Верш Памiж летам i восенню

Ещё вершы:

1. Дзень асенні змаўляецца з бабіным летам Дзень асенні змаўляецца з бабіным летам: Пералічвае золата ў шатах бяроз І страсае падатак – жывыя манеты – За гадзіны […]...
2. Мая Радзiма дарагая Мая Радзiма дарагая Ў якi ты бок глядзiш усё Памiж табою i Кiтаем Не менш як дзесяць тысяч вёрст Што […]...
3. Я да радні прыеду летам * * * Я да радні прыеду летам І спаць на сене папрашу. Адныя думкі ўжо аб гэтым Мне лечаць […]...
4. За моцную i квiтнеючую Беларусь! Квiтней, мацней, мая Радзiма, як дрэва ў красавiку! Быць можа, у страшную гадзiну павешусь на тваiм суку. Бо дыхаць вельмi […]...
5. Твае косы пахнуць летам Твае косы пахнуць летам… Чыстым водарам нябёс. Пахнуць нівай, ліпы кветам, Лісцем маладых бяроз… Тваеі рукі хлебам пахнуць… Соладам чарніцы […]...
6. Летам народзіцца восень Летам народзіцца восень, Восень народзіць снягі. Ўвесну заясніцца просінь, Рэкі зальюць берагі. Траўнем трава забуяе, Ліпенем – ліпавы цвет. Снежнем […]...
7. Звінелі летам салаўі Звінелі летам салаўі, Віталі неба парамі. Туман сцяліўся па зямлі, Шаптаўся вецер з травамі. Я адпусціў сваю любоў Шукаць пачуцці […]...
8. Летам Выйду, сяду каля саду У зацішнай старане I дзівіцца буду цуду, Што цуднее ўкруг мяне. Як для света грае лета […]...
9. Пакліканай восенню Мілай Танечцы 1. Больш за восеньскае шчасце, што можа быць? Усё наўкол адмірае, а ты жывеш сваім восеньскім шчасцем. Дакладна, […]...
10. Сам-насам з Восенню Пані Восень, што са мной вы робіце? Сталасць помсціць маладым гадам. Божа мой — і гэта мне не мроіцца — […]...
11. Зімовыя чары Зімою, летам і вясною, І восенню ты будзь са мною, Ты толькі побач будзь. Хачу асмеліцца кахаць, Жадаю быць штодзень […]...
12. Абярэг Стаіць маўкліва крыж на раздарожжы, Уздыхае цяжка, бы яго трывожыць І не дае спакою ні на дзень Лёс тых, што […]...
13. Нам па жыцьці так цяжка жыць Нам па жыцьці так цяжка жыць: Шукаць адказаў на пытаньні, Праходзіць праз выпрабаваньні, І быць сабой. Асобай быць. Нам цяжка […]...
14. Усё ў жыцці здаецца проста Усё ў жыцці здаецца проста, На ўсё вы знойдзеце прычыны. Як гэта цяжка быць дарослай, Як гэта цяжка быць жанчынай. […]...
15. Восенню Стрэхі мокрыя ўніз апусцілі рукавы, пачарнелі гасцінцы, дарог каляіны; дацвітае лістом і лаза і крушына, і ў імшарах лясных дагарае […]...
16. Люблю я Люблю гамонку косаў летам, Люблю зімой марозны маляванец, Вясною – розбрызг разнастайных кветак, А восенню найперш – абшар-барвянец… Люблю лагоду, […]...
17. Цвітуць каштаны восенню Успыхнулі зноў каштаны, восень здзівіўшы цветам. Буйна цвітуць каштаны, нібы хаўтуры лету. Свечкі дажджом халодным восень няшчадна тушыць, ветрам пяшчотных […]...
18. Летам у бары Лета слаўнае настала, шалясціць ліства ў бары, скача шустрая вавёрка – на пацеху дзетвары. – Хопіць, рыжая, скакаць, хопіць цырк […]...
19. БАЛАДА АНАТОЛЯ АНІКЕЙЧЫКА (11.07.1932-3.02.1989) У камянях, у бронзе, у граніце Ты пакідаеш цеплыню душы, Як летам неба васількамі ў жыце Пасеена, дзе быць […]...
20. Не ўсе скрыжаваннi развязаны Не ўсе скрыжаваннi развязаны i боль чалавечы расказаны. Як жыта ў жнiво перавясламi, Мы лёсам адзiным – павязаны. Хадзiць – […]...
21. У свеце нашых блізкіх зносін У свеце нашых блізкіх зносін Гуляе лета па двары. І мы сустрэч не пераносім Да больш спрыяльнае пары. Мы рады […]...
22. У прыёмнай перад Смерцю – Чаму тырчаць у прыёмнай душнай, Чакать трывожна судны час? Давай-ка, Смерць, з табой нясумнай Махнем па чарачцы за нас. […]...
23. У свеце нашых блiзкiх зносiн У свеце нашых блiзкiх зносiн Гуляе лета па двары. i мы сустрэч не пераносiм Да больш спрыяльнае пары. Мы рады […]...
24. Якую прысніў ты маці – Якую прысніў ты маці З далёкай зямлі маленства? На полі з сярпом і песняй, З усмешкай блакітнавокай. Вядзе ў […]...
25. Я разумею, так павінна быць *** Я разумею, так павінна быць: Прайсці прамежак шляху ў адзіноце, Адчуць, як паглынае мозг самота, Як сум пячэ, як […]...
26. Край, дзе родзiць Край, дзе родзiць Бульба спорная ды збожжа, Спее новы важкi каравай, Край – красой лясной прыгожы – Гэта ўсё валожынскi […]...
27. Адцвіло, адгуло наша лета Адцвіло, адгуло наша лета… Ды не пра гэта мой верш. З кім жа ты, любая, дзе ты? – Вось што […]...
28. НАВАГОДНiЯ ВiНШАВАННi Што пажадаць пад Новы год Сумленным добрым людзям? Прыемных, казачных прыгод, Якiх мы не забудзем. Хай не скупiцца Дзед Мароз […]...
29. БАЛАДА ГРУНВАЛЬДСКАЙ БІТВЫ (15.07.1410) Пад латамі стальнымі крыжакоў Жывыя душы і жывая кроў, І ім, як нам, жыццё таксама міла, Але палюбіць сёння […]...
30. Адна самота Будзе толькі горшай бяз грошай, калі твая душа адна самота, а думкі з’яўляюцца цяжкай ношай а сэрца балюча сціскае атрута. […]...
31. ДРОБЯЗi Люблю цiш хат i iх ваколiцу, Дасцiпны жарт – вясковы люд. Пакуль дабро на свеце водзiцца, Сляды яго шукаю тут […]...
32. “…Долю ж мая, долю!” “…Долю ж мая, долю!”- Па начох Гушкала журбу маю самота, – “Ці ж цябе гнявіла? Бачыць Бог! Ці ж тваю […]...
33. АФІЦЭРЫ БЕЛАРУСІ Хто казаỹ, афiцэры Толькi робяць кар’еру, Службу сам не адведаỹ, не стаяỹ у страю. I бясконцыя ночы, I бяссонныя вочы, […]...
34. Рыжая восень над рыжым Нясвiжам Рыжая восень над рыжым Нясвiжам. Сiняе неба над восенню рыжай. Рыжыя думкi як рыжае лiсце. Рыжыкi ў травах… (Усё як […]...
35. ВУНЬ ТАМ, ЗА ЛЕСАМ Вунь там, за лесам, была вёска, Гадоў пятнаццаць, як няма. Сцяжынак вузкія палоскі, Сады, падмуркі, цішыня. Ляцяць у вырай птушкі […]...
36. Жывыя сведкі…(светлай памяці мамы) Жывыя сведкі…(светлай памяці мамы) ********************************** Пра маму песцяць успаміны Яе талеркі і відэльцы. На жаль, не вернуцца хвіліны, Якія лашчылі […]...
37. Шчырае сэрца Чаканяць хвіліны Імкненні кахання. Але што калі гэта Адны датыканні? Мы раніцай Не верым у растанне, А увечар ёсць Сумневы […]...
38. Нацыянал Уздымайся народ Беларусі На апошні, сьмяротны свой бой! Не патрэбны нам здраднікі, трусы Хай ідуць яны з мірам дамой. Нам […]...
39. Сланечнік Мінаюць дні шыхтом бясконцым. Заўжды пад небам маладым Табе – маім быць ясным сонцам, А мне – сланечнікам тваім. Куды […]...
40. Быць Чалавекам Ранак, як рамонкавы пялёстак, Забялеў пад сонца капяжом. Першародным быць цяпер няпроста- Чыстым ветрам, снегам ці дажджом. Ды няўпрост застацца […]...