Верш Праз пальцы прапускаю я пясок
Праз пальцы прапускаю я пясок,
Пясчаны колер мне казыча рукі
І чуюцца, як быццам, незнарок,
Яго сыпучыя, як шэпт празрысты, гукі…
Напамінаюць аб часах яны,
Што я ў жыцці губляю выпадкова.
Так хочаца прызначаныя дні
Пражыць яскрава і беспамылкова.
Ещё вершы:
- Уцякуць, прасачацца скрозь пальцы вадою гады Уцякуць, прасачацца скрозь пальцы вадою гады, I не будзеш такiм, як ранней, маладым. Абаўе павуцiнка маршчын вабны твар, I кране […]...
- Пальцы Жоўтых Кляновых Лістоў Пальцы жоўтых кляновых лістоў мкнуцца восень схапіць за шыю. Не парушаць яе хараство, не парушаць лісты залатыя. Клён у вокны […]...
- Я спазнілася праз дождж Я спазнілася праз дождж, Я спазнілася… Хоць спяшалася і бегла як магла. Закахалася ў цябе, Ці стамілася Я чакаць таго, […]...
- Праз гвалт прыгнёту, скрозь вякі Праз гвалт прыгнёту, скрозь вякі Шапчу я словы, ціха ные Мне сэрца, чуеш, не балі… Зратуй пачуці мае тыя, Што […]...
- Праз цябе, я знаю, праз цябе Праз цябе, я знаю, праз цябе Гэтак светла сёння на двары. Вогнішча рабінніку дзяўбе Снегірок – вясёлы сын зары. Любая, […]...
- Складаны верш Калі ўсё складана ў жыцці, Калі апускаюцца рукі, З сябрамі губляю кантакт, Ня бачу сваіх берагоў, Мне хочацца моўчкі сысці, […]...
- Беларусь праз 100 гадоў Роздум-верш на тэму “Беларусь праз сто гадоў” Будучыня – люстэрка без шкла. Ксаўе Фарнэрэ Нам і “сення”, і “ўчора”- ужо […]...
- Кола праз ночы Час – не лінейны, Хутка новы цыкл, Цмокам ці Змеем, Хвост каля іклаў. Мост – не адрэзак, Стагодзі – клубочак, […]...
- Мост праз Нёман Мост праз Нёман Ля шашы Ліда – Бярозаўка, за мастом праз Нёман, стаіць помнік у выглядзе жанчыны-маці з забітым юнаком […]...
- І праз жыцьцё лятуць каметы І праз жыцьцё лятуць каметы, Сьвятлом апальваючы зрок – Стае тады ўсё бяз мэты, Спаўзае ў думкі едкі змрок… Што […]...
- На жыццё не гляджу праз шчыліну На жыццё, ня гляджу праз шчыліну, На жыццё, я не хмуру вачэй. Як працую – стамлюсь, адпачну на хвіліну І […]...
- Праз гады я ішла Праз гады я ішла І прыйшла да сягонняшняй хвілі. Як умела, жыла, Адмярала жыццёвыя мілі. Прыдарожных слупоў І калючых дратоў […]...
- Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі П. маім бацькам. Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі, Тое нашы не бачылі вочы, Тое я і цяпер, колькі год […]...
- Забываюся Забываюся родную мову, Нават думаю ўжо па-руску. І душа, што была шырокай, Усё больш становіцца вузкай. Забываюся родную мову І […]...
- Калісьці праз паселішча адно Калісьці праз паселішча адно Гасподзь у коле вучняў сціпла крочыў. Вакол сабраўся здзеклівы натоўп І ўзяўся зневажаць Ісуса ў вочы. […]...
- Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць, бо ўсё пакідае на ўласных месцах, і, як гаспадар кватэры, якую здымаеш, […]...
- Не ўдаецца жывое адчуць * * * Не ўдаецца жывое адчуць у палоне прыземленых дум. Чую шэпт: “Я цябе навучу…” Гэта сум. Гэта сум. […]...
- Балотам снежным праз сасоннік Балотам снежным праз сасоннік, Які смаловым пахам вабіць, Прастор балот зімою соннай Люблю санямі разухабіць. Люблю, як кусцік нізкарослы, Калі […]...
- Я з далёкіх часоў Я з далёкіх часоў Вашых светлых вачэй Адчуваю цяпло, змагары! Стала менш ланцугоў, Ды не стала лягчэй, Мы хапаем святло, […]...
