Верш Ад часоў, ад былых і нядаўніх
Ад часоў, ад былых і нядаўніх,
Нам аб тым не даецца забыць,
Што запоўнены ежаю страўнік,
Аб галодным не стане тужыць,
Што яму не ўладзен сорам,
Бо ён тлушчам надоўга зацёк,
Не шукайце без сквапнасьці востраў,
Бо яна ўсё зганьбіла жыцьцё,
Не шукайце апошнюю радасьць,
Дзе не быць нам сьведкамі дзей,
Як за кошт нашых рук і працы,
Так бязмежна ідуць багацець.
-31.03.12.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Захоўваюцца ў звычаях часоў былых парадкi Захоўваюцца ў звычаях часоў былых парадкi Якiя не так шмат людзей ужываюць на зямлi На блiжнiм усходзе зранку Амаль пасля […]...
- Абыякавасьць Дзе чуйнасьць схібілась, спачыла – Там абыякавасьць пайшла, Там ежа сумленьню – суп нішчымный І прыдарожняя трава, Забойствы там, гуляе […]...
- Аднойчы палюбіць жыцьцё Аднойчы палюбіць жыцьцё Такім, як ёсьць, без агаворак: З дурнотай, радасьцю і горам, З тугой былых і новых дзён… Аднойчы […]...
- На гэтым свеце На гэтым свеце – Дождж і вецер, I зграі змрочныя Аблок. Ды несупынна Сонца свеціць, І адступае Чорны змрок. У […]...
- Затухаюць касьцельныя сьвечкі Затухаюць касьцельныя сьвечкі. Час ісьці – я хачу быць з Табою. Там, за крок, непагасныя спрэчкі – Я ж к […]...
- Гады, што порахам дыхалі Пасв. маім братам; Петю, Толю І сёстрам; Ніне, Вале, Соне, Тане і Рае. Гады, што порахам дыхалі, Бацькоў мінулі, зьбераглі, […]...
- Таямнічая пустэча Таямнічая пустэча: Штосьці думкі адышлі. Мроя знікла ў далечы, Цяжка стала на душы. Мы ня існыя істоты, што малююць пустату. […]...
- Мяжа часоў Чорна-белая нітка Сярод блякла-жоўтае глебы, Пакрытай восеньскай ноччу. Лістапад сваю справу сконыў, І ўжо праз пару хвілінаў Надыйдзе зіма. Дык […]...
- Я з далёкіх часоў Я з далёкіх часоў Вашых светлых вачэй Адчуваю цяпло, змагары! Стала менш ланцугоў, Ды не стала лягчэй, Мы хапаем святло, […]...
- Па паверхні прабеглых часоў Перакрэсленых мараў аскепкі У люстрэччы цьменяюць душы. Пакіданыя ў памяць налепкі На пралесках гібеюць, як сны, Што абодвум заўжды не […]...
- Глыбокі ўздых часоў і старажытнай моцы Глыбокі ўздых часоў і старажытнай моцы, На берагах магутнага калісь Дняпра. Разбудаваўся горад наш, часціна сонца, Усходняя сталіца на Магіле […]...
- Пільнасьць Дзяніса Па Дзянісавай назе Вусень тоўсьценькі паўзе. Можа проста пакусае, Мо й да сьмерці загрызе! У Дзяніса розум ё І, ратуючы […]...
- У дзяцінстве ўчора Нібы першыя дыназаўры, Або хтосьці там з магікан, Як згубіўшыя справу Апошнюю маўры, Кожны пешшу ляціць у самоце Ў свой […]...
- Колькі каштуюць вершы? Колькі каштуюць вершы? Цікаўным ведаць патрэбна болей: Напэўна плацяць за вершы многа? Мяне ж цікавіць не кошт, а тое, Якая […]...
- Маіх словаў нячутна болей Маіх словаў нячутна болей, Не шукайце ўночы сьвятла, Разьвітаўся, напэўна, я з мрояй, Ля мяне, ты, колісь была. Тваіх словаў […]...
- Юнацтва – уюном сьлізгнула Юнацтва – уюном сьлізгнула: Не ўтрымаць! – І не трымаў… Час пазяхнуў нібы акула: І я яму… жыцьцё аддаў. Наканаванае […]...
- Куда жыцьцё наша лунаё Куда жыцьцё наша лунае, Куда бяжыць, куда плыве? Па-за жыцьцём хто нас чакае, Хто хлеб падзённый падае? І ці яно […]...
- Мы на зямельцы ўсе шаноўны П. маці. Мы на зямельцы ўсе шаноўны І ўсе па роўнасьці ідзём, Дзе гучыць нам крышталёвы Ды й замаўкае жыцьця […]...
- Вясельле Шчасьця ўсе па дарозе вам зычылі, Пад дугою зьвінелі званкі, Млынары, па даўнейшаму звычаю, Прыпынялі знарок ветракі. Каб вясельле вясёла […]...
