Верш Богу – Богава. Людзям – людскае

Ещё вершы:

1. Я дзякую Богу Я дзякую Богу за сэрца разбітае, з асклепкау сабранае клеем кахання. За годы пакут, не з табою пражытыя. За то, […]...
2. Дзякаваць Богу Д – дзякуй Богу за ўсё! З – зарукай такою Я – я малітвай-зваротам К – кароткай кірую У – […]...
3. Малілася Богу Малілася Богу і словам, і вершам, не ласкі прасіла – трывання і сілы. А вас, мой адзіны, каханы, найлепшы, ніколі […]...
4. Дзякуй Богу, яшчэ год мы пражылі Дзякуй Богу, яшчэ год мы пражылі. І мне верыцца, што ўсё ж паразумнелі. Зразумелі, што на роднае зямлі Не забыліся […]...
5. Заўсёды з любоўю З маленства нас любяць жанчыны, Перш – хлопчыкаў, потым мужчынаў, Спачатку – маці і сёстры, Потым – сяброўкі, Пасля – […]...
6. Людзям Гэй! Грамада няўдалых фэйсаў! Зьмяніце мозгу інтэрфэйсы! Чысьцей зрабіце розум брудны, Настрой свой выкіньце марудны. Я-дрэнны сон твайго спакою, Ужо […]...
7. Добрым людзям А ці кажу што я паэт? Люблю я забаўляцца з словам, Люблю, таксама, родную мне мову. Не патрабую да сябе […]...
8. Герою Трымайся, Герой, мы з табою, Не змогуць цябе асудзіць. Не ўдасца нікому ніколі Закон векавы адмяніць. Закон векавы, што гаворыць: […]...
9. ДЗЯКУЕМ БОГУ Ўсё вакол утульна і прыгожа, Ў небе безліч зорак і планет, Дзякуем, Усемагутны Божа, Што стварыў такі цудоўны свет. Бог […]...
10. Як Цімох абедаў Ох! Ох! Ох! Натаміўся Наш Цімох. Ох і натаміўся! Ох і нарабіўся! Што рабіў ён, Хочаш ведаць? Слухай: Сеў Цімох […]...
11. Лепш без падказак Вядома: Спачатку стварыў Бог мужчыну, І гэтаму факту Мы ўсе вельмі рады. А потым узяўся ужо за жанчыну – Бо […]...
12. Вясна пяе, i свiшча, i шчабеча Вясна пяе, i свiшча, i шчабеча, – На паплавах, на нiвах, у лясах, – I ўсюды просьба чутна: “Чалавеча! Пачуй […]...
13. Не маўчы! Мы жывем як у сьне- моўчкі ды павольна- штосьці сэрца хісьне- не маўчы ніколі! Мо, журба адпаўзе, а жыццем ня […]...
14. Што ёсьць каханне? Што ёсьць каханне? То сэрца, якое Ператвараецца ў птушку. Гне, разрывае Жалезны абруч Грудной клеткі – І вылятае на волю. […]...
15. Што ёсць каханне? Што ёсьць каханне? То сэрца, якое Ператвараецца ў птушку. Гне, разрывае Жалезны абруч Грудной клеткі – І вылятае на волю. […]...
16. Як многа трэба чалавеку Як многа трэба чалавеку, Як мала хочацца душы, Праз ўсё жыцьцё зьвіняць манеты І вораг хіжы на мяжы. За трыццаць […]...
17. Спачатку было Слова Спачатку было Слова. І Слова было ў Бога. І Слова было Бог. У цемры жылі людзі. У іх не было […]...
18. Калыханка чалавеку Калыханка чалавеку Спі, чалавеча, табе нагадаю Вобраз вясёлкавы весняга раю. Вось зніклі клопаты, зніклі слязінкі, Граюць з калыскаю яблынь галінкі. […]...
19. Палітыка У шумным гурце мужыкі Гавораць пра палітыку, Хоць і яна ім не з рукі, Як той агонь на прыпеку. Самоса […]...
20. Агеньчык дабрыні няхай не згасне у сэрцы нашым Не крыўдзі бліжняга свайго, Бо не загояцца у сэрцы раны, І будзеш ўсе жыццё саромецца Сваёю брыдкай справы.. Лепш добрым, […]...
