Верш Урывак з паэмы “Калiноýскi
“I далей па пясчаных абшарах
Пойдзе скуты народ пад ярмом,
Пакуль гнеý зноý збярэцца у хмару
I не ýдарыць з маланкаю гром.
Край дарогамi рознымi зрэжуць,
Будуць крыжам i мовай дзялiць,
I ýзвядуць палыновыя межы
Папярок здратаванай зямлi.
Нават памяць магiл нашых голых
Гандляры будуць красцi не раз.
Напiшу…хоць з-пад шыбенiц голас
Да народа мо дойдзе у час…”
(2 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- УРЫВАК З ПАЭМЫ “РАГНЕДА З РОДУ РАГВАЛОДАЎ” Ёсць у народзе пазабытае паданне, Яно на вуснах засталося асалодай. Пра веру продкаў, першае каханне I пра дзяўчынку з родy […]...
- Падаюць сняжынкi (Урывак з паэмы “Дзесяты падмурак”) Падаюць сняжынкi – дыяменты – росы, Падаюць бялюткi за маiм акном… Расчасалi вiшнi шоýкавыя косы I ýранiлi долу снегавы вянок. […]...
- РАДАЎНIЦА. ДЗЯДЫ Памiнаем сваiх бацькоў На зямлi словам родным. Май над полем iзноў Грэе нечым лагодным. Памiнаем усiх, хто жылi – Гэта […]...
- Урачыстае віншаваньне з нагоды сьвята Дзядоў Землякі, браты, сябры, Доўжым звычай мы стары: Ушаноўваць памяць тых, Хто нас у сьвет прывёў усіх. Кім бы продкі ні […]...
- Пад’яжджаючы да Мiнска… (урывак) Сягоння з апошнiм вайсковым бiлетам Дадому, дахаты са службы я еду. I вецер дняпроўскi задзьмухаў старанна З маёй гiмнасцёркi пылiнкi […]...
- Краса свету (з паэмы “Яна і я”) Вясна, вясна! О, колькі ў табе шчасця! О, колькі радасці прыносіш ты з сабой! Умееш ты ў душы агонь раскласці […]...
- НЕ РАЗ У РОЗДУМЕ ВЯРНУСЯ Зямной красой жывуць паэты, Каб услаўляць красу нябёс… Удзячны кожны iм за гэта, За творчасць iхнюю, iх лёс. i сам […]...
- Сляды выраю Зніклым ценем вераснёвым Адляцела ў вырай ты… Птушка жарсці спапялёнай, Памяць даўняе вясны. З цягам часу дождж і вецер Паабмылі […]...
- Праталіны (з паэмы “Яна і я”) Ўжо на зямлю ляглі праталіны, Снягоў спаўзае зімавая бель, Узгоркі свецяць – як апалены, Вада ў лагчынах жаліцца, як чмель. […]...
- Спеў новых дзён Лясы і палеткі, гаі і азёры, Зямля нашых продкаў, дзядоў і бацькоў! Ты многа зазнала I ліха, і гора, Ды […]...
- Як я правёў лета (з драматычнай паэмы “Дзяды”) Першыя ўрокі. Мусоліш аловак і сьцёрку. Тэма на дошцы – пішы, як праводзіў ты лета. Пішуць, казлы. Ты таксама хацеў […]...
- Яна (урывак) Снег растаў. I раскатамі грому Зазвінелі зімовыя крыгі. Веснаплынь. Мо’ каму й невядома, Чым тут сэрца сялянкі гарыць?! Маладая, ружовая […]...
- Вясна (урывак) Ой, вясна, ой вясна! За душу мілей, – З табой доля ясна, З табой жыць весялей! Як з’явілася ты, Лес […]...
- Сцежкі (урывак) Халодны яр, а на азёрах веі, ў зыбучай шэрані заснулі хутары. А там снягі, і ў снегавых завеях дадолу хіляцца […]...
- Урывак з мемуараў УРЫВАК З МЕМУАРАЎ … На Ўшэсце чатырнаццатага года Мы класам сабралiся на пiкнiк. Бацькi – на дачах. З гэтае нагоды […]...
- Углядайся, мой сыне, пiльней углядайся Углядайся, мой сыне, пiльней углядайся У святыя абрысы бацькоўскай зямлi. На чужыя спакусы душой не паддайся, Каб нашчадкi мяне за […]...
- За выданні свае я ў адказе За выданні свае ў адказе, Нават дзецям я іх прапаную. Хай чытаюць усе хто чытае Мо падзяку аднойчы пачую… Не […]...
- Сябру Сябру… Развітаемся мы калі-небудзь, І шляхі разбягуцца па свету Пойдзеш зноў штурмаваць ты неба. Я – шукаць недзе вечнае лета. […]...
- Героям Фінал сапраўдны, невясёлы, Праўдзівы, як і мае быць: Загіне той, хто будзе кволы, Хто моцны – вечна будзе жыць. Не […]...
- Галасы – каласы пад сярпом Тваім, Божа * * * Памяці Зміцера Сідаровіча Галасы – каласы пад сярпом Тваім, Божа. Песня корміць, як хлеб. І ў ліхія […]...
- Наш лёс вызначаюць людзi! Ведай родная! Наш лёс вызначаюць людзі! Заручаць і развядуць – ўсё як мае быць! Бо без плётак іх жыццё нецікавым […]...
- О не пытайце вы мяне пра шчасце О не пытайце вы мяне пра шчасце, Я не хадзiў да шчасця на паклон. Не ўмею я – нi варажыць, […]...
- ПАРАСТКi Садзiцца дзень за лес стамлёна, Апошнi круг зрабiлi жураўлi Над полем, дзе зярняткi клёна Пусцiла парасткi з зямлi… Пасееў вецер […]...
- У вераснёўскім лесе У вераснёўскім лесе Ветрык лісцём церусіў, Як летуценнем імпрэсій Музыка Дэбюсі. Ціха было і ўтульна… Ды раптам – той голас […]...
- Адказ – Скажы, скуль ты, хлопча? – З зямлi беларускай – стуль, дзе льецца Нёман мiгатлiвай стужкай. Дзе лугi буйныя, ураджайны […]...
- Уздымам сэрц нашых шуміць Белавежа Уздымам сэрц нашых шуміць Белавежа, як дні нашых сёлаў, так Нёман плыве… Уроду палеткаў ткуць поясам межы, адвечныя сосны гудуць […]...
- СВЯТОЕ З якiх нi вярталiся б толькi дарог, Вяртаемся мы да духоўных вытокаў: Легенд ды паданняў, што час нам збярог, Паэзii […]...
- У прысвячэнне Тацьцяне Аб’ектыўнай рэальнасці не існуе… яна заўсёды знойдзе ад каго адлюстроўвацца… Раніца. Ізноў раніца пачынаецца з кубка кавы, цыгарэты і яе […]...
- І нанова красавік пачне адлік Кастусю Арцямкову І нанова красавік пачне адлік, І ад гэтага, мой браце, не ўцячэш… А наперадзе – схаванага падлік, А […]...
- Нашы вашым НАШЫ ВАШЫМ (Экспромт. Віктару Шніпу) Нашы не прыйдуць, бо нашы ўжо ёсць – Вось і выснова мая, ягамосць! Нашы адвечна […]...
- Ня трэба нічога тлумачыць увогуле гаварыць Ня трэба нічога тлумачыць увогуле гаварыць Лепей лічыць варон альбо на вакзале вагоны Сядзець пад замком маўчаньня слухаючы парасоны Песьню […]...
- Душа славянская святая Душа славянская святая – Найпрыгожая на свеце. Пра тое не баюся з гордасцю казаць. Бо яна Сусвету зорачкамі свеціць. Бо […]...
- Ехаў я мiж шырокiх стэпоў украiнскiх Ехаў я мiж шырокiх стэпоў украiнскiх Ўсё далей на ўсход i на поўдзень далей I лятаў нада мной шэры коршун […]...
- Наша мова Наша мова – бярозавік весьні, Аксаміт жаўруковае песьні, Шум гаёў, пушчы грознае голас, Акавітай успоены колас, Матак нашых пяшчоты адвеку, […]...
- Трымай за руку мяне, Божа Стаю каля прорвы, трымаеш мяне за руку. Здаецца, адпусціш на хвілю – і ўжо упаду. І быццам усё гэта сон, […]...
- Пусты касцёл Пусты касцёл. Разбураныя сцены. Вятрыска гойсае па алтары. І ціш вакол… Вакол спакой пякельны, Няма душы на гэтае зямлі. Цвінтар […]...
- БАЛАДА ВЯЧАСЛАВА АДАМЧЫКА (1.11.1933–7.08.2001) …А Бацькаўшчына родная, як кроў, Што праз бінты, як– межы, праступае, І пры чужых чужою не бывае Зямля, дзе […]...
- Ахова працы Паедзем адсель, адпачыць. І хутчэй! Навошта работа, калі не гульнуць? Навошта над кожным радочкам карпець? Здаецца аднолькава будзе згарнуць Ці […]...
- За ўсё За ўсё, што сёння маю, Што даў мне мой народ: За кут у родным краю, За хлеб-соль без клапот, – […]...
- Сярод усіх імёнаў на зямлі Сярод усіх імёнаў на зямлі У нашых сэрцах назаўсёды застануцца Імёны тых, што не вярнуліся з вайны, Герояў, што салдатамі […]...