Верш Ад сьпякоты мягнуць вусны

Ещё вершы:

1. КАЛІ ВУСНЫ АБ ШЧАСЦІ МАЎЧАЦЬ Цецеравай Т. Без цябе светлы Санкт-Пецярбург Хмурыць вочы і ўдзень і ўначы, Лёсу нашага змераны круг – Ад якога ніяк […]...
2. Дождж цалуе вусны Зацвіла каліна, Вішня аблятае… Дзе мая дзяўчына, Шасце дзе гукае? Дзесьці ўсё блукае У густой траве… Мо’ цябе шукае Ці […]...
3. Вусны Вусначкі, вусны! Мяне пацалуйце… Вусначкі, вусны, – малінай гараць. Жарсці сваёй для мяне не шкадуйце – Я вас не буду […]...
4. Калі вусны шапталі Калі вусны шапталі – не трэба! – дык у вачах свяцілася – любы, імкніся… І ў вачах было вечна палкае […]...
5. Наш Парыж! Нясвіж. Дзівосных дрэваў шаты Каштанаў і кляноў заміж. Скрозь голле легка ў неба ўзняты Дом Радзівілаў – наш Парыж! Скарбонка […]...
6. Мова зямлі маёй! Мова бацькаўшчыны! Мова зямлі маёй! Мова бацькаўшчыны! Пачую твой гук на чужой зямлі, I – бумкае чмель у гародчыку басам, Трубяць за […]...
7. Верлібр другі. Яны вяртаюцца На мейсцы вырубаных садоў і паркаў Растуць высокія будынкі. Будынкі з тысячамі квартер І мільёнамі чорных вокан. І тым, хто […]...
8. Разгарыцца сэрца знічкаю! Ня гаруй! Жыцце ня скончана Пака мы с табою жывы, Пака з нашай галавы Валассё ня абмалочана. Абмалоціць яго лёс […]...
9. Хустачка Хустачку тваю ня забыць ніколі. Разам працавалі мы ўлетку ў полі. Разам на сняданку йшлі адной гурбой. Але ня сталося […]...
10. Юнацтва – уюном сьлізгнула Юнацтва – уюном сьлізгнула: Не ўтрымаць! – І не трымаў… Час пазяхнуў нібы акула: І я яму… жыцьцё аддаў. Наканаванае […]...
11. У бары Сяджу у бары, п’ю піва Побач са мною дзіва П’е каву: кубачак на сподку (На сцэне гурт з песняй кароткай) […]...
12. Будзем жа! Забараняць лягчэй, цяжэй абараняць I мову, і забытую Айчыну. Армяк пакут з плячэй, абраз аборы зняць I запаліць з надзеяю […]...
13. Ліцэю модніц і мадэлей Мяне, чужаземца, зімой запрасілі Чытаў каб вам вершы мае Стаў я перад класам. І ў пaмяці ўсплылі Імёны жывых кутерье. […]...
14. Учора і зараз Мы прывыклі да ціхага: блат… Мы плявалі на гучнае: брат! I грахі залівалі гарэлкай, Хто з глыбокай пасуды, хто з […]...
15. Шэрыя і Белыя Разгледзеўшы, што шэры Воўк – прахвост, Яго з правіцеляў прагналі, На гэты ж пост Ваўчугу белага абралі. Але прайшлі гады, […]...
16. Я прапісаны да вакзалаў Сябрам Я прапісаны да вакзалаў, і да станцый, малых і вялікіх. Хоць праехаў ужо нямала і стаптаў не адны чаравікі, […]...
17. Хто з Масквы, а хто з Растова Хто з Масквы, а хто з Растова, Ну, а я, браткі, з Хрыстова. Што, не чулі? I не дзіва: Як […]...
18. Уява Верш па карціне Вінсэнта Ван Гога – “Начная тэраса кафэ” 1888г. Уява Чыстае неба… з вачыма анёлаў, Душыць горад блакітам […]...
19. Баран Баран брахаць наўчыўся, як сабака, Дзе толькі ні ідзе, усё – гаў! ды – гаў! “Ого! – здзівіўся Конь, – […]...
20. ЛЮБА Сястрычцы Любе Любча, Любань, Люба – Пешчу словы страсна, Да сястрычкі любай – З пажаданнем шчасця! Як хачу. каб Люба […]...
