Верш Адзін дома

Адзін дома
З парога мяне жонка аглушыла:
“Даюць адну пуцёўку на курорт.
Сумленнай працай гэта заслужыла,
Я з радасці купіла нават торт.”
Ну што тут зробіш, я яе віншую,
Затым рэцэпты ўсе яе занатаваў.
Раскрыю шчыра вам сваю душу я:
Не, ежы сам раней не гатаваў.
Яна другі ўжо дзень як на курорце,
На сонейку хай грэе там бакі.
З сябрамі цяпер я, у іх кагорце –
Заядлыя мы вельмі рыбакі.
Як з імі выпілі другую чарку,
Сябрук мой тут ідэю падае:
“А што калі наняць табе кухарку?”
(Свой розум ён другім не прадае)
Кухарку сябар мой мне сам параіў,
Сказаў што многа грошай не бярэ.
Усе мужчыны мараць аб той Раі,
Прычоска вельмі модная – карэ.
Праз тыдзень напісаў сваёй я жонцы:
“Шкада, што да цябе я не дайду!
Як там адпачываеш, маё сонца?
Ты не хвалюйся, я не прападу.
Нічога у мяне не падгарае,
Цудоўна ем, і вельмі добра сплю…”
Не напісаў толькі нічога я пра Раю,
Зімой пуцёўку жонцы сам куплю.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Мне заўжды падабаўся адзін паэтычны вобраз дзіцяці Мне заўжды падабаўся адзін паэтычны вобраз – вобраз дзіцяці. Бадай што лепшым вершам лепшым вядомым мне вершам я назваў бы […]...

Адзін-нота Чаму так цяжка мне пісаць, Калі на сэрцы смутак? Чаму так хочацца ўцячы Ад гэтых дум і чутак? Чаму няма […]...

Чаму я адзін? Чаму я адзін? Юнак запытаў сарамліва ў матулі, Застаўшыся з ёю ў кватэры ўтульнай: –Чаму я адзін? Ні сястры і […]...

У гнома секіру, у эльфаў стралу узяць каб прагнаць з свайго дома чуму Эўропы зьнявечанай струны Лязом пераразаюць крумкачы, З усіх бакоў спаўзаюць гунны, За імі ўважліва сачы. Хачы, туркмены і кітайцы – […]...

Усё Усе словы, якія я сказаў, Усе думкі мае не пачуты. Усе рэчы, якія я забраў, Ужо кожны дзень для мяне […]...

Ажыятаж Ажыятаж Лявон прыехаў на кірмаш, Спачатку падыйшоў да крамы. Глядзіць – а там ажыятаж, Бы на вяселлі каля брамы. Народ […]...

Яшчэ адзін глыток начной атруты Ноч – налитая цемраю чаша. Прыгублю яе востры настой. Хай душа і смяецца, і плача Над бязладнаю доляй маёй. Л. […]...

Дома Дзень ад дажджу даўно патух, І ноч брыдзе па цыферблату, А я вясёлы, як пастух Пасля зарплаты. І адчуванне, быццам […]...

Я дома Я дома Спякотнае, млоснае лета, Так вабіць людзей густы цень. Купалле ўжо ў песнях адпета, У нябыт адышоў Пятроў дзень. […]...

Нічога ня кажуць людзі Нічога ня кажуць людзі. Нічога ня пішуць газэты. Сышоў дэпрэсыўны студзень – Дзялянка ўрачоў і паэтаў. Няма ніякіх навінаў. Жыцьцё […]...

Пасадзілі ля дома бярозку Пасадзілі ля дома бярозку, Пажадалі ёй добрага росту, Каб на радасць і ўнукам была. Пацягнулася тонкае дрэўца, I туды і […]...

Трэба дома бываць часцей Трэба дома бываць часцей, Трэба дома бываць не госцем, Каб душою не ачарсцвець, Каб не страцiць святое штосьцi. Не забыць, […]...

Тое, што выйшла з мяне Калі мяне заўтра раптам не будзе, То гэта не дрэнна, а наадварот… Толькі шкада, калі добрыя людзі Ніколі не зробяць […]...

Адзін штуршок – і ўжо трывога Адзін штуршок – і ўжо трывога Сціскае сэрца ў камяк. I ўжо бягу я на дарогу З таемнай думкай: што […]...

Увечар муж дамоў прыходзіць Увечар муж дамоў прыходзіць І сумна жонцы дакладае: – Ў мяне – праблема на рабоце, Дый шчэ няёмкая такая. Тут […]...

Чалавек адзін канае П. маці. Чалавек адзін канае… Чалавечае жыцьцё, Быццам нітачка льняная, Паміж небам і зямлёй… Чалавеку жыцьця мала, Гэтай нітачкі льняной, […]...

