Верш Зацішша на вакзале

Ещё вершы:

1. Мяцеліцы Вецер стыне ў голасе звонкім, Свету белага не відно – Ткуць мяцеліцы прадзівам тонкім Белым-белае палатно. То пяюць, то закружаць […]...
2. Голас са старога дрэва Голас са старога дрэва Да 70-годдзя Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне Магчыма, першым у Лідзе, хто ў ноч з 8 […]...
3. Палатно Палатно. Як успаміны ніткі вяжуць Жыцьця былога палатно – Хлусьня ўсё: яно ракою, Як не было яго, сплыло. Не важыць […]...
4. На вакзале Месца сустрэчы нязьменна, З сонцам вясновым, ці сьнегам – Пункт прыбыцьця-адпраўленьня, Альфа твая і амега: Звонка імкнуцца трамваі, Дрэмлюць у […]...
5. Паэтаў засталася мала Наша жыццё празаічна. Навошта тады намагацца Рабіць яго больш паэтычным? Такімі нам лепш заставацца. Наша жыццё празаічна. Паэтаy’ засталася мала. […]...
6. Жыццё–рачная плынь Жыццё–рачная плынь Жыццё нясе нас, як рачная плынь, Віруе-круціць, бы ў вадавароце, А недзе засталася неба сінь І сонечныя зайчыкі […]...
7. Мы сустрэнемся потым з табою За мяжою зямнога жыцця. Дзякуй, Божа, за шчасце такое, За любоў, за агонь пачуцця. Хай не ведае сэрца спакою, Успамін […]...
8. А што такое жыццё А што такое жыццё, Калі не хвалі, Які гайдаюць Нібы каралі Лёс на вятрах і агні? А што такое жыццё, […]...
9. Тчэ палатно жыцця Тчэ палатно жыцця… Цяпер у школу ходзім толькі ў госці, Разбурыў час у маленства наша мосцік, Вядуць туды ўспаміны-сны упарта. […]...
10. Жыццё і скон – адзін закон Жыццё і скон – адзін закон, І журавы лятуць на поўнач. Любоў, пісаная спакон, Заўсёды застаецца побач. Жыццё і скон: […]...
11. Чужая любая ЧУЖАЯ ЛЮБАЯ Вас не магчыма не кахаць, У надзеях верыць спадзявацца. Вас немагчыма не кахаць, Ды як магло такое стацца? […]...
12. Не надышоў, мо, гэты час Не надышоў, мо, гэты час, Каб нам усцешыцца каханнем. Жыццё віруе паміж нас Сваім бязглуздым спадзяваннем. А я іду цераз […]...
13. Мая любоў Адна любоў засталася ў сэрцы, Адна каханая ў маім жыцці. То Беларусь мая… не верыцца, Што без яе змагу плысьці. […]...
14. Не забывай Дровы ў печы дагараюць, і няма чаго кідаць. Што магчыма тут параіць? Толькі рэшты захаваць. Перакрыць уверх заслонку ледзь не […]...
15. Адзін, магчыма, крок, не болей Адзін, магчыма, крок, не болей Ступіў ты ў вогненны прасцяг, – Але ў тваіх руках над полем Узвіўся наш гвардзейскі […]...
16. Жыццё бывае не такім Жыццё бывае не такім, Якім мы хочам яго бачыць… Яно падобна да ракі, Якая русла сваё значыць. Рака віруе, мкнецца, […]...
17. ДА БЕЛАРУСІ ДА БЕЛАРУСІ Якою зелкай прываражыла, Якой замовай, любоў мая? Хай на прыветнай ці злой чужыне Адно табою жывая я. На […]...
18. Цыкл: Максіму Багдановічу Цыкл: Максіму Багдановічу. 1.Сабе. Жыцьцю нябеснаму спакус, Жыцьця зямнога блазны – На сьвеце гэтым сцерагусь, Быць на другі пазваным; Ійсьці, […]...
19. Скажу яшчэ два словы пра цябе Скажу яшчэ два словы пра любоў, трымценне веек да цябе наблізіць, на паўшляху сатрэ кахання крызіс, сляпіўшы з нас вуркотных […]...
20. Адчыні Адчыні сваё сэрца насустрач вялікім падзеям І Жыцця разгарні некрануты і чысты лісток Ты адчуеш адразу як вільгаццю ветрык павее […]...
21. Ці варта жыць без сэрца? Ці варта жыць без сэрца? Ці варта без кахання жыць? Жыццё ж ўжо не б’ецца – Пустота толькі і свярбіць. […]...
22. А раптам, магчыма А раптам, магчыма… Між сёння і ўчора, між сёння і заўтра адвечнае нашае шэсце. Растанне – бы прорва… І зараз, […]...
23. Сяброўцы Магчыма твар, магчыма стан дзявочы, **Магчыма погляд стомленых вачэй, А, мабыць, прыгажосць асенняй ночы **Адкрыта вабяць – да цябе хутчэй […]...
24. Пра прабачэнне Таксама ў гота дзве рукі, і да таго ж адна толькі палова ад “крукі”. другая для віна Дзяржак. А робяць […]...
25. Я гляджу ў твае мілыя вочы Я гляджу ў твае мілыя вочы, Я апамятацца не магу нават, Вочы погляд прыбраць не хочаць Ад тваіх мілавідных плямак. […]...
26. На ўсёй зямлі спыніўся час Свеча горела на столе, Свеча горела… Барыс Пастэрнак На ўсёй зямлі спыніўся час. І ў гэтым часе Ты засталася ля […]...
27. А ты мне падабаешся А ты мне падабаешся: Твой швэдар… Такі цёплы. Пяшчотна-кафейнага колеру. Твае валасы… Такія падатлівыя. А ты сам… Ты такі прывабны. […]...
28. На белым палатне зімы На белым палатне зімы, Дзе дрэў графічныя карункі, Сябе саміх шукаем мы, Нібыта лёсу падарункі. І заканчэння не відно Ў […]...
29. Шчаслівыя лепш зіхацяць Дакрануся да зорачкі-знічкі Пацалункам зямнога жыцця! Паспрабуе няхай сунічкі, Бо шчаслівыя лепш зіхацяць! Можа там, на канцы сусвету Адзінота гаруе […]...
30. ХАЧУ ВІТАЦЬ ХАЧУ ВІТАЦЬ Да самай вышыні хапіла цвёрдых крокаў – Учора недасяжнай, казачна-высокай, А сёння пада мной стаптаная даліна Там мары […]...
31. Сіла абставін Спрабуючы сваё пяро, Імкнуўся разабрацца ў суці, Лічыў, што перадаў пачуцці, А сам жа вывернуў нутро. А прыгажосці там не […]...
32. Вятры нізеюць за смугой Вятры нізеюць за смугой, снягі валодаюць самотай, сляза сцякае за слязой нібы пакрыўджана, употай. Няхай віруе злы мой лёс, мне […]...
33. Ты кахаў мяне, як ніхто Ты кахаў мяне, як ніхто, Як ніхто не кахаў ніколі! У кахання твайго ў палоне Засталася навекі я. Захліснулі мяне […]...
34. Мой шлях Па жыцці іду я цераз два стагоддзі: У дваццатым веку я прыйшоў на свет, Зараз з дваццаць першым пражываю ў […]...
35. Восеньскі санет Ізноў апалая лістота пахне смерццю… Яе паліць, ці проста – на кампост. А вецер не дае яе падмесці, З-пад веніку […]...
36. Пастаяў ля царквы Пастаяў ля царквы І падумаў пра Бога. Пра жыццё, што ў свет Па законах біблейскіх плыве. Розум дадзены мне, Каб […]...
37. Яго вочы поўныя сумам Яго вочы Поўныя сумам Цалавала поўня Сяйвом бляклым. Яго рукі Моцныя ноччу Абдымалі мроі Ёй асвячоныя. Яго ногі За дзень […]...
38. Магчыма, калісьці Магчыма, калісьці… Магчыма, ніколі… Гасподзь, мне якую Ты Выкраіў долю? Люляла калыскі. Кахала. Цярпела. У вогнішчы помсты І здрады гарэла. […]...
39. Не было. Няма. Не будзе Неспраўджанае каханне. Няздзейсненая любоў. Неперажытыя ночы, спатканні Стрэнуцца зноў. Прывіды былых пачуццяў. Аскепкі старых перамог. Сівых, як зімовыя кветкі на […]...
40. След І гледзячы на свет нявіннымі вачыма, Мы зла не ведаем, ні крыўд, ні змен. Мы гэты свет, парой, не разумеем […]...