- Хай лопне, лясьне пузыром Хай, лясьне, лопне пузыром, Хцівасьці пустая радасьць, Што пустой велічыні шаром, Над маім народам надувалась. Яна вясёлкі засланіла – А […]...
- Зноў дажджынкі – нябесная паства Зноў дажджынкі – нябесная паства, Бьццам сьлёзы, па твары цякуць… Ці твае неспакойныя пасмы Лёгкім дотыкам лашчаць шчаку?.. Можна вочы […]...
- Аб каханьні Аб каханьні. Каханьне голаву стлуміць, Закрые сьвет, замрочыць душу, Пад ногі таліцай* зьбяжыць, Не вытрымаў такой прымусы. Як безназоўнае ўсё, […]...
- Мы твае немаўляты, жыцьцё Мы твае немаўляты, жыцьцё, Твае ласкі малочнае, песты, За рукою тваёю слухмяна ідзём, У абліччы сваім чалавечым. Паасобку, ці цугам-гуртом, […]...
- Да маладой чытачкі Дзесьці ты хаваешся ў закуцьці, У самоце сэрца галадае. У цябе зялёныя пачуцьці, Бо зусім, зусім ты маладая. Спачуваеш слаўнаму […]...
- Брату Анатолю Брату Анатолю. Белбога стрэнь ці Чарнабога – Іх праўды, ілжы – не чапай, Нясі прывід жыцьця былога, Ідзі праз сьцюжы […]...
- Зноў мітусьня са слоў у душы Зноў мітусьня са слоў у душы – Іх, быццам вецер зносіць, Як сенажатныя стагі, Што запасьлі на восень. Жыцьцё пражытае […]...
- Патрэба Патрэба. Патрэбу маю да жыцьця, Пакуль яшчэ яно са мной, Пакуль краінай забыцьця Не запыніўся гук, зрок мой. Патрэбу маю […]...
- Нічый Нічый*. І спажывецца мая доля, Як ёй спакусіцца Нічый, Той, хто спадарыць завугольлем, Хто нас цікуе па начы, Але зімовые […]...
- Жыцьцё і Сьмерць Сьмерць за Жыцьцём штодзень блукае неадступна, – як надакучны цень, як неадольны смутак. Жыцьцё на Сьмерць глядзець стамілася ў маркоце… […]...
- Вялікі грэх у жыцьцё зьняверыцца Вялікі грэх – у жыцьцё зьняверыцца, Куды, за чым ійшоў, забыць, Лічыць: набытак – непатрэбіцай, Таму, хто будзе после жыць. […]...
- Ідуць гады Ідуць сабе гады, ідуць, Бы карагод, бясконца, Што ў небе зорачкі вядуць Ля месяца, ля сонца. Ідуць сабе гады, ідуць […]...
- Хаўрус Хаўрус. Як сухмень – спатыкаюсь, Прыйдзе дождж – пасьлізгнусь, Жыцьцё гэтым не лаю, Зь ім ня рушу хаўрус. Мо чыясьці […]...
- Сярод усіх імёнаў на зямлі Сярод усіх імёнаў на зямлі У нашых сэрцах назаўсёды застануцца Імёны тых, што не вярнуліся з вайны, Герояў, што салдатамі […]...
- Брату Пятру Брату Пятру. Укіпцілася – не адпускае Аблогаю з усіх бакоў, Арэляй розум твой вагае, Тваю яву і жыцьцё. Віруюць розум […]...
- Калі чалавека тварыў Калі чалавека тварыў, Зусім, пэўна, Бог не хітрыў, А проста па мудрасьці боскай Рашыў, што ўсё ж гэтак проста, І […]...
- Маналёг – Частка ІІ (Увесь сьвет – тэатр) Жыць ці ня жыць? Пытаньня ня ўзьнікае. А вось пытаньне: быць мне, ці ня быць Акцёрам, што па п’есе адгуляе […]...
- Роднае слова Роднае слова, маё ты багацце, Як сонейка ў сэрцы свяціла маё. Яго ў агонь сябрукі не кідайце, Шануйце браты, як […]...
- Сьвяточны, старажытны дух калядны Сьвяточны, старажытны дух калядны, Магічны дух язычніцкіх акрас, Смаленьня дух, дух кміну і каляндры, Дух на шасьце падвешаных каўбас, Калісьці […]...
- Палатно Палатно. Як успаміны ніткі вяжуць Жыцьця былога палатно – Хлусьня ўсё: яно ракою, Як не было яго, сплыло. Не важыць […]...
- Урачыстае віншаваньне з нагоды сьвята Дзядоў Землякі, браты, сябры, Доўжым звычай мы стары: Ушаноўваць памяць тых, Хто нас у сьвет прывёў усіх. Кім бы продкі ні […]...