Верш У горад! Хлебам не кармі
У горад! Хлебам не кармі…
(Дзе абжывуцца – там папросяць.)
Слабеюць нашы карані,
I кроны меней пладаносяць.
Прыедзе брат і той, глядзі,
Мне пальцам торкае у грудзі:
– Ты па рэдакцыях хадзі…
У горад едзь… Праб’ешся ў людзі…
Яшчэ мой розум не зачах…
Ці мне за славаю ганяцца?
Адкуль мне ў людзі прабівацца?
Я на людскіх заўжды вачах.
А я прывык, як мой народ,
Мець ясны клопат пажыццёвы.
Я перажыў з ім недарод
I зноў пасеяў хлеб і… словы.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Мой родны горад Мой родны куток, мая крэпасць адвечна, Табой ганаруся, кахаю сардэчна. Цябе не забуду і не адракуся, Ты горад – сталіца […]...
- Вяртанне у родны горад Мяне непазнанага горад абдыме пяшчотай вуліц ласкавых, агнямі вячэрніх дамоў. Ветрам на вушка прашэпча: “Адкуль ты і хто ты?”. А […]...
- Горад асенні, горад настылы Горад асенні, горад настылы, Льдзіна пасцелі выстудзіць жылы, Нібы ў магіле на самым дне, Холадна мне. Ці засынаю, ці паміраю? […]...
- Горад-220 Лишь тот, кто мыслит, тот народ, Всё остальное – населенье. Я. Яўтушэнка Замшэла-шэрыя дамы Глядзяць вачніцамі пустымі… Сярод бяскрылых і […]...
- Горад Гэты горад чужы, І чужыя тут людзі. Ён ня мае душы. Жах сьціскае мне грудзі Ад той думкі, што тут […]...
- Горад-карабель Горад-карабель Песня 2023 год супадае з 700-гадовым юбілеем горада Ліды. Рыхтуешся свой восьмы век ты, Ліда, сустракаць, у новы юбілей […]...
- Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў, У той любімы, пракураны бэзамі горад, Дзе нязграбны цягнік не ў час пастрэў, […]...
- І гляджу я на горад — бы мастак на натуру І гляджу я на горад — бы мастак на натуру. Мы равеснікі з ім. Архітэктура – то бок гмахі з […]...
- ПАХНЕ ХЛЕБАМ ПАХНЕ ХЛЕБАМ Пахне хлебам, Тут, за далёкай заставай, Думкамі – пад бацькоўскім небам, У дзяцінстве, якое там бавіў. Пахне хлебам, […]...
- Тлее горад начнымі агнямі Тлее горад начнымі агнямі, Мы стаім на праспекце восеньскім. І, здаецца, каханне між намі, Але сэрца на волю просіцца. Зіхаціць […]...
- Я ўваходжу ў мой горад …Уяўляю сабе, Як ідзеш ты па вуліцы горада, Вецер зорак халодных Лунае і лашчыць твой твар. і за плаццем тваім, […]...
- Паездка ў горад Паездка ў горад Я сябе ўспамінаю дзяўчынкай малой, Упрасіла я маці з сабой мяне ўзяць. І бягу побач з ёю […]...
- Той горад Вар’яцтву падобна вяртанне сюды, Я з горада гэтага збег малады. Тут след мой не знойдзеш – ніводны Я ў горадзе […]...
- Горад юнацтва Сёння я праязджала Праз мой горад юнацтва. і хвіліна настала Успамінам аддацца. Нібы ў сне, нібы ў казцы Летуценная, празрыстай […]...
- Мне горад пустынны заўсёды Мне горад пустынны заўсёды, Там гулка…і ўсё ж такі глуха. Пустэльня на сэрцы прыроды Гудзіць і трашчыць на вуха. Вядзе […]...
- Люблю Ашмяны Мой горад – Ашмяны, я тут нарадзіўся, І кожны куток твой люблю я да слёз. Табой я, мой горад, заўжды […]...
- Я ў горад завітаў Я ў горад завітаў Дзяцінства сваяго Суседзяў ўсіх пазнаў Нібыта сваякоў На лавачку прысеў У вокны заглянуў I наш бульвар-праспект […]...
- Горад сляпых Ці могуць дарогу знайсці невідушчыя, Што бродзяць у цемрыве ісцін падманных? Навобмацак ходзяць, Грувасцяцца лбамі, І лