Верш Брату Пятру
Брату Пятру.
Укіпцілася – не адпускае
Аблогаю з усіх бакоў,
Арэляй розум твой вагае,
Тваю яву і жыцьцё.
Віруюць розум памарокі
І яснабачаньні бяруць,
Каб не тануў, каб знаў ёсьць хто ты
І як цябе з мальства завуць.
Радство, братэрства – рэч такая;
Не шаргацяць абы-травой,
Не лісьцем жоўклым ападаюць,
А вузлы множаць каранёў.
Радство, братэрства – рэч такая:
На іх грашэй не згандляваць,
Але ж ім корні падсякаюць,
Калі прадаўца брата брат.
Радство, братэрства – рэч такая:
Як і жыцьцё – не утрымаць,
Бо прыйдзе дзень, часіна стане –
І ўсё прыдзецца пакідаць.
-24.02.17.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Брату Анатолю Брату Анатолю. Белбога стрэнь ці Чарнабога – Іх праўды, ілжы – не чапай, Нясі прывід жыцьця былога, Ідзі праз сьцюжы […]...
- Як мама…(брату Уладзіміру) Як мама…(брату Уладзіміру) ******************************** Як добра мець такога брата, Які заўсёды зразумее. Ён мне за маму і за тату, Ён […]...
- Пільнасьць Дзяніса Па Дзянісавай назе Вусень тоўсьценькі паўзе. Можа проста пакусае, Мо й да сьмерці загрызе! У Дзяніса розум ё І, ратуючы […]...
- МЯСТЭЧКА КРЭВА. А ХТО ГЭТА ЯШЧЭ ПОМНіЦЬ? (З удзячнасцю Пятру Васільевічу Карнею) Пытаецца гаўптман у чорным сядога равіна: “Ты, чуешь анёлы запелі, старая скаціна? А мукі пархаты твае магу трохі аблегчыць, Скажы […]...
- Мае сэнс жыць на Зямлі Мае сэнс жыць на Зямлі, Мае сэнс і наша гора. Бо з нябёс нас саскраблі, І душу ўзялі з мора. […]...
- Брату ў чужыне Ці помніш ты, нядбалы дружа, Усё тое, дзе радзіўся, ўзрос? Дзе напявае зімка стужай, Ірдзіцца лета бліскам рос? Аздобнасць неба […]...
- Брату Фрэдзю Жартуем: – Хоць ты, праца, і не воўк, Ды ў лес для нас ты сёння уцякаеш! Нібы вясковых бойкіх вастракоў, […]...
- Аднойчы палюбіць жыцьцё Аднойчы палюбіць жыцьцё Такім, як ёсьць, без агаворак: З дурнотай, радасьцю і горам, З тугой былых і новых дзён… Аднойчы […]...
- Белая Русь Прыгожай кветкаю яна на карце міра Іне знайсці другіх – такая ты адна! Адзначана размераным пункцірам, Усім адкрытая, чым славішся […]...
- Былое Былое. Ад платоў, ад тых парканаў, Дзе кураня не прапаўзе, Мацней ланцугаў адкаваных, Нізку сьлядоў жыцьцё вядзе. І доля гэткая […]...
- Юнацтва – уюном сьлізгнула Юнацтва – уюном сьлізгнула: Не ўтрымаць! – І не трымаў… Час пазяхнуў нібы акула: І я яму… жыцьцё аддаў. Наканаванае […]...
- Брацця, к агульнаму шчасцю Брацця, к агульнаму шчасцю Трэба жыццё кіраваць. Роўнасць, братэрства і згода Будуць нам шлях асвятляць. Згоднай, вялікай сям’ёю Пойдзем к […]...
- Між каханьня, між сяброўства Між каханьня, між сяброўства… п. Мядзьведзевай Н. А. Развітальнай поўнюсь тугай, Смутак крые небакрай, Рэжа сэрца вострым плугам, Колам ў’ецца […]...
- Куда жыцьцё наша лунаё Куда жыцьцё наша лунае, Куда бяжыць, куда плыве? Па-за жыцьцём хто нас чакае, Хто хлеб падзённый падае? І ці яно […]...
- Мы на зямельцы ўсе шаноўны П. маці. Мы на зямельцы ўсе шаноўны І ўсе па роўнасьці ідзём, Дзе гучыць нам крышталёвы Ды й замаўкае жыцьця […]...
- Аб чым маўчыць розум П. Натальлі С. Аб чым маўчыць розум. Зачым маё сэрца птахам трапеча Калі сустракаешся ты, Мабыць яму тое ведама нешта […]...
- Да мовы прынік беларускае Да мовы прынік беларускае І вытокі шукаю жыцьця: Ад ляхаў яго сьцежка вузкая, Ці з балтаў – галодных бадяг? Славяне […]...
- На нашай вулiцы На нашай вулiцы Усё звычайнае Таполi пыльныя Дамы панэльныя Двары квадратныя Пад’езды брудныя Жыцьцё нармальнае А людзi розныя На нашай […]...
- Абыякавасьць Дзе чуйнасьць схібілась, спачыла – Там абыякавасьць пайшла, Там ежа сумленьню – суп нішчымный І прыдарожняя трава, Забойствы там, гуляе […]...
- Мы твае немаўляты, жыцьцё Мы твае немаўляты, жыцьцё, Твае ласкі малочнае, песты, За рукою тваёю слухмяна ідзём, У абліччы сваім чалавечым. Паасобку, ці цугам-гуртом, […]...
- Без каранёў Без каранёў. Без каранёў ты – трава сухая, Дрэва пашкоджанае грыбком. Мёртвая памяць – душа пустая, Нават калі у кішэнях […]...
- Зноў мітусьня са слоў у душы Зноў мітусьня са слоў у душы – Іх, быццам вецер зносіць, Як сенажатныя стагі, Што запасьлі на восень. Жыцьцё пражытае […]...
- Падсякайце тое дрэва Падсякайце тое дрэва, Што ў корні ўсыхае; Не ўважайце таго сэрца, Што жалю не мае. Страшце птушку, праз якую Свойская […]...
- Жыцьцё і Сьмерць Сьмерць за Жыцьцём штодзень блукае неадступна, – як надакучны цень, як неадольны смутак. Жыцьцё на Сьмерць глядзець стамілася ў маркоце… […]...
- Вялікі грэх у жыцьцё зьняверыцца Вялікі грэх – у жыцьцё зьняверыцца, Куды, за чым ійшоў, забыць, Лічыць: набытак – непатрэбіцай, Таму, хто будзе после жыць. […]...
- Пра сябе Я ніколі не буду лепшая. Я заўсёды буду такая як ёсць, Крыху стомленай, крыху замешканай, крыху дурніцай, Але буду такая […]...
- Хаўрус Хаўрус. Як сухмень – спатыкаюсь, Прыйдзе дождж – пасьлізгнусь, Жыцьцё гэтым не лаю, Зь ім ня рушу хаўрус. Мо чыясьці […]...
- Сінь калядная Адвядзі сябе ў сінь калядную – У цямрэчы з сабой схаваць Мары плоскія, другарадныя І кашмараў нязбыўных раць. Ад нары, […]...
- Прабачаць дурню. і даруюць кату Прабачаць дурню. і даруюць кату. Ахвяры злічаць. Пабудуюць храм. Ды не даруюць мне. Суседу. Брату. За тыя сны, якія сняцца […]...
- Ліцьвін Спытайце мяне:-“Дзе твая Радзіма?” Я вам адкажу:-“Ад Жамойці да Крыма!” З чым ты, спадар, у бой пойдзеш сьмела? Са Сьцягам […]...
- Малітва аб сыне Дзе б ні быў і куды б не кідала жыццё Знай вытокі, знай корні і помні адно! Ніхто і нідзе […]...
- Мова прыгажосці Мова прыгажосці… ************************************** Паэт, мастак і кампазітар, Як тры вялізныя кіты, Са словаў, гукаў і палітры Будуюць вечнасці масты. Яны […]...
- Восеньская Прыпяць Туману сетка кінута нядбайна, Свінцова ў небе стульваюцца хмары, і Прыпяць па-асенняму звычайна Мяне вітае вадзяным гушчарам. Са свістам вецер […]...
- Тым, каго няма Няма ўжо тых, хто першымі ішлі наперад. Тых, хто народ уздымаў ад самых каранеў. Але ў сэрцы засталася вера, Што […]...
- На гэтай зямлі чалавечыне трэба На гэтай зямлі чалавечыне трэба Спакою душы над кавалачкам хлеба, Ды кволаму моцы прад доляй сваёй, Ад моцных спагаду ды […]...
- Паэты сёння не ў пашане Паэты сёння не ў пашане. Іх творы лепшыя не ў модзе. У нас, на жаль, куды ні глянеш, Адныя грошы […]...
- Вільнянка На літоўскай Піліма, У слаўным зацішку, За братэрства пілі мы Са звонкіх кілішкаў. I размова не ціхла, Не моўкла, Не […]...
- Дабро і Зло Дабро і Зло. Ганебнае – хай, падзе за лісьцём, Высокаму – падам руку ў цямніцы, Такое ўсё, яно наша жыцьцё: […]...
- Такі прысуд Яны сказалі: “Аб’яднаем Братэрства наша назаўжды! Бо наш народ заўсёды з вамі Аднымі сцежкамі хадзіў”. Яны сказалі-загадалі Узвесці новаму пасад. […]...
- Пераклад санета 147 У. Шэкспіра Каханне – ліхаманка… Жар залью – І зноў нутро калоціцца ад смагі І немач неспатольную маю Ўсё болей распаляе хмелем […]...