Верш Маналог самадзейных артыстаў
Маналог самадзейных артыстаў
Хтосьці кпліва нам кіне: Артысткі!
Хтосьці з зайздрасцю ўслед азірнецца.
Хтосьці шчыра для нас усміхнецца-
Вось такім і паклон будзе нізкі.
Усе можам сядзець мы па хатах,
Прыхіліўшыся ўзімку да печы.
Спраў хапіла б жаночых, адвечных,
Але хто ж тады зробіць вам свята?
Час ад часу нас цягне на “людзі”.
Тэлевізар і той не ўтрымае.
Хто ж вас песняй яшчэ прывітае?
Хто прыгожае ў сэрцах разбудзіць?
Прафесійныя лепш праспяваюць,
Ім хапае майстэрства на сцэне,
Ды ад іхніх канцэртаў адверне,
Бо не ўсе на білет грошы маюць
Сумаваць не пакінем вас, людзі,
Запрашаем на нашы “гастролі”.
Хоць і сціплыя маем мы ролі,
Ды бясплатна спяваць для вас будзем.
1993 г.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Маналог “Што такое сяброўства? – Запытаўся хлопец дзяўчыну. А ці ёсць яно сапраўдным? А ці бывае яно шчырым?..” Углядаючыся ў вочы, […]...
- МАНАЛОГ АБЫВАЦЕЛЯ Якая розніца, якое заўтра свята, І хто яго прыдумаў, і калі?.. Галоўнае – каб выдалі зарплату І раз у тыдзень […]...
- Нашы вашым НАШЫ ВАШЫМ (Экспромт. Віктару Шніпу) Нашы не прыйдуць, бо нашы ўжо ёсць – Вось і выснова мая, ягамосць! Нашы адвечна […]...
- Усё так проста! Усё прыгожае – так проста, Ціха пачыналась… Помніш? Першы поспех твой, Ды тое слова… і та песенька, Якую, Маці напявала, […]...
- Праменад Чорная прастора, неба уверсе, Агні ліхтароў свецяць шлях. Мы крочым па гэтым паверсе, Не думаючы, што мы гэта прах, Але […]...
- Рака цячэ и без мяне Рака цячэ и без мяне, і без мяне на моры хвалі. Хтосьці ўсхвале, хтосьці пракляне, дзесьці забыліся, а дзесьці і […]...
- Маналог “тутэйшага” Ахвярую Максіму Танку Люцыян, уяві, ты адзін, ты застаўся адзін на славяншчыне, і нікога няма, паглядзі, і нікога з Купалавай […]...
- Памятаеш, як добра нам было? Памятаеш, як добра нам было? Шчасце нам здавалася бясконцым, Мы думалі, што створаны адзін для аднаго, Але, на жаль, у […]...
- Маналог свата МАНАЛОГ СВАТА – Гэй, хлапчына, мо, даволі Халасцяцкай зведаў волі? Каб жа потым не журыцца, Трэба ўжо табе жаніцца! То […]...
- НЕПАТРЭБНЫ МАНАЛОГ Пагавары, Бог, з чалавекам I шлях у цемры асвяці. Спакуса пераважна з грэхам I веры ў гэтым не знайсці. У […]...
- МАНАЛОГ СКАРЫНЫ Каб толькі дзён апошніх не ўрачы, Я, далібог, ніколі б не падумаў, Што лёс мяне закіне ў Чэскі-Крумлаў, Як чэзлую […]...
- Маналог Алеся Гаруна Гараць камяні ў маім вогнішчы, расцвеленыя агнём, нібы ваўчаняты ў логвішчы сонечным прамянём. У твар мне шугае полымя, ды я […]...
- Маналог палітычных ананістаў Там дзе жулікі, абмылкі, Рэпутацыя – анал. Я люблю свае памылкі: Мастурбацыя – фінал. Ты скандал адрэпетыруй, Рэпутацыі ўдуй, Двойчы […]...
- Маналог самотнай шлюхі Мутныя шыбы асенняй імгой запацелі. Выйду на вуліцу і падчаплю на панэлі Госця, забытага ўсімі ў сваёй сівізне, Госця, якому […]...
- На смерць Людзі нараджаюцца, жывуюць, паміраюць. Людзі вучацца, гуляюць, працуюць. Але усіх уканцы у труны хаваюць І помнікі усім на магіле будуюць. […]...
- БАЛАДНЫ МАНАЛОГ АЛЕСЯ ГАРУНА (11.03.1887-28.07.1920) Пэўна ў гэтай краіне памру, як сабака, Толькі гэта краіна адвеку мая, І век буду я з ёю смяяцца […]...
- БАЛАДНЫ МАНАЛОГ КАЗІМІРА ЛЫШЧЫНСКАГА (3.03.1634-30.03.1689) Разбурылі мой дом, як прытулак вар’ята, І спалілі мяне, абакралі мой край. Мог чыноўнікам стаць, нават быць дыпламатам, Стаў […]...
