Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Хаваю-ся

Хаваю-ся
У вершах
Ад – жыцьця
Сь-цяжы-най-
Пратаптаннаю
На неба
У сон-ечных праменьнях
За-быцьця
Я к-рочу.
А у жмен-я-х – лус-та хлеба.
І хлеб той не
Звы-чайны,
Не
Л-юдскі.
Той хлеб – маё
Су-мленьне і пакора.
А навакол зыбучыя пяскі
Лас-каю-ць мае ногі шэптам мор-а
Іду на-вер-х.
А-пушча-н мой п-агляд.
Ча-кае м-я-не што? І як су-с-трэн-у-ць?
Маг-чы-ма, баль на-лад-зь-зя-ць, маска-р-а-д…
А мо, па мне
Уж-о сьпяваю-ць трэ-н-ас?..
Іду навь-эр-х.
А ду-мкі ка-мне-м ўніз
На ш-ы-і – да
Па-г-ро-з-ь-лі-ва-га мо-р-а…
Мой сон-ечны прамень-не-вы
Ка-прыз
Пры-вёў мя-
Не
Да
На-ва-сел-ь-л-я
Гора…

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Хаваю-ся - Паўлінка