Адзін тытул маю Адзін тытул маю, Пасаду адну: Кахаць – што кахаю, Сьпяваць – што пяю, Адну правілею, Адзін мне Статут: Жыцьцё, боскай […]...

Пад адзін грэбень Цяпер ужо такіх выпадкаў мала. Успомніўшы дзявочыя гады, Жанчына ў полі раптам заспявала Ад жалю ці ад нейкае бяды. Узвілася […]...

Адзін, магчыма, крок, не болей Адзін, магчыма, крок, не болей Ступіў ты ў вогненны прасцяг, – Але ў тваіх руках над полем Узвіўся наш гвардзейскі […]...

Жыццё і скон – адзін закон Жыццё і скон – адзін закон, І журавы лятуць на поўнач. Любоў, пісаная спакон, Заўсёды застаецца побач. Жыццё і скон: […]...

Яшчэ год адзін адплывае ў бязмежжа Яшчэ год адзін адплывае ў бязмежжа, трымціціць на далоні сняжынкай-слязой. Што – памяць забрала, што – снежань заснежыў, а нешта […]...

А я калісці і табе А я калісці І табе, Як дрэву лісцці, Мыш саве, Свой твор Найлепшы прысвячу, Як тхор яешню Крумкачу. Ну параўнанні […]...

На “сесіі Пайшла традыцыя такая: Увесну сонейка з-за хмар – Лявон свой трактар пакідае, Хоць ён някепскі гаспадар. На працу ён ужо […]...

Што мне рабіць(What can і do) Мае мары, чамусьць, абмінаюць мяне, як аблокі плывуць куды вецер падзьме. кожны зроблены крок – памылковасць адна, бы халодная ноч […]...

Каханне наша – дым Каханне наша – дым. Агонь даўно патух. Ты ў сне штоноч з другім – выходзіць, любіш двух?.. Руку маю з […]...

Не ламайся! Не можа ў нас Нічога атрымацца, Таму, што ты Такою удалася: Спачатку вельмі любіш Паламацца, А паламаная – Нашто ты […]...

Проза кахання Проза кахання ( байка ) Іван даволі быў прывабны: Высокі, мажны быў такі, і гаспадарку вёў ён спраўна, Не так, […]...

Сяброў бліжэйшых я даўно набыў Сяброў бліжэйшых я даўно набыў, Яе, адзіную, калісь кахаў. Далёка за мяжой нідзе не быў? Дык я ж і дома, […]...

Пра мужа і жонку 8 Сакавіка. Ён гэтым днём падняўся рана, Сняданне жонцы згатаваў, Прыбраў у доме, і старанна У чэргах нервы гартаваў. Аббегаў […]...

Мы забаўляемся гоньдзе начамі ж прам Бо ж чы стары я тут, Коця гарбаты О, колькі каханьняў жыве ў нашым целе! Вы нават не ўлічыце. Бо […]...

Ліст да цябе Учора Яўтушэнка чарговы раз Распавёў сваёй колішней каханцы, Што Расея існуе толькі ў вершах Пушкіна І прозе Талстоя. Пішу табе, […]...

Багацце Нічога мне ніколі не шкада, На шчырасць і на ласку не скуплюся, Калі ў твой дом пастукае бяда, Апошняю скарынкай […]...

Куст ажыны Ах ажыны, мае ажыны, Як кранууся шыпа рукой, Дык на памяці – твар дзяучыны, Што калісь я крануу душой Бы […]...

Калі цябе ўспамінаю Калі цябе ўспамінаю, Сэрца шалёна калоціцца Калі цябе ўспамінаю, У душы нешта перагортваецца… Калі цябе ўспамінаю, Сумую я, так карацей… […]...

Розыгрыш Розыгрыш Рашыў Лявон пажартаваць – Жонцы сказаў, што развядзецца. Больш ён не можа сумаваць, І жыць адной ёй давядзецца. Ён […]...

Нічога Паміж намі нічога няма. Ні каханьня, ні здрады – нічога. І завея – як цень ад крыла херувіма – пасланьніка […]...

Завушнiцы О, колькі раз прасіў я Назначыць мне спатканне; О, колькі раз хацеў я Прызнацца ёй у каханні! Ды ўсё перашкаджалі, […]...

Нарыў Ды не чытайце гэтай мовы. У ёй бязглуздзіца адна. Няма карыснага нічога, І бескарыслівасць ня та. Ці праз яе хоць […]...

Сціпласць Не трымаю я страфу, Рытму я не знаю, Усе кажуць:фу-фу-фу, Я – сяджу-бухаю. КапытОм не б’ець Пегас, Не прыходзіць муза, […]...

Восень сапраўдная Гэты восеньскі горад з’ядае ўсмешак абрысы. У марозным дыханні бяроз не чутно цеплыні. У натоўпе ня бачны да болю знаемыя […]...