Помніш, Янька, жартаўніца, Як хадзілі па суніцы? Мне дзяцінства наша сніцца, – Ярка ўспыхвае зарніцай. А забыць […]...
21. Надпіс на камені над крыніцай Ворагі хмарай сьмяротнай зьнішчыць ішлі. І тады Наша зямля бараніла зьнямоглых сыноў: Ў нэтры яе адыходзілі храмы і гарады, Білі […]...
22. Ці хопіць часу беларусам стаць Ці хопіць часу беларусам стаць жыцця да скону: на роднай мове вольна размаўляць – не біць паклонаў, сягаць на ёй […]...
23. Песьня вольнага чалавека Дарэмна сьвістамі нагаек Застрашыць хочуць тыраны, Нагнаўшы чорных соцень шаек, Акулі рукі ў кайданы, – Душой я вольны чалавек, І […]...
24. Александрына Мне не забыцца песні той даўняе вясны: – На Мурамскай дарожцы стаялі тры сасны… Хадзілі мы, спявалі, і з песняй […]...
25. Неда- Між неда-праўды І неда-вар’яцтва, Між неда-права І неда-мастацтва, Пад неда-небам, У неда-айчыне, Ты неда-нявінны І неда-злачынны. Чэслаў Мілаш. Нам шмат […]...
26. Шчэ жыў прадчуваннем прыгожага Шчэ жыў прадчуваннем прыгожага, Шчэ ружа-краса не цвіла, А сны юнака растрывожыла Паненка, што побач прайшла. Мінулі часы. Ды блізкімі […]...
27. Я буду сьмяяцца апошнім Я буду сьмяяцца апошнім, Калі дагарыць сонца І зацьмянеюць зоркі, Я буду сьмяяцца апошнім, Калі белае стане чорным, Салодкае стане […]...
28. О, як холадна жыць, Божа мілы! О, як холадна жыць, Божа мілы! Стынуць вусны, ляднее душа. Дай мне сілы, мой Бог, дай мне сілы! Хай загіну […]...
29. Калі скончыш жыццё Калі скончыш жыццё самагубствам Застанешся ты тут назаўжды. Сустракаць будзеш кожную восень, Зіму, лета і кветкі вясны. Так здаецца ўсё […]...
30. Жанчынай Бог мяне ствары Жанчынай Бог мяне ствары, Жанчынай буду да сканання. Ён у душы маёй адкрыў : Пакуту, смагу да кахання. Як роза […]...
31. Долі дзве – дзве палавіны Аднаго быцця. Мы з табою жыць павінны Вогнем пачуцця. Калі дрэва пазбаўляюць Родных каранёў – Век тады не прычакае Яблыня […]...
32. БАЛАДА НІНЫ МАЦЯШ (20.09.1943-19.12.2008) Хавацца ад людзей – не для паэта, Якому родны край – зусім не рай, Якога і не будзе – […]...
33. …Душа сумуе па душы *** Душа сумуе па душы. Як неабходна ім сумоўе, Нібы каханне ці здароўе, Нібы само жаданне жыць. Як гэта трэба, […]...
34. Падаруйце надзею Падаруйце надзею, Хоць бы ўкрыж, на хвіліну, Солі зь белай завеі На падлогу-скарыну. Запаветнае слова Мне ўслых пракрычыце. Сонца-лямпу на […]...
35. Дзяўчына з вачыма крыніцы Дзяўчынка з вачыма крыніцы – Чаруе, як верш, успамін, Як подых радзімай зямліцы, Адкуль я пачатак набыў. З вачамі, нібыта […]...
36. Мы, азірнуўшыся, бачым сны Мы, азірнуўшыся, бачым сны дождж, восеньскіх вуліц пустыню. Там за вакном – бязмоўя карціны, У смузе святла – сілуэты, вітрыны […]...
37. Наша каханне жыве ў маіх вершах Калі я выкладаю свой боль на паперу, Калі радасць малюю сваімі радкамі, Я распавядаю аб тым у што веру, Спяваю […]...
38. Імя. Прозвішча Г – Галіна – жанчына А – ахвяравала Л – любою цаною І – іспыты трымала Н – ніяк не […]...
39. Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы. I думка горача мне […]...
40. Скарб Адзервянелымі рукамі Я Вас у скарбонку пакладу. I мокрымі ад слёз вачамі Апошні раз я пагляджу. I у мазгах, як […]...