Верш Твой голас
Ты гаворыш мне,
А я не чую слоў.
Твой голас
У спалоханае сэрца
Сонечным цяплом
Ласкава льецца –
І ў маю ён пранікае кроў.
І я маўчу…
І нікну прад табой.
Маё ўстрывожанае сэрца
З табой гаворыць
І ў знямозе б’ецца.
Толькі ты яго ці чуеш,
Любы мой?
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Агонія лістападу Айчына. Іх мноства розных ёсьць айчын, Ім сьпевы розныя сьпяваюць, Вялікі сьвет кажа: ,,Маўчы, Тваю, ва мне, ці кожны знае?,, […]...
- Бязладнасць сэнсу Бязладнасць сэнсу. Маўчання цяжар. Маўчу. Ты чуеш? Не снюся. Бачыш? Іду насустрач Інакшым людзям, Інакшым жыццям, Інакшым суддзям. Мой лёс […]...
- Маўчу Маўчу, бо гэта значна больш за словы. Маўчу, бо словы цяжка падабраць. Маўчу і ўсцяж сустрэч чакаю новых. Маўчу, але […]...
- Тэлефануй у час любы Тэлефануй у час любы, Мой любы. І калі сорамна нібы – Вярнуць бы Прысутнасць губ і мой давер, Паверыць, Што […]...
- Я не твой, і ты не мая Мы з табой, сапраўды незнаёмы, Я не твой, і ты не мая, Паміж намі заўсёды зялёны, І бясконцая сэрцаў гульня. […]...
- БАЛАДА ЯГАЙЛЫ (1352(?)-1.06.1434) …Прад табой крыжакі, як на полі крыжы, Дзе твой брат, дзе твой сын, дзе твой бацька ляжыць, Дзе ляжаць […]...
- БАЛАДА ЯСЬКІ ШНІПА (1866-1914) Як павуціна, чорныя акопы У мёртвым снезе пасярод Еўропы. І прад табой і за табой вайна, Нібы з агню […]...
- Голас цішыні Імклівы голас цішыні Трывожыць вечар развітання, Самотны бусел увышы Клякоча – сэрца замірае. Душу напоўніла туга, Агортваў подых прадчування, З […]...
- Погляд твой Погляд твой нутро ўзрушае, Здолей то мне дараваць. Я цябе не прымушаю Да сяброўства ці кахаць. Я чужых ня прагну […]...
- Дробны дожджык – Дробны дожджык Ды накрапае, Выйдзі, дзяўчына, Сэрца жадае. Выйдзі, дзяўчына, Сэрца жадае. – Да цябе б выйшла, Не пусціць […]...
- Усплывае самотны твой вобраз Усплывае самотны твой вобраз… У грудзях закіпае цяпло, Ды астуджвае ўнутраны голас: “Не ўзнавіць, не вярнуць, што прайшло!” Калыхаецца бель […]...
- Я губляю пачуццё быцця Я губляю пачуццё быцця. Трачу адчуванне цела й духа… Бездапаможная, нібы дзіця, Я уся – агонь, і боль, і скруха. […]...
- Аддаю шчыры голас салдацкі Я дарос, пасталеў на вайне. І хоць свеціцца срэбра на скронях, Дзядзькам клічаш дарма ты мяне, – Першы раз галасую […]...
- Чырвань крыві маёй Гэта так дзіўна. Знаёма. Толькі не мне. Упершыню. Сцену прамІну Садома. Вусны твае. Наталю. Толькі адкрыйся мне, чуеш?! Той, хто […]...
- Ну дзе Ты, Бог …А можа й праўда… Мо Цябе й няма?.. …Ну дзе Ты, Бог? У чым твая прысутнасць? Халодзіць кроў няўцямная вайна… […]...
- БАЛАДА СЫМОНА РАК-МІХАЙЛОЎСКАГА (2.04.1885–27.11.1938) …Жыццё– не каляровы сон, кроў– не вада, І гэта сёння добра разумееш ты. Як пальцы ў кулаку, людская грамада, […]...
- Падыдзі да мяне Падыдзі да мяне, але асцярожна, Не кранай цішыню, што трымае сусвет. Ты не хвалюйся – мне ўсё можна, Бо я […]...
- За свабоду! Я кажу табе: “Прывітанне”! Справы як? – запытаў у цябе. І, здаецца, што з гэтым пытаннем Я прызнанне дарую табе… […]...
- Голас з акцэнтам Маўчаць невыносныя сцены. Далёка за поўнач не сплю. Твой голас з магічным акцэнтам Скрозь горкую ростань лаўлю. Лятунак, сяйво, даварога […]...
