Верш У чаканні вясны

Ещё вершы:

1. Вертыкаль жыцця (Другая назва са слоў па вертыкалі) Чаканне здалося нялёгкаю доляй, Чаканне таго, што было ў жыцці. Чаканне людзей са зломленай воляй, Чаканне было, але трэба ісці. […]...
2. Знемагаю ў чаканні ліста Знемагаю ў чаканні ліста. А ў І-нэце на скрыні паштовай Анічога – ні знака, ні слова – Беспрасвецце. Зеро. Пустата. […]...
3. Халадае Мёрзнуць рукі без пальчатак. Халадае. Новы дзень бярэ пачатак. Не хапае. Зноў стаю на скрыжаванні. Адзінота. Бессэнсоўнае чаканне. Боль. Самота. […]...
4. Заўжды пільнуюць нас турботы Глебу Хмялёву Заўжды пільнуюць нас турботы – Ды, часам, так, што не ўздыхнуць. Але вясна знясе гароту, І ты ўсміхнешся, […]...
5. Сіняя зорка Ужо развіднела, але сонца яшчэ за лесам хавалася. і так нарэшце сталася, што раніца атрымалася сцюдзёна – росная… Але не […]...
6. Каханне, залатое каханне Каханне, залатое каханне, Я стаю, пахiлiўшы чало! Не спаткаў я цябе пры кургане, Не сустрэў у завейных палёх. Ты само […]...
7. Сустрэчы Наканаваў сустрэчы лёс За кожным развітаннем. Ірвецца сэрца да нябёс, Нібы даўрук уранні. І падпяе душы замля, Забудзецца трывога, І […]...
8. Пачатак вясны Уначы ля цёплае вярбы, У лістах стуліўшыся, вясна Веек не магла падняць ад сна, Толькі з рэхам жураўлінае трубы Ранкам […]...
9. Калі ты штосьці кажаш Ты ведаеш, калі ты штосьці кажаш, Па шыі і спіне паўзе дрыготка, А гукаў доўгая рука цярэбіць сэрца, Праз вуха, […]...
10. Як пазбегнуць Як пазбегнуць мітусні бясконцай? Як бы птушкай шэраю у неба? Там дзе свеціць несупынна сонца, У таемную краіну мне бы. […]...
11. Старое Хіба кахала ты, хіба? І хто табе жыццё скалечыў, Што ты, Як ніцая вярба, Не ў стане больш Расправіць плечы? […]...
12. ДАРАДЦА ВЯСНЫ Вясна — як сам, як свае гады. Пасля зімы душа ледзь-ледзь не плача, бо на радзіме зноў цвітуць сады, сады […]...
13. Так цвяроза яшчэ ніколі Так цвяроза яшчэ ніколі не глядзела на свой я лёс. Гэтых думак, што у няволі, Не забыць, не хапае слёз. […]...
14. Пяшчоты не стае…(светлай памяці мамы) Пяшчоты не стае…(светлай памяці мамы) ************************************ Мне не хапае маміных парад, Хоць не заўжды іх брала за выснову… Каб час […]...
15. Сто гадоў вясны не чуў Сто гадоў вясны не чуў. Звар’яцела ціўкае. Хоць ты ў полі заначуй Пад зляжалай сціртаю. Ды паслухай гэты дух, Памакуй […]...
16. У чаканні сонца Мне так халодна у Гэтым горадзе сонца… У вочы ляціць лісце зімы, Я гляджу Праз сваё аконца, Дзе каханая мая […]...
17. У чаканні зімы “У чаканні зімы” Шэрае неба хмары гайдае Сумную песню вецер спявае Рэдка знянацку з-за небасхілу Выгляне сонца пужліва Сум і […]...
18. Дождж ідзе праменісты і дробны Дождж ідзе праменісты і дробны, Пахнуць мятай мокрыя лугі. Вось ён, свет, як сэрца, непадробны, Да дажджынкі кожнай не глухі. […]...
19. Спроба акраверша Пануе ў горадзе спякота, Асела пылам на дамах; Асфальт прагоркласцю прапах, Пакрыўся чорным ліпкім потам. Паўзуць марудныя трамваі, Віляюць вяла […]...
20. Кахання сад і ластаўка вясны I дождж, і гром, і несціханы вецер, I першы клейкі лісцік выразны! …Абуджваюць балючае дасвецце Кахання сад і ластаўка вясны. […]...
21. Адчай (Сербская балада. XIII стагоддзе) Уцякайце ж вы, нашы дзетачкі, А куды ўцякаць – мы не ведаем, Ратавацца як – не навучым вас: Жываглот ідзе […]...
22. Маналог свата МАНАЛОГ СВАТА – Гэй, хлапчына, мо, даволі Халасцяцкай зведаў волі? Каб жа потым не журыцца, Трэба ўжо табе жаніцца! То […]...
23. Ня трэба анічога мне цяпер Ня трэба анічога мне цяпер, Ужо ажыцьцявілась наша мроя. Маё натхненьне – адзіноцтва. Вер не вер. І толькі сэрца ноччу […]...
24. У твар дыхнула водарам вясны Я еду ў вагоне ў ліпнёвую ноч, Ліпнёвыя ветры пяюць за вакном, Ліпнёвыя ветры, раскінуўшы дым, Цягнік даганяюць, спяшаюцца з […]...
25. Ну і раніца – уся з’інелая! Ну і раніца – уся з’інелая! Па калені загрузла ў снег I настыла снягуркаю белаю У чароўным і дзіўным сне. […]...
26. Кропелькамі-сьцежачкай Кропелькамі-сьцежачкай, Ад крыніц студзёнымі, Пакажы, як межачку Перайсьці бадзёрую. Каб прачнуцца голасна, Сэрцамі ўзброіцца. Зацугліць, як волата, Сонца ў ветра […]...
27. Снег мяце ад краю да краю Снег мяце ад краю да краю. Завіруха тут правіць баль. Толькі мне вясны не хапае, Што абудзіць прыроду і край. […]...
28. БАЛАДА ЛЯВОНА БАРАЗНЫ (4.02.1929-15.08.1972) Ад вёскі да вёскі, ад хаты да хаты Ідзеш ты па сцежках бацькоўскай зямлі, І бачыш, на колькі народ […]...
29. БАЛАДА СТАНІСЛАВА БУЛАК-БАЛАХОВІЧА (10.02.1883-10.05.1940) Беларускага войска конніца І сваім, і чужынцам помніцца. Кроў пралітая не змываецца, Ды з крыві выплывае раніца, Наша раніца, […]...
30. Ліст да каханай Наша сустрэча не за гарамі He за лясамі твой пачастунак. He за палямі мой пацалунак. Наша пяшчота не за марамі. […]...
31. Не верце, што падаюць зоры Не верце, што падаюць зоры, Што жніўнай парой уначы Высокія – падаюць зоры, Ім нельга нічым памагчы. Не верце, што […]...
32. Хустачка Хустачку тваю ня забыць ніколі. Разам працавалі мы ўлетку ў полі. Разам на сняданку йшлі адной гурбой. Але ня сталося […]...
33. Туман не пакідае старарэчча Туман не пакідае старарэчча. I з небасхілу месяц не сышоў. А нехта стогне, вухкае і крэкча, Ніяк не можа вылезці […]...
34. НА КРЫЛАХ КАХАННЯ На зямлю асыпаўся Ўвесь колер садоў. Ён прышоў, гэты час, І цябе я знайшоў. Нашы вочы без слоў Запыталі тады: […]...
35. Я ўсё магу забыць Я ўсё магу забыць: Твой зрок, Твой колер валасоў, I цiхi шэпт, I поўнае маўчанне, I вуснаў смак, I дотык […]...
36. НЕ АДДАЙ МЯНЕ Не аддай мяне другому, Зберажы, Каб пасля жыццёвай стомы На мяжы Не адзін ты быў аднойчы – Хоць заплач. Скажаш […]...
37. Пахаванне кахання Ты паехаў на лепшае свята жыцця. Ды здараюцца ў ім і такія фінты: За шчаслівым пачаткам – сумны працяг. Абрываецца […]...
38. Мой час яшчэ не надышоў Мой час яшчэ не надышоў… Мо я жыву, каб ты быў мной каханы? Сябе ў душы маёй знайшоў, Быў ад […]...
39. Пра што гэта думаюць дрэвы Пра што гэта думаюць дрэвы, У дрэў якое жыццё, іх шум – ад радасці спевы ці, можа, ад болю выццё? […]...
40. Жадаў бы кожнае імгненне я цаніць Жадаў бы кожнае імгненне я цаніць, Каб сэрца не казала: праглядзеў Ды не пражыўшы страціў, і забыць Не змог чамусьці. […]...