- БАЛАДНЫ МАНАЛОГ ФРАНЦЫСКА СКАРЫНЫ (каля 1490-каля 1551) Я спытаў у людзей: “Як жывеце, браткі?” “Слава Богу, яшчэ мы жывём…”-адказалі мне ўсе. І ў пустыя […]...
- На досвітку Вакол – ні гуку. Салавей Не выпускае ў неба трэль, Бы звечара – заўзята, ліха не граюць конікі на скрыпках, […]...
- Вёска Горы ды каменне, Вузкія палоскі: Гэта наша поле, Поле нашай вёскі. Курныя аконцы – Каб святла хоць трошкі: Гэта нашы […]...
- Апошнія словы Ніла Гілевіча Чароўнай мелодыяй сэрца жыве, Душа пачынае спяваць, Фантазія ў небе павольна плыве, Пачуцці высока ляцяць Эмоцыі шлях пракладаюць, Учынкі апоўдні […]...
- Балада Антона Луцкевіча У вечнасьці не губіцца нічога. І кожны крок твой, як у вечнасьць крок, Каб Беларусь была, нібы да Бога Дарога, […]...
- Папрашу ў нябёс прасторы Папрашу ў нябёс прасторы, Глыбіні ў акіяну. Пачакай, мая пакора, Сёньня я цурчаньнем п’яны. Сёньня ног ня чуе доля, Бо […]...
- Памятаеш, мы пісалі вершы на паперы Памятаеш, мы пісалі вершы на паперы? калі яшчэ не існавала сымбаля новай веры – планшэта, калі мы не губляліся ў […]...
- Аднакласніцы Дзе нашы школьныя гады? Юнацтва дзе, куды зляцела? І я ужо не малады, І ты, здаецца, пасталела. Але ж захоўваем […]...
- Эскіз ш-пар-галкі Мастак не спісвае з натуры. Ён што падказваюць бярэ. Але падказаныя ружы ён да каханай не нясе. Ён возьме кветкі […]...
- Апошняя паранджа Муэдзін ахрып і з мінарэта, стомлены, як вол, пачаў мычэць. Не ідуць – крычы хоць усё лета – мусульмане верныя […]...
- Футра Футра Лявону думка дакучала, Не мог пазбавіцца ніяк. Як песня ў галаве гучала, Хоць быў на песні не мастак. Адпрацаваў […]...
- Не сумеў, матуля, не паспеў – Светлай памяці Мамы Не сумеў, матуля, не паспеў Я тваю даслухаць калыханку, Твой ні з чым непараўнальны спеў, Што […]...
- ВОЛАТАМ БЕЛАРУШЧЫНЫ Мала пражыў Караткевіч, Сціпла сыйшоў Барадулін, Не развітаўся Гілевіч – Волаты нашы паснулі… Спіце ж, і ведайце! Будзе Светлае нам […]...
- Сярод усіх імёнаў на зямлі Сярод усіх імёнаў на зямлі У нашых сэрцах назаўсёды застануцца Імёны тых, што не вярнуліся з вайны, Герояў, што салдатамі […]...
- Вялес Прывітае цудоўны лес, Водар хвойны дае натхненне, Гаспадар тут стары Вялес, Дух захоплівае імгненне. Зверы ўсе для яго – сябры, […]...
- КУРАПАТЫ Памятай, злыдні ня маюць сумлення. У іх сэрцах лед і камень Яны могуць дзяцей пакрыўдіць Яны могуць “стрэліць” у маці. […]...
- Беларускія вескі Ля празрыстай ракі прытулілася веска, У акенцы гуляюць праменьчыкі сонца, Бусел кружыць над нівай, садзіцца на дах, У паветры над […]...
- У горад! Хлебам не кармі У горад! Хлебам не кармі… (Дзе абжывуцца – там папросяць.) Слабеюць нашы карані, I кроны меней пладаносяць. Прыедзе брат і […]...
- Мая Айчына О, Беларусь-Літва, мая зямля! Вялікая мая зямля-Айчына, Мы ўсе браты, яднае нас яна, Дастойным будзь сваёй зямлі ты сынам. Тут […]...
- Калі мне надакучаць ролі Калі мне надакучаць ролі, я проста знікну з гэтай сцэны і ціха перайду ў суцэльнасць нірванна-неабсяжнай волі. Перакуліўшы рэчаіснасць, змяню […]...
- Чорны дым Клопат кожны неяк мае. Хтосьці мае праз сям’ю, хтосьці ў справах набывае, на рабоце, на краю. Без клапот калі – […]...
- Горкім сном не прысніцца віна Горкім сном не прысніцца віна – Не мая, не твая, а чыя? Як не прыйдзе ніколі вясна, Не яго, не […]...
- Гарышча He лазь на гарышча, наказвае бабуля, дзіўнае чыніцца там: няма нікога, ды гавораць нейкія людзі, плача дзіця, а ўчора круціўся […]...