- Вось чую голас Бога Вось чую голас Бога, Сышоўшага з аблокаў: “Мілуйце адзін аднога Душэўнасьцю анёлкаў… І ахінайце словам, Даруючы мілагучнасьці пялёсткі, І ахінайце […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 1 – “Усё вакол – метал…” …кап…кап…КАП…КАП!..КАП!!.КАП!!!… Зямля цяжкага металу… Выпаленая пустыня… Зялёнымі плямамі ў вачах аддаецца глухі пошчак радыёактыўнага сэрца. Халодна-ледзяная планета адбівае бліск зорак. […]...
- Голас са старога дрэва Голас са старога дрэва Да 70-годдзя Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне Магчыма, першым у Лідзе, хто ў ноч з 8 […]...
- Малюю вобраз твой Малюю вобраз твой у думках, Штрыхі наношу прама ў сэрца. Мо, марыць хто аб пацалунках… Я ж на мяжы жыцця […]...
- Голас Радзімы ляціць над Зямлёй Голас Радзімы ляціць над зямлёй Голас знявечаных цяжкай тугой, Што так па кропельцы цягам гадоў Мы адцураліся мовы бацькоў. Як […]...
- Паходжаньне сьлёзаў Сьлёзы гэта калі сэрца абліваецца потам у шахце грудной клеткі ніколі ня бачыўшы сонца Чуеш, як сэрцу баліць сьпіна? чуеш, […]...
- Гэтым вераснем зноў адцвілі мае жоўтыя радасці Гэтым вераснем зноў адцвілі мае жоўтыя радасці і чырвоным лістом пакацілася шчасце долу. Ты мне, восень, даруй за жыццёвыя горкія […]...
- Палон Прыдзе дзень той, калі ты скажаш мне хопіць… Я не буду спрачацца і працягну далонь… Ты рашуча і цёпла сваёй […]...
- Ушчэнт Ушчэнт. Мае думкі разбіліся цалкам ушчэнт. Пазёрства. Прытворства. Няма на зямлі адпачынку. Пабыць бы сабой не стагодде, а толькі хвілінку! […]...
- Адлятаў у вырай Адлятаў у вырай Прахалодай вечар, Змрок гайдаў ледзь травы Перазвонам рос, Як табе ў каханні Я прызнаўся шчырым, Пасцяліў пад […]...
- Люблю Ашмяны Мой горад – Ашмяны, я тут нарадзіўся, І кожны куток твой люблю я да слёз. Табой я, мой горад, заўжды […]...
- БАЛАДА ФРАНЦІШКА САВІЧА (1815-1846) Першы снег, як чыстая папера, На якой напішацца крывёй Шкодны верш пра беглага жаўнера, Што далёка ад зямлі сваёй […]...
- ЦЫГАНСКІЯ КАСТРЫ Дагараць цыганскія кастры, Датанцую танец, і ў знямозе Я засну пад раніцу. Сябры, Выбачайце, я ў сваёй дарозе. Неба зорнае […]...
- БАЛАДА АДОЛЬФА ЯНУШКЕВІЧА (9.06.1803-18.06.1857) Заручальны пярсцёнак вяртаеш нявесце, Каб цябе не чакала з далёкіх зямель, Дзе, нібыта па моры, па стэпе, па свеце […]...
- Ты – мой любы, мой каханы Ты – мой любы, мой каханы, Мой адзiны i жаданы. Ты – мой блiзкi i далёкi, Мой прыгожы, яснавокi. Ты […]...
- Нязгода Зноў з гарнастая каўнер апранулі дамы. Цені, падцятыя цемрай, упалі на снег. Любы, давай уцякаць ад халоднай зімы! Толькі каханне […]...
- Я шукаю Я шукаю цябе, мае шчасце. Мо, згубілася ты ў лясах? Можа, вецер паспеў цябе скрасці? Мо, у птушыных знайду галасах?… […]...
- Каб ты ведаў Мой каханы, мой любы! Што не тоіш атруты, Быццам боль і пакуты Не твае, а мае! Зноўку вусны надзьмуты, Не […]...
- БАЛАДА ПЯТРА БІТЭЛЯ (6.06.1912– 18.10.1991) На парваных мяшках з-пад цыменту Ты зялёнкаю пішаш, і ноч Прад табой, як жалобная стужка, Што да Божых […]...
- БАЛАДА АРШАНСКАЙ БІТВЫ (8.09.1514) Не вясна, ды Крапіўна ля Воршы, Як з палону, ідзе з берагоў. І крыляе над ёй чорны коршак, Бо […]...
- БАЛАДА АЛЬГЕРДА (1296-1377) …Залатая арда залатою не будзе І праз сінія Воды ардзе не прайсці, Бо тут наша зямля, бо тут нашыя […]...