Верш Ахвярам ВАВ

Ещё вершы:

1. АХВЯРАМ КАТЫНі Не хваляваўся чорны камісар, Калі паноў вялі да лесу. і толькі нешта, як цяжар, Хавалася за дзённую завесу. Калі раздаўся […]...
2. Аб Ёй Аб Ёй. Хто прыдумаў цябе такою – Не вузенькім сярпочкам жать – А шырокаю касою, Не мілуючы махаць… Хто прыдумаў […]...
3. Ахвярам кампутарных гульняў прысвечана Ночы пашча рыхтуе сустрэчу з таемным. Бачу, чую: расліны паднялі галовы, Па-над імі плывуць неймаверныя словы, Я схіляюся нізка. Здаецца […]...
4. Шчасьлівый пустэльнік пустэчай сваёй Шчасьлівый пустэльнік сваёю пустэчай, Мізэрнай часьцінай дзівос чалавечых, Да сьвету, што долю шукае спрадвечна, Ён носу не кажа ад норы […]...
5. Любіце мяне такою Любіце мяне такою, Якая я ёсць, праз гады Нясіце ў думках вобраз Натхнёны і малады. Любіце мой лёгкі розум І […]...
6. Аб чым маўчыць розум П. Натальлі С. Аб чым маўчыць розум. Зачым маё сэрца птахам трапеча Калі сустракаешся ты, Мабыць яму тое ведама нешта […]...
7. Бо Спадар наш зацята маўчыць Бо Спадар наш зацята маўчыць. Мы, бадай, між сабой, людзі добрые, Роўны ўсе каб кахаць ды любіць, Але ж, дзеяй […]...
8. Ад немаўленства маннай кашы Ад немаўленства маннай кашы Імгненьні капаюць, цурчаць, Каб чырвань гліны долі нашай Муром цагляным збудаваць. Доля адна ірвецца гмахам, На […]...
9. Нічый Нічый*. І спажывецца мая доля, Як ёй спакусіцца Нічый, Той, хто спадарыць завугольлем, Хто нас цікуе па начы, Але зімовые […]...
10. Забытаму жаўнеру Забытаму жаўнеру. Глеба Ржэва не воцат, А іржа ад крыві, Наўгародскім балотам Грэбляй косьці ляглі І жаўнерская доля Не прыймае […]...
11. БЕЛАРУСАМ ЭМіГРАНТАМ (Першай, другой і апошняй хвалі) Ты усё сваё шукаеш? Родны лес і поле. і нічога сам не маеш, Беларуса доля. […]...
12. А навошта жыццё Развітанне з радзімай… І зацвіў глупы бэз. Я такі не адзіны… Агінскага паланэз. Развітанне з каханнем… Абрываю тугу. Сам сабе […]...
13. Брату Анатолю Брату Анатолю. Белбога стрэнь ці Чарнабога – Іх праўды, ілжы – не чапай, Нясі прывід жыцьця былога, Ідзі праз сьцюжы […]...
14. Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй, Позірк, зоркі ў начы, сарамлівасць вачэй. Невыразнасць душы у выразнасці слоў. Водар вуснаў тваіх […]...
15. Снег Такое маўчанне ў снезе, такая далеч, такая бель – што замірае душа: не ўмее яна яшчэ быць такою. Шастае шорсткая […]...
16. Мялеюць рэкі, сохнуць травы, дрэвы Мялеюць рэкі, сохнуць травы, дрэвы. I стала маласнежнаю зіма. Здаецца, пацішэлі птушак спевы. Маўчыць зязюля, быццам і няма. Хто вінаваты […]...
17. Расце атава Расце атава. Укос другі Касцоў пакліча неўзабаве. Буслоў бясконцыя кругі, У сэрцы большае тугі, Як на бязлюднай пераправе. Як на […]...
18. Захапляе-заварожвае Захапляе-заварожвае Пушчаў, рэк, азёр зямля… Ах, якая ты прыгожая, Беларусь мая! Між Літвою, Украінаю… Для ўсіх нацый ты свая… Ах, […]...
19. У праменьні зорнай цішыні У праменьні зорнай цішыні Горад за вакном Даўно маўчыць. І, забыўшы стомленыя дні, Любая заснула на плячы. У імгненьнях мройна-залатых […]...
20. Актава Свяці, кахання чыстая зара! свяці – пачуццяў сэрцаў не азмрочвай – над доляй плугара і песняра і над высокай доляю […]...
21. Мова I няма раднейшага слова За прасцейшае гэта “мова”. Гэта слова гучыць у хаце, Дзе мая засталася мацi, Гэта слова гучыць […]...
22. Перазвоны Я сустрэну цябе каля брамкі, Завяду ў жытнёвую квець Нас накрые блакітнай фіранкай Маладзік, сарамлівы хлапец. Перазвоны начы ўрачыстай Нас […]...
23. Драўляны народ Народнаму майстру Тарасюку Мікалаю Васільевічу Створана пасля прагляду аднайменнага фільма Пайшло сонца на ўсход, Слухай казку пра народ. Ён калісьці […]...
24. Песняру Ужо год, як пайшоў ты ад нас, Найславуты з апошніх паэтаў. Прыгадаем жыцця твайго час, Горкай праўдай і верай сагрэты. […]...
25. Не ламайся! Не можа ў нас Нічога атрымацца, Таму, што ты Такою удалася: Спачатку вельмі любіш Паламацца, А паламаная – Нашто ты […]...
26. Сэрца засціла слота Сэрца засціла слота, Захлынула самота. Дождж у тысячы ботаў Снег у кашу таўчэ. І, ўздыхаючы ўпотай Над маёй адзінотай, Затапляе […]...
27. Майго дзеда Усціна доля Майго дзеда Усціна доля Атрымалася горкай такою- Ён памёр у далёкім Комі Ніякою не вінны віною Больш пра гэта не […]...
28. Балада пра грэшнае каханне “Не бяры, калі там не клаў!” – Так вучылі бацькі мяне, Не чапаў я раней. Толькі ў долю прыйшла бяда, […]...
29. Сінь калядная Адвядзі сябе ў сінь калядную – У цямрэчы з сабой схаваць Мары плоскія, другарадныя І кашмараў нязбыўных раць. Ад нары, […]...
30. Есьць зялеза іржа Есьць зялеза іржа, Крыж дубовы трухлее, Белы сьвет крые мжа, Калі зьбегла надзея. Доля вяжа хатуль З лахманамі, крысьсём, Ад […]...
31. Нічога не кажы Нічога не кажы. Маўчы… Мне дастаткова будзе тое, Што кожны дзень і ў начы Ты побач, ты мая, са мною. […]...
32. Подлых шчасця Як быццам першае спатканне Хварае сэрца у грудзі І Няма сіл стрымаць каханне Калі сустрэў яго у жыцці Кожны крок […]...
33. Жыве Беларусь, жыве Жыве Беларусь, жыве I будзе, i будзе жыць У сэрцы маiм, ў галаве Гучыць гэты лёзунг, гучыць Нiбыта няма яе […]...
34. Былое адыйшло Былое адыйшло ў прыкметы, Яно, на лёгкіх крылах птах, Ужо спачыло на сёмым небе, Ужо на сямі, далей ляціць, вятрах. […]...
35. Ем кулеш свой, а ён дзёгаць чорный Ем кулеш свой, а ён дзёгаць чорный, Лыжкой чэрпаю долю свою, А яна ідзе прасторам няторным, Усё на горку, наўпрамк, […]...
36. Адгукнісь П. Н. С. Адгукнісь! Умомант бліснуць твае вочы І памкнуцца зрэнкі ўшыр, Адгукнуцца сэрца хоча, Ды язык нема маўчыць. Ад […]...
37. Восені прывіды Восені прывіды. Сонца вадкай назалотай Льецца дахам да зямлі І пхне восень дзень дрымотный За чырвыны небасхіл. Падымае каўнер вечар, […]...
38. Маўчанне бывае рознае Маўчанне бывае рознае. Адны маўчаць таму, што вельмі асцярожныя, – баяцца розных табу. Маўчанне бывае рознае. Маўчаць занадта цвярозыя. Скептыкі […]...
39. Пішчалаўскі замак Сьпярша гэтая песьня называлася “Міхайлаўскі замак”. Я жыў побач, як раз паміж тым замкам, а папроста кажучы, “Валадаркаю” і Міхайлаўскім […]...
40. Вёска Горы ды каменне, Вузкія палоскі: Гэта наша поле, Поле нашай вёскі. Курныя аконцы – Каб святла хоць трошкі: Гэта нашы […]...