21. БАЛАДА САЛАМОНА РЫСІНСКАГА (1560 (?)-13.11. 1625) Ты ў князёў Радзівілаў прыдворны паэт. Ты не рыфмы рыфмуеш, ствараеш свой свет, У якім беларус мае […]...
22. ПАСЯРЭ-ДЗІН(ь)- Е! (ТРЭЦЯЕ ДА-ДЗЕ-НА) Ёсць у нас ныркі, якія і сочаць, Каб не было шмат вады ў рабоце. Каб не заплылі вадою мазгі. Задніца […]...
23. Плакучая вярба Загінуў недзе ў вайну сыночак. Бядуе маці: – Нашто мне вочы, Каб толькі плакаць век нешчаслівай! Нашто мне рукі, калі […]...
24. Матчын хлеб Матчын хлеб. Зноўку сігаю праз далеч дзіцячу, Зноў сьпеў жаўруковы натхнёна нясу, Аб тых узлесках дзе кнігаўкі плачуць Ды першакветы […]...
25. Калісьці праз паселішча адно Калісьці праз паселішча адно Гасподзь у коле вучняў сціпла крочыў. Вакол сабраўся здзеклівы натоўп І ўзяўся зневажаць Ісуса ў вочы. […]...
26. Ёсць такі народ – Ліцвіны Ад расейскай навукі імперскай Адыходзьце, браце, хутчэй. Нярускімі мордамі, кіруючая зверскімі, Яна шмат пажэрла людзей. Казалі яны, што іх злейшым […]...
27. Колісь я па руску ўсё пісаў Колісь я па руску ўсё пісаў, Баючыся матчынага слова, Бо казалі, кожны гэта знаў, Што не трэба больш другая мова. […]...
28. Мяне, бывала, уціскалі ў рамкі Мяне, бывала, уціскалі ў рамкі, Вучылі з глупствам ладзіць і дружыць, Каб не рыпеў я ад жыццёвай лямкі I каб […]...
29. Есць такі народ – Ліцвіны Ад расейскай навукі імперскай Адыходзьце, браце, хутчэй. Невядомымі мордамі кіруючая зверскімі, Яна шмат пажэрла людей. Казалі яны, што іх злейшым […]...
30. Чырвоны дыск за хмару закаціуся Чырвоны дыск за хмару закаціўся І знік за ёю, як заусёды, звыкла. І раптам промень сонечны прабіўся І шэрань за […]...
31. Павер’е Калі ж на Грамніцы Нап’ецца певень вадзіцы – Казалі так нашы дзяды – Здадуцца снягі і завеі Па даху зазвоняць […]...
32. Вясковыя ўрачы Вясковыя ўрачы Ці праўда гэта, можа пагалоска- Ды бабы вестку хутка разняслі: Прыехалі ўрачы да нас у вёску, Каб дзеткі […]...
33. Жыццё падарыла нам дзіва Жыццё падарыла нам дзіва: Як ветрыку лёгкі павеў, Аднойчы пачуеш – “Радзіма”, Пасля зразумееш – навек. I будуць дарогі вяртацца […]...
34. АФІЦЭРЫ Колькі раз Вам казалі трэба, Колькі раз наперад ішлі, А навокал у зорках неба І абшар нашай роднай зямлі Афіцэры […]...
35. Я сарву рамонкі ў поле Я сарву рамонкі ў поле Для сваёй жанчыны-мары: Хай мне розум не няволяць Зорных рысаў дзіва-чары. Хай апошні джаз закружыць […]...
36. Аматар? Дзіва-дзіўнае: “Аматар!..” – Кажуць мне, але – чаго? Роднай мовы ў роднай хаце (!?) Здзек, насмешка – ды ўсяго! Беларусам […]...
37. БЕЛАРУСКІМ МУЖЧЫНАМ І Аўстраліі, і Гаваны Вечна вабныя берагі, Заставацца ж хачу каханай Толькі тут і з табой, дарагі. Я хадзіла па […]...
38. О мой бедны народзе! О мой бедны народзе! Цябе білі спрадвеку ўсё мацней і мацней Паны на захадзе, баяры на ўсходзе Казалі, што ў […]...
39. Зварот да славян Мы калісці зваліся братамі І жылі на бацкоўскай зямлі. І адзінае сонца над намі Ззяла у светлай святой вышыні. Мы […]...
40. Сціпласць Не трымаю я страфу, Рытму я не знаю, Усе кажуць:фу-фу-фу, Я – сяджу-бухаю. КапытОм не б’ець Пегас, Не прыходзіць муза, […]...