Верш Сакавіцкія воды

Ещё вершы:

1. Жыццё люблю ва ўсіх праявах Жыццё люблю ва ўсіх праявах. Але найболей, з года ў год, Цікавы мне прыроды з’явы: Люблю закат я і усход, […]...
2. Сакавіцкія арэлі Сакавіцкія арэлі… **************************** Блакіт нябёсаў акрыляе, Ірвецца сонейка ў пакой. Даўгачаканая такая, Вясна нам пестуе настрой. Шпачкі нарэшце прыляцелі І […]...
3. Снег мяце ад краю да краю Снег мяце ад краю да краю. Завіруха тут правіць баль. Толькі мне вясны не хапае, Што абудзіць прыроду і край. […]...
4. Мая зямля Мая старонка больш за ўсіх мілей: Яна адна такая светлая і родная. Калі я тут, мне на душы становіцца лягчэй: […]...
5. Сынок мой Сынок мой… Мой першынец, мой хлопчык цёмнарусы, Мінуў прысягі урачысты час. Будзь верным абаронцам Беларусі, Яна, як маці, думае пра […]...
6. Дыхае ноч Дыхае ноч Верасамі і рутаю. Ціша наўсцяж ля ракі. Коні у мораку Бразгаюць путамі. Гаснуць сяла аганькі. Поўня спаважна Бясхмарнай […]...
7. Люблю Люблю наш край, старонку гэту, Дзе я радзілася, расла, Дзе першы раз пазнала шчасце, Слязу нядолі праліла. Люблю народ наш […]...
8. Люблю я Люблю гамонку косаў летам, Люблю зімой марозны маляванец, Вясною – розбрызг разнастайных кветак, А восенню найперш – абшар-барвянец… Люблю лагоду, […]...
9. БАЛАДА СНЯЖЫНКІ Святло сняжынкі з неба ўпала На поплаў – грэшную зямлю… Пакуль слязой сняжынка стала, Паспела вымавіць “Люблю”. “Люблю, люблю…” – […]...
10. БАЛАДА СНЯЖЫНКi Святло сняжынкi з неба ўпала На поплаў – грэшную зямлю… Пакуль слязой сняжынка стала, Паспела вымавiць “Люблю”. “Люблю, люблю…” – […]...
11. Я люблю Люблю я водар злотай нівы, Пахі лесу, цёмных вод. Як народ працалюбівы На святы водзіць карагод. Люблю я снег, люблю […]...
12. Я не люблю Я не люблю, калі гавораць за вочы. Я не люблю, калі кідаюць малых. Я не люблю, калі кахаюць за грошы. […]...
13. Сонцавы промні фарбуюць лістоту Сонцавы промні фарбуюць лістоту, Ціха плыве павуцінавы дым. Восень ільдзінкі кідае ў воды, Дыхае яблычным пахам густым. Што за сінеча! […]...
14. Крызіс Заўтра стрэча з табою зноў будзе, Да цябе я зламаны прыду. Папрашу я цябе-не марудзіць: Прагані, бо ў цябе я […]...
15. БАЛАДА ЯЗЭПА ДРАЗДОВІЧА (13.10.1888-15.08.1954) Па Беларусі ў світцы белай, У пыле зорак і дарог Ідзе, задумны, пасівелы, Вандроўнік-мудрых фарбаў Бог. Чароўны кій вядзе […]...
16. Маўчу Маўчу, бо гэта значна больш за словы. Маўчу, бо словы цяжка падабраць. Маўчу і ўсцяж сустрэч чакаю новых. Маўчу, але […]...
17. Свой след Бабіна лета… рыскай адметнаю Бялюткаю ніткай долу лягло… У зялёныя косы парою няўмольнаю Пацеркі бурштына раз-пораз упляло. Не разгадаць цнатлівасць […]...
18. Беларус Я маю тут вялікі дар, Я маю тут буйны хаўрус, Сваёй зямлі я гаспадар, Сваёй зямлі я беларус! Я маю […]...
19. Самаўлюбёным аўтарам прысвячаецца Зашоранаму флангаў не відаць, зацыкленым нюансаў не заўважыць і як на сябе з боку паглядаць? на вагах на якіх свой […]...
20. Мая Беларусь Я заўсёды табой ганаруся, Беларусь – ты Радзіма мая, Як квітнееш ты – я дзіўлюся, І цябе ўслаўляю я. Я […]...