21. Думкі пра мову “Думкі пра мову” На сваей Радзіме Ды ў роднай хаце Госцяю зрабілі Нашу мову браце Пасялілі з ею Чужую паненку […]...
22. Жарт Адыходзячы на працу Мне сказала маці: -Спачатку у печы выпалі, А скончыўшы паліць Ты чыста грады выпалі І не забудзь […]...
23. Чалавеча бывае ўсялякім Чалавеча бывае ўсялякім… І за цяжарам дзеяў і спраў, Рэшту розума часам губляе, Быццам розум яму Бог не даў. Чалавеча […]...
24. Адразу прашу прабачэння за мову Адразу прашу прабачэння за мову – З вас большасць яе да вясковай адносяць. Ды маю надзею, што нейкія словы Раз-пораз […]...
25. Пошук прыгажуні для майго сэрца Паўсталі пытанні: Як нам адшукацца? Ды што мне рабіць, каб усё адбылося? Ці мне варушыцца, блукаць ды спаткацца… Малюю раптоўна […]...
26. Нібы той кот Нібыта той кот Спачатку спужаешся, Потым агледзешся нарэшцэ прылашчысся, Кіпці ўсадзіўшы ў бок. Авалодаеш з часам Усеагульнай увагай, І нібыта […]...
27. Аматар? Дзіва-дзіўнае: “Аматар!..” – Кажуць мне, але – чаго? Роднай мовы ў роднай хаце (!?) Здзек, насмешка – ды ўсяго! Беларусам […]...
28. …Хопіць! Ужо замнога Хопіць! Ужо замнога! Кроў, ліхалецце, жах! Стань! Памаліся Богу! Люд, загубіўшы страх! Годзе! Пастой! Старога свету гарыць кляштар. Хопіць! Ужо […]...
29. Падарожнікі Трое мужчын ідуць паўз мяне па чыстым снезе – тры ланцужкі слядоў цягнуцца за імі. Трое маіх сяброў ідуць па […]...
30. Прытча “Вядро з яблыкамі Купіў сабе маёмасць чалавеча – Вялікі новы дом і сад фруктовы. А з імі атрымаў (ой, недарэчы!) Суседа – і […]...
31. ЛЕТНЯЯ НАВАЛЬНIЦА Спачатку пацягне свежым паветрам, Затым захвалюецца жытняе поле. Схаваюць галоўкi спалохана кветкi, Замруць на хвiлiну галасы наваколля. Пярун зазлуецца, пацягне […]...
32. Прашаптала каханне Прашаптала каханне… Гаварылі ёй людзі: Пакінь. Ну, няўжо табе засціла вочы? Ды дзявоцтва шчаслівая плынь Бачыць толькі ўсё добрае хоча. […]...
33. Плаці наперад Раскажыце мне людзі, што дае вам штуршок? Хто вас цешыць у дзень, што трымае ў рок? Пералікі сяброў: хто сапраўдны? […]...
34. Ад гора – ўсё ў свеце няміла Ад гора – ўсё ў свеце няміла, Ад шчасця – час хутка мінае, Ад хмелю – марнуюцца сілы, Ад славы […]...
35. БАЛАДА АНТОНА СОКАЛ-КУТЫЛОЎСКАГА (7.02.1892-7.03.1983) Ты сёння паўстанец, а заўтра-святар, А потым ізноўку-вайна і астрог. У Слуцку апальвае хмары пажар І попел, як снег, […]...
36. Знайдзіце падкову Знайдзіце падкову……то свет вашай хаты То вольная воля лунаць вам крылата Напрамак узяушы ляцець па – над морам Нішто стануць […]...
37. Хто ‘шчэ павінен жыць Хто ‘шчэ павінен жыць, Той лёгка не памрэ… Хоць кідайся з акна, Хоць лі ў сябе атруту, Жыццё не ўгаманіць, […]...
38. Пішы праўду Ты лепей богу не грашы, Заўсёды праўду ты пішы, Пішы об тым, як мы жывем, Што мы ядзім і што […]...
39. Свабода з вытокаў Улада не можа навесці парадак… Анархія? Дык гэта так людзям страшна… Бывае, Што схопяць так дужа за карак, Вось гэта, […]...
40. Ода бярозаваму веніку Бярозавы венік, Бярозавы венік Зноў лечыць ад суму. Які яго геній Калісьці прыдумаў? Ці сейбіт старанны, Ці воін харобры, Быў […]...