Верш Вечар
?і зноў адзін пад сумным небам,
і зноў жукаю выйсьця шлях.
Я размаўляю тут з анёлам,
З сьлязьмі самоты на вачах.
Чарговы вечар наступае,
Але халодны ён зусім.
Стары ліхтар у вакне зазьзяе –
Навее сонны ўспамін.
У грудзях хутчэй заб’ецца сэрца,
Агонь народзіць у вачах.
Я адчыню сваё акенца –
Адчую асалоды пах.
Ещё вершы:
- На зорцы Адчыню я акенца на зорцы ды ўпушчу ў пакой сівы ранак… Прачынайся хутчэй, маё сонца, падаруй мне ружовы світанак. Задрыжыць […]...
- Зноў пахавае вечар золкі Зноў пахавае вечар золкі Празрыстасць сініх вод І цішінёй заплачуць зоркі, Імкнучысь у млечны небасход… За кропляй кропля – дождж […]...
- У калядны вечар Міргае поўня вокам, І дрэмлюць ліхтары. Калядна ўсё навокал На снежаньскім двары. Такая спакайнеча На поплаве пустым. Напевы з хаты […]...
- Успамин лета Гэта лета прайшло назаўсёды, Гэта лета ў сэрцы маім. У небе хмары вядуць карагоды, Навяваючы мне ўспамін. Успамін пра былое […]...
- Добры вечар, дзеванька, куды ідзеш – Добры вечар, дзеванька, куды ідзеш? Скажы, скажы праўданьку, дзе жывеш? – Я жыву ля рэчанькі, ля вады, Збудавала хатаньку […]...
- Пакуль певень не запяе Як Пётр, ад Хрыста адракуся, Пакуль певень не запяе. Ад смагі пакуль не звалюся, Пакуль жылы ў грудзях не парве. […]...
- Вільня Ажываюць крокі твае у цішы начной, І лятарня кідае сноп промняў залатах, і, здаецца, есць на зямлі толькі мы з […]...
- На тваіх грудзях Адпачыць на грудзях тваіх Я няспынна мару і бачу, Як сядзім мы побач удваіх Не адчуўшы ні ў чым нястачу. […]...
- Люты Сонца свеціць летнім светам, А цяпла нідзе няма. Ды яшчэ цяпер не лета! Ды цяпер яшчэ зіма! Цёплы люты ў […]...
- Кожны раз, калі цяжка і боль Кожны раз, калі цяжка і боль Абцугамі сэрца сціскае, Калі вытрымаць няма сілы больш, У думках вёску сваю ўспамінаю. Як […]...
- Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...
- Вытокі ” Вытокі” Да роднай хаты, да вытокаў Сівым вяртаюся здалеку Хутчэй дамоў душа імкнецца А сэрца бьецца, на волю рвецца […]...
- Апошні вечар Малюся за сяброў, Што ёсць і будуць, За лёс краіны І задароўе, за Цябе; калі я раптам Знікну, проста Абдымі […]...
- Вечар у лесе Стамілася сонца, за лесам прысела І росныя кроплі злажыла ў траву. Нядаўна на небе яно зіхацела, А зараз на ўзгорак […]...
- Адзiнота Адзiнота… Сумнае слова… Быццам сэрца тваё памiрае, Нiбы дробныя кроплi дажджу На вачах у цябе астываюць… Лягу ў ложак, але […]...
- Рызыка Пакіну свае сляды На тонкім і слізкім лёдзе, Нясмела пайду да вады, – Туды, дзе й рыбак не ходзіць. У […]...
- Быццам у пекле Быццам у пекле вечар дагарае. Сонца зачадзіла чорным дымам. Чорт на скрыпцы грае, грае, грае, Цэліцца але ўсё міма, міма, […]...
- Да хворай маці Глядзелі зорак Далёкіх вочы На сонны востраў Майго сяла А я – дарогай Начной, сірочай Праз лес, праз поле, Праз […]...
- Рэха серанады Пад пурпурны тонкі вэлюм ноч схавала твар. Апельсінавая поўня спее спакваля, І аб ёй скуголіць сумны і стары ліхтар. Ап’янелая […]...
- Яму Сполахам у вачах страх за маю душу. Госпадзі, як стрываць?! Што Табе адкажу? Споведзь-нібы ў вагонь! Побач-ягоны страх. Сэрца, сэрца […]...
- Тату Тата, табе ўсё не спіцца. Няма адпачынку ў вачах. Сэрцу твайму цяжка біцца, Ды ўсё-ткі агонь не ачах. Немач – […]...
- Я дачакаюся Я дачакаюся: ты прыйдзеш!.. І зноў пяшчотныя твае адчую рукі, і зноў напоўняць сэрца велічныя гукі, і смешнымі здадуцца нашы […]...
- Сядзіш. Гамоніш. Курыш Сядзіш. Гамоніш. Курыш. Смяешся у бакал. А мне адчуць бы скурай Сібір, тайгу, Байкал. З душою не звалодаць, З тугой […]...
- Дагарае вечар Дагарае вечар полымем ружовым, Залатое сонца села за раку. Нейдзе там зязюля ўсе куе бясконца, Бы чыюсці долю, звонкае “ку-ку”. […]...
- Як надыдзе мой час адыходзіць Як надыдзе мой час адыходзіць І мяне пакладуць у труну – Пасумую адтуль пры народзе І быццё з небыцця памяну. […]...
- Вечар асенні, вечар маўклівы Вечар асенні, вечар маўклівы Песціць, цалуе, песціць каліны. Песня зблудзіла, песня у гаі, Зоры ж у высі, зоры мігаюць. Срэбрам […]...
- Ночь, улица, фонарь, аптека. (пераклад) Пераклад верша А. А. Блока Ноч, вуліца, ліхтар, аптэка Сляпое, цьмянае святло. Здаецца, так было спрадвеку – Інакш адбыцца не […]...
- Веі замружу, і ўбачыцца вечар Веі замружу, і ўбачыцца вечар – Белая цэркаўка тоненькай свечкай. Гнёзды шпачыныя пад Палатой. Цені дубоў над халоднай вадой. А […]...
- Спіць вакол усё, спіць вакол зямля Спіць вакол усё, спіць вакол зямля, Спіць пад снегам лес, вёска спіць мая. Толькі я не сплю, а яшчэ не […]...
- Ну і раніца – уся з’інелая! Ну і раніца – уся з’інелая! Па калені загрузла ў снег I настыла снягуркаю белаю У чароўным і дзіўным сне. […]...
- Зірнеш у акенца, і я зазірну Зірнеш у акенца, і я зазірну: Зімовае неба там зоры схавала, Шукаю сярод іх я толькі адну, Якая б імгненна […]...
- Ў дзень, калі мяне не стане Ў дзень, калі мяне не стане, Не сумуйце пад “амін”! Нізка вершаў пра каханне Застанецца на ўспамін. На ўспамін… Хай […]...
- Ліхтар і поўня Ліхтар нябесны і ліхтар зямны ўсю ноч не спяць – штоміг праводзяць зверку: усё глядзяць, ці роўныя яны, – і […]...
- Не вечар – ранак Аб чым завея мне скуголіць. Як быццам хто яе няволіць? У сэрцы смутак прарастае. А душу ветруга хістае. Прэч ад […]...
- Язмін На тваім інтэрнацкім прыпынку У садах адурманьваў язмін. “Ты зламай, заламай мне галінку На ўспамін, на ўспамін, на ўспамін”. Белым […]...
- Стары музыка СТАРЫ МУЗЫКА Бярэ у рукі свой стары гармонік, Садзіцца з ім пад яблыню ў двары, Яму, як сябру, слоўца рад […]...
- Ля Вечнага агню 1. Б’ецца, як сэрца, трапеча агонь. Вецер цалуе, хвалюе яго. Гэты вятрыска – дыханне палёў, Што далятае з далёкіх гадоў. […]...
- Успамін пра родную хату Хата мая, хацінка – У абдымках яблынь і сліў. Сэрца майго часцінка. Свет, дзе ты іншым быў. З цёплай ласкавай […]...
- Шэрым ценем насунуўся вечар Шэрым ценем насунуўся вечар і наблізіў нашу сустрэчу. І мы зноўку, як тыя здані, дзесьці будзем хадзіць да рання, і […]...
- Не чаруй, не мані Не чаруй, не мані. Зачаруюся сам. Свае сэрца ў агні Табе, мілай, аддам. Каб нахлынуў хутчэй, Не знікаючы зноў, Свет […]...