- Праз стагоддзі У далёкія дні, калі йшчэ Усяслаў Чарадзей Уладарыў на землях Вялікага княства літоўскага, Супраць войска маскоўскага, іга татара-мангольскага… І сустрэч […]...
- Калі ты ад Радзімы на сотні кіламетраў Калі ты ад Радзімы на сотні кіламетраў – з’ядае сум душу… І ў цішыні пішу два словы на паперы: я […]...
- Ты чакай, я іду да цябе Мы сустрэліся не выпадкова – Нібы з возерам звонкі ручай. Дастаткова адзінага слова, Каб прыйшло пачуццё праз адчай. Дастаткова адзінага […]...
- Навокал мяне атачаюць прасторы Навокал мяне атачаюць прасторы Цябе, Беларусі, прыгожых мясцін і гледзячы ўдалеч я ганаруся Што тут, у цябе, народжаны быў Праз […]...
- Выходжу з дзвярэй Гавораць, – на шчасце знайсці… Але шчасце не выпадкова Трапляецца на жыцці. Можна знайсці капейку, Нават і цэлы клад. Але […]...
- Я дачакаюся Я дачакаюся: ты прыйдзеш!.. І зноў пяшчотныя твае адчую рукі, і зноў напоўняць сэрца велічныя гукі, і смешнымі здадуцца нашы […]...
- Помню, помню праз гады Помню, помню праз гады, Спеўная ваколіца: “Выпі, золатца, вады, Сэрца супакоіцца”. Да крынічнай, спакайной – Сцежкі-птушкі вольныя. Трыццаць вёснаў за […]...
- Я дыханнем сваім аднойчы Я дыханнем сваім аднойчы Тваіх вуснаў крануцца мару Пасярод звар’яцелай ночы На ускрайку бязмежнай хмары Я вільготнасць твайго пагляду Вып’ю […]...
- За свабоду! Я кажу табе: “Прывітанне”! Справы як? – запытаў у цябе. І, здаецца, што з гэтым пытаннем Я прызнанне дарую табе… […]...
- Праз яе Заведзеная надзея памерла. Надзея, мабыць, якой не было, Надзея, якая магла быць Ды толькі ўсё кудысь адышло. Мы верым у […]...
- Я кахаю цябе Я губляю цябе ў недарэчнасці фразаў, Я губляю цябе ў абыякавым нечым. Паміж намі каханне – як-быццам зараза: Мы кахаем […]...
- Са звонкім смехам ручаіны Са звонкім смехам ручаіны Імчалі, радасць несучы, Свой смех пазычыўшы ў дзяўчыны Пад ціхім клёнам уначы. А вецер той, што […]...
- Сустрэча праз гады Былы салдат абняў бярозу, Што вырасла над Мухаўцом. Якое супадзенне лёсу – Тут быў ахрышчаны свiнцом. Ад мiн, снарадаў дым […]...
- Праз люстэрка У люстэрку – будучае і былое: вялікі, маленькі; худы і таўшчэзны; бялявы і русы; вясёлы і змрочны; са слязьмі і […]...
- Енк залунае шматкроць Енк залунае шматкроць сьмерць зойдзецца чорным пеўнем куля ўкапаецца ў плоць нахабна надзейна і ўпэўнена Пекла прызначыць нам спатканьне ў […]...
- Бег жыцця Нястрымана бягуць гады, Наша жыццё імкліва ўцякае. Яго нам ўсім патрэбна так пражыць, Каб потым нам шкада яго не стала. […]...
- Перавядзі мяне праз Майдан Шчапіліся ў жорсткай сутычцы два Звера: Заходні Звер і Расея. Хрыпелі і рвалі адно аднога На ўкраінскіх стэпах шырокіх. І […]...
- Хачу ісці туды, дзе чакаюць Хачу ісці туды, дзе чакаюць, Праз снег, праз лес і балоты ісці. Ад людзей, ад сабак, што балюча кусаюць, Туды, […]...
- Віланэль Забытых гусляў гукі. Салодкі напамін. Плылі стамлённа рукі. Над безданню разлукі зацвіў зімой язмін. Забытых гусляў гукі. Гучалі без прынукі […]...
- Мая любоў Адна любоў засталася ў сэрцы, Адна каханая ў маім жыцці. То Беларусь мая… не верыцца, Што без яе змагу плысьці. […]...
- Гэтае дрэва Як разлагодзіла душу Мне гэта дрэва! На гэтым вецці калышу Сны-неспадзевы. Упаў на цёплую траву, Раскінуў рукі. О, не кружыце […]...