Верш За тысячы вёрстаў ад дому, ад роднага краю

Ещё вершы:

1. Знаёмая дарожка Дзе б я ні быў далёка, У сэрцы ты жыла, Знаёмая дарожка Да роднага сяла. Мне не забыцца ранку Прыгожаю […]...
2. Краю мой Краю мой родны, краю мой мілы, цудны, узорны, ад ніў залаты, хто цябе ўквеціў пушыстай калінай, краскамі, лесам засеяў густым? […]...
3. Далёка мы ад дому. Хоць бы слова Далёка мы ад дому. Хоць бы слова Пачуць і супакоіцца душой. Прыснілася: He чую роднай мовы, Мне цяжка гаварыць не […]...
4. Краю мой родны Ўздымам сэрц нашых шуміць Белавежа Як дні нашых сёлаў, так Нёман плыве, Уроду палеткаў ткуць поясам межы. Адвечныя сосны гудуць […]...
5. Катам Воблака чорнага дыму уздымаецца воранам чорным. Немцы спалілі хаціну, з радзінай і вобразам родным. Крык не сціхае ў вушах, мальба […]...
6. Сонца схавалася, глянулi зорачкi Сонца схавалася, глянулi зорачкi Месяц па небу плыве Ты спадабалась мне з першага позiрку Думкi мае пра цябе Сонца схавалася, […]...
7. Дзе мой казачны край? Дзе мой казачны край?.. Дзе нiколi не жыў. Толькi марыў аб iм Ды начамi тужыў. Па барах, па лугах Па […]...
8. Да берагу роднага Да берагу роднага Плыць бы і плыць, І бачыць вакол Толькі мір, ды спакой… Дарога да дому, Як сонца к […]...
9. Снег мяце ад краю да краю Снег мяце ад краю да краю. Завіруха тут правіць баль. Толькі мне вясны не хапае, Што абудзіць прыроду і край. […]...
10. СОНЦА Бачу: Чуе маё Сонца – Адчувае нават спiнай – Як сягае позiрк донца, Аж трапеча над пахвiнай!.. Ах! Няма у […]...
11. Крэўнасьць Крэўнасьць. А мне бы бегчы, бегчы, бегчы Да тых мурогаў, да лясоў, Да сваіх родных, да стрыечных, Да незабыўных галасоў, […]...
12. Школа ў Навасёлках Светлы дзень прыгожы, сонца свеціць ярка Па-над роднай вёскай, рэчкаю Панаркай. Зіхаціць настрой наш краскамі вясёлкі, І званок склікае ў […]...
13. Краю, Краю мой мілы! Краю, Краю мой мілы! Дарагі мне да слёз. Маіх продкаў магілы Ў вяночку бяроз. Палявая дарога І масток праз ручай. […]...
14. Тысячы гадоў Тысячы гадоў Шукаем ісціну. I чым большая прага пазнання, Чым глыбей дакопваемся да яе – Тым глыбей правальваемся У – […]...
15. Калi ласка! У любiмай мове, роднай, наскай, Ах, якiя словы: “Калi ласка!..” Як звiняць яны сардэчнаю струною, Праз усё жыццё iдуць са […]...
16. Ліст з дому Захварэў, Чорны вечар брыдзе З бліскавіцамі горнымі. Мне ўсміхнуўся, Як дзень, Ліст, таропка Разгорнуты. Праз уральскі хрыбет, Праз кару Бездарожжа […]...
17. Кожны дзень разбіваюцца тысячы лёсаў Кожны дзень разбіваюцца тысячы лёсаў, Тысячы скалечаных сэрцаў, Тысячы знявечаных душ На сто мільярдаў драбнічак-аскепкаў І становяцца ледзяшамі, Бо ўтвораны […]...
18. Лявон з дому не выходзіць Лявон з дому не выходзіць, Састарэў да часу. Да жанчын ужо не сходзіць, Хоць на іх быў ласы. Агарнула яго […]...
19. РОДНАМУ КРАЮ Дзе б, не гасціу бы я, ці вандравау па свеце, На Беларусі мне ясней і сонца свеціць, Бялей снягіі зеляней […]...
20. Не зракайцеся роднага слова Не зракайцеся роднага слова, Каб не страціць сябе і дзядоў! Хай ідзе цераз люд паступова, Дзецям нашым ідзе ад бацькоў. […]...
21. Прагну роднага слова Прагну роднага слова Ачарэпкам душы, Наталіцца ўволю Гукам песні. Скажы Мне ласкава:”Натуля, Шчабятушка мая − Майго сэрца прытулак, Роднай нівы […]...
22. Кароткі падручнік па знішчэнні роднага слова Ты хочаш мову зруйнаваць? Што можа быць прасцей! Наогул кніжак не чытай і не вучы дзяцей, Хай Божа зможа ўратаваць […]...
23. ЖАНЧЫНА Ў ЧОРНЫМ У век вар’яцтва i насiлля (Не важна, колькi панне год!) Жанчына ў чорным – страшны сiмвал Сучаснай драмы i нягод. […]...
24. ТРЫЯЛЕТЫ Палю за волю сёння свечку, Злучаю часу берагi. На правым – людзi косяць грэчку, На левым – звезены стагi. Палю […]...
25. Мая хата з краю Чым далей сабе жыву я, Тым мудрэй і разумней, Я ўсё больш сябе шкадую, Чымсьці то было раней. Я не […]...
26. Шкадуеш, што на памяць нават дробязi Шкадуеш, што на памяць нават дробязi Аб тым, далёкiм, у цябе няма? Калi з былым нiякай iншай повязi – То […]...
27. Родны мой краю I страт перажыў і пагарды сцярпеў – He ўмесцяць Дняпро і Нарач. Пад бокам – нібыта гісторыі спеў – Рыпелі […]...
28. Краю Я, краю, твой. Нашто мяне зракацца? Я ў дзень народзін падпісаў крывёй З табой дамову. Путам не парвацца, Што лучаць […]...
29. Падымiся над бядой i болем “Падымiся над бядой i болем, Калi ты не кволы чалавек… “ Я – не волат. Я бываю кволым. Часам слёзы […]...
30. Вакол цікавага – без краю Вакол цікавага – без краю – Прабегчы міма не спяшаюся: Убачыў – позірк затрымаю, Глядзіш – а верш ужо й […]...
31. Жанчына нашага краю Жанчына нашага краю Да паэмы Адама Міцкевіча “Гражына” Змагацца за край быу надзелам мужчыны Усе тое не ёй….не успрымае Гражына […]...
32. Родны куток беларускага краю Родны куток беларускага краю, Лепей цябе зямлі я не маю, Тут усе знаема: і росны, і поле, Сэрцу вядома – […]...
33. Васіль Зуёнак (Водгук на “Родны мой краю”) АД-КУЛЬ Адкуль дасылаюцца выпрабаванні? Дзе іх нараджаюць, гадуюць, куюць? Каму так патрэбна рабіць намаганні, Каб выканаць справы, якія клянуць? У […]...
34. Свет падзялiўся надвая Свет падзялiўся надвая: Свет ДА ЦЯБЕ i свет З ТАБОЮ. Той свет, дзе iснавала я, Быў акрамешнаю iмглою. Свет падзялiўся […]...
35. БАЛАДА ІГНАТА ДВАРЧАНІНА (08.06.1895-08.12.1937) Пакуль ёсць школы-мова не загіне І родны край не згубіцца ў снягах, А будзе незалежнаю краінай, Дзе кожны ўспомніць […]...
36. БАЛАДА ВАНДЫ ЛЯВІЦКАЙ (25.09.1895-8.12.1968) Далёка Беларусь – і ўсё далёка, Што сэрцу міла і душы было. Па снезе скача за табой сарока, Збіраючы […]...
37. У тумане Нехта нябачны У шэрым тумане Ціха гукаць мяне Вечарам стане Голасам, поўным Пяшчоты і болю. – Хто ты? – спытаю. […]...
38. Над бясконцасцю акіяна Над бясконцасцю акіяна Цьмяна ўспыхвае зараніца. Ад бяссонніцы акаяннай Мне да раніцы не адбіцца. Сярод скал бесхацінцам пахілым Адзінота згубілася […]...
39. Ад дажджоў сівы гасцінец Ад дажджоў сівы гасцінец і пясок набрак і спух, толькі вецер ярка сініць хмараў белых лётны пух. Сонца хіліцца на […]...
40. Пчолы і трутні Стаў даводзіць селяніну Нехта нейкі ў чорным: Як павінен быці ўслужным, Згодлівым, пакорным. – Бо і пчолцы, – кажа ў […]...