21. Люблю я навальніцу ранкам шэрым Люблю я навальніцу ранкам шэрым, зь вятрыскам, мякка дзьмуючым у твар, зь бялюткім небам, бы аркуш паперы, што думкі схоўвае […]...
22. У прадчуванні непазбежнага У прадчуванні непазбежнага, Малю аб літасці адной: Каб цвіў чаромхай беласнежнаю Навокал дзень расстайны мой. Я адплыву не сіняй поўначчу, […]...
23. БАЛАДА ФЛАРЫЯНА ЖДАНОВІЧА (28.10.1884-22.10.1937) Выходзіш на сцэну, як на эшафот, І роднае слова, як зерне ў раллю, Ты сееш у сэрцы, каб заўтра […]...
24. Я – адарваны мокры ліст з галіны Я – адарваны мокры ліст з галіны, Халодны дождж мой кат і мой сябрук, Маё адзенне – туманоў хусціны, Моё […]...
25. У суніцах З самай раніцы не спіцца: Сёння – самая пара, Каб паехаць па суніцы У лясны таемны рай. Промні-ніці залатыя Скрозь […]...
26. Беларусі Родны край беларускі спрадвеку, Дзе такія ты фарбы знайшоў? Люстраныя азёры і рэкі, Аксамітныя цені дуброў. Курганы, як стагі канюшыны, […]...
27. Наша прырода Наша прырода прыгожая вельмі бяздонныя рэкі, палі і лясы. мы часта не заўважаем як высякаем гэтыя лясы, як забруджваць бяздонныя […]...
28. Так цяжка на душы бывае Так цяжка на душы бывае, Не ведаеш і ад чаго, Калі сумота наплывае і, Не чакаючы таго, Зноў надыходзяць успаміны. […]...
29. На полі вясною Люблю я прыволле Шырокіх палёў, Зялёнае мора Ржаных каласоў. I вузкія стужкі Сялянскіх палос – Люблю цябе, поле, Люблю я […]...
30. АДАМ І ЕВА Ў DEL PRADO АДАМ І ЕВА Ў DEL PRADO Адведаўшы плод райскі з дрэва пазнання дабраты і зла, у сораме стаяць Адам і […]...
31. Якубу Коласу Чытаю “Новую зямлю” І думу думаю адну: Якой душа павінна быць, Каб так свой родный край любіць? Каб так прыгожа, […]...
32. Жыццё Жыццё… Коўдрай снежнай палі абняліся, Апрануліся дрэвы ўсе, Хутка святкі ізноў пранясліся, І дарога так хутка жыццё ўсе нясе… Сэрца […]...
33. Я не люблю ні белых, ні чырвоных Я не люблю ні белых, ні чырвоных – Рабства і насілля не люблю. Не люблю, калі ў лугах зялёных Росы […]...
34. Вясновая кніга Вясна ў ядвабах, аксамітах Прыйшла на пушчы і палі, Зімы даношаную світу Зняла з набраклае зямлі. Прыйшла – і рэчка […]...
35. СТАЛЁВАЯ РЫБА Рыба губляе луску – Сталь дамагаецца цела. Па мэталёвым пяску Рыба зьнямогла ляцела. Чуеш – як скрыгат расьце, Воды стаўбурацца […]...
36. Вясна-красна на ўвесь свет Мінулі завеі, панурыя дні; Гараць на усходзе зарніцаў агні. Вясна-красна на ўвесь свет! Іду валачобнікам я па зямлі, Вітаю вясну, […]...
37. Эцюд Сцежка з рэчкі п’е ваду. Смела гаспадарыць спёка. За вадою ўслед іду – Мне свой цень Цягнуць нялёгка. Спёкай лашчаны […]...
38. Балотам снежным праз сасоннік Балотам снежным праз сасоннік, Які смаловым пахам вабіць, Прастор балот зімою соннай Люблю санямі разухабіць. Люблю, як кусцік нізкарослы, Калі […]...
39. З днем Святога Валянціна Хачу, дзяўчаты вам сакрэт адкрыць Я напярэдадні святога Валянціна. Хачу сказаць я, што магу любіць, Хоць у жыцці і добрая […]...
40. Іду ў жыццё Адным – каб вецер, каб дарогі, Каб неба шыр над галавой, I не бяда, што шмат трывогі, Што вечна ў […]...