Верш А бэз ужо даўно адцвіў
…А бэз ужо даўно адцвіў…
І водар не салодзіць вечар.
Даўно над вёскаю паплыў
Ён да ўспамінаў на сустрэчу.
Запаліць вечар ліхтары…
Як і тады, пры нашых стрэчах.
… А бэз адцвіў з тае пары.
І водар не салодзіць вечар.
І салавей не так пяе.
…Ды на знаёмым на улонні
Мне гэтак бэзу не стае!
…Гады зацерусілі скроні.
Ещё вершы:
- А даўно было тое, даўно А даўно было тое, даўно… Колькі вёснаў ужо прамінула, Колькі зімаў журбой ахінула, Колькі ўпала сівых туманоў. А даўно было […]...
- Кветкі бэзу Кветкі бэзу, кветкі бэзу! Вы такія ж, як тады… Расхінаю вас і лезу Ў незабыўныя гады. Пасвіў тут калісь карову, […]...
- ПАХ БЭЗУ ПАХ БЭЗУ Мроіцца бэзам, Юным каханьнем, Маем халодным, Цёплым спатканьнем, Вечарам зорным, Сьпешнай сьцяжынай, Месяцам поўным, Сьціплай дзяўчынай, Ласкай сустрэчы… […]...
- Я так даўно цябе не бачыў Я так даўно цябе не бачыў Не ведаў, дзе ты, як жывеш А ў галаве гучыць нязбаўна I тым не […]...
- Я аддаў свае сэрца даўно Я аддаў свае сэрца даўно не табе, скруціўшы яго у камок цеплыні. Прабач, для цябе пустая душа не верыш-зірні… Я […]...
- Я так даўно не сумаваў Я так даўно не сумаваў І мне здаецца дзіўным, Што некалі цябе кахаў, Кахаў і быў шчаслівы Я дыхаў радасцю […]...
- Даўно агні патухлі ў вокнах Даўно агні патухлі ў вокнах. Усёй мітусні наперакор спакойна месяц мёртвым вокам глядзіць на наш спакойны двор. Як будучыня, нейкая […]...
- Даўно чакаю я цябе Даўно чакаю я цябе, Мой родны і адзіны ў свеце, Калі тужліва вельмі мне Спыняю позірк на партрэце. Удумлівы, дасціпны […]...
- Даўно закончыліся спрэчкі Даўно закончыліся спрэчкі Зімовай цемры і святла, Даўно ўжо ў ручаі і рэчкі Вясна зляжалы бруд змяла. А лес пад […]...
- Пэўна, мне даўно пара змірыцца Пэўна, мне даўно пара змірыцца, Але ж горыч у душы жыве. Так яно – даўно ў руках сініца, А у […]...
- А пабываць там даўно я мару А пабываць там даўно я мару. Праехаць ціха, прайсціся пеша, Дзе жыў Твардоўскі, дзе жыў Гагарын, Дзе сам хадзіў я […]...
- Вясна… Цябе даўно чакалі Вясна… Цябе даўно чакалі, Цябе гукалі: “Прыйдзі хутчэй!” Жанчыны вусны падфарбавалі, Знікае смутак з людскіх вачэй. Пасля працяглай зімовай спячкі […]...
- Час даўно пераблытаў семафоры і рэйкі Час даўно пераблытаў семафоры і рэйкі, Пасадзіў нас усіх у свае цягнікі. І, пакінуўшы родныя хаты і рэкі, Мы ў […]...
- Даўно ўжо целам я хварэю Даўно ўжо целам я хварэю, І хвор душой, – І толькі на цябе надзея, Край родны мой! У родным краю […]...
- Другімі сказана даўно Другімі сказана даўно Усё, што я прамовіць меўся, І мой радок застыў, сумеўся, Згубіў чарговае звяно. Шчэ не народжаны, ды […]...
- Здаецца, сказана даўно Здаецца, сказана даўно табе і добрага, і злога, а я чакаю ўсё адно імгнення радасці такога, калі растане стылы лёд, […]...
- Ужо даўно абрус зімовы Ужо даўно абрус зімовы Сатлеў пад цёмнай яліной. А лес маўчыць – яму, без мовы, Як называць вясну вясной? Ды […]...
- Сяброў бліжэйшых я даўно набыў Сяброў бліжэйшых я даўно набыў, Яе, адзіную, калісь кахаў. Далёка за мяжой нідзе не быў? Дык я ж і дома, […]...
- БЕЗ ЦЯБЕ БЭЗ ЦВiЦЕ Халоднай гронкай бэзу Пад гукi паланэзу Сагрэў душу мне погляд Задумлiвых вачэй… Баяўся: “Апякуся…” Баяўся: “Памылюся…” А вочы – разгаралiся […]...
- БЕЗ ЦЯБЕ БЭЗ ЦВІЦЕ Халоднай гронкай бэзу Пад гукі паланэзу Сагрэў душу мне погляд Задумлівых вачэй… Баяўся: “Апякуся…” Баяўся: “Памылюся…” А вочы – разгараліся […]...
- Я – пасажыр. Я еду без квітка у цягніку, набітым кантралёрамі. Я нізашто не злезу з цягніка. Я страціў сорам. Мне даўно ня со Я – пасажыр. Я еду без квітка у цягніку, набітым кантралёрамі. Я нізашто не злезу з цягніка. Я страціў сорам. […]...
- Дагарае вечар Дагарае вечар полымем ружовым, Залатое сонца села за раку. Нейдзе там зязюля ўсе куе бясконца, Бы чыюсці долю, звонкае “ку-ку”. […]...
- Малады салавей Вясною маладзенькі Салавей, Што толькі летась апярыўся, Пачаў спяваць усё гучней I добрым спеваком зрабіўся. Размоў нямала пра яго было, […]...
- Шыпшынавы вечар Кастрычнік іграе па нотах Самотнага Шумана. У восені – твар адзіноты і водар мінулага. Глынаю шыпшынавы вечар, атручаны думкамі. Ісці […]...
- Як хачу я вярнуцца ў той вечар лiпнёвы на Вiцебшчыне Як хачу я вярнуцца ў той вечар лiпнёвы на Вiцебшчыне, У той водсвет маланак, пад гулкi захлёбiсты лiвень, У той […]...
- Балада сквера Прысвячаю Ларысе Раманавай і маім мінскім сябрам Пакідаю твой боль і сваю адзіноту пад нагамі прахожых у восеньскім скверы, дзе […]...
- З 8 сакавіка Чароўны вечар. Водар кветак. Блакітных зорак сонны шэпт. і сьвеціць ціха сівы месяц Скрозь верхаліны старых дрэў. Павіншаваць цябе хачу […]...
- САД Ізноўку ў сад я свой зайшоў, І водар яблык б’е наноў, Салодкі пах і шум у вачах, То яблык пах, […]...
- Марзянкай Ноччу гэтай ходзяць Янкі па сваю адну каханку. Шчыра? Не? Але ж жаданне, жарсць у кожным ёсць каханні. На купаллі […]...
- Як умее кахаць беларуска Я пяшчотай цябе атуляю, палю. Да нябёс уздыму шчасце нашае, любы. Гэтак сонейка ранкам цалуе зямлю. Гэтак месяц начны вербалозы […]...
- Ты аддаляешся, ты аддаляешся Ты аддаляешся, ты аддаляешся, Ад пацалункаў маіх вызваляешся, Ад непатрэбнай нікому маны, Ад недарэчнай уласнай віны. Хто мы? Чужыя адно […]...
- Сярод асенняе пары Сярод асенняе пары Зноў у марах да цябе вяртаюся Як са знаёмым, са старым З бяскрайнім морам я вітаюся. Мяне […]...
- Плыве ў тумане вечар разамлелы Плыве ў тумане вечар разамлелы. І ў духаце чаромхавых завей Шчыруе Асмялелы, Ахмялелы, Бяссонны, Утрапёны Салавей. Сок, сок, сок Цёк, […]...
- І праз жыцьцё лятуць каметы І праз жыцьцё лятуць каметы, Сьвятлом апальваючы зрок – Стае тады ўсё бяз мэты, Спаўзае ў думкі едкі змрок… Што […]...
- Жар спакусы і холад адчаю Жар спакусы і холад адчаю Загасілі зноў свечку-душу… Запаветнае слова “кахаю” Я даўно не кажу, не пішу. І сказаць не […]...
- Бываюць сустрэчы… Такія сустрэчы! Бываюць сустрэчы… Такія сустрэчы! Вясновыя ветры ўстрывожаць снягі, Наладзіць сустрэчу запознены вечар, Запознены вечар – востраў тугі. Бываюць сустрэчы! Такія […]...
- На ўспамін О, як шчымліва й страсна ў маі пяе салоўка – адпявае чыесь каханне! Спеў лунае й канае рэхам уначы. А […]...
- Дыялёг – Вам не стае карэньня, Каб за зямлю чапляцца? Ці не стае ўменьня Своечасова спыняцца? Быццам танней за гонар Чорт […]...
- Прайдуць гады Прайдуць гады – лісты пажоўкнуць і насенне, Напэўна, ужо ніколі не ўзрасце, Прайдуць гады – і застануцца цені, Усіх людзей, […]...
- Наша вясна Я матыльком ляцеў – к табе на свет. Тваіх вачэй, душы, і шыры сэрца. Як распускаў язмін духмяны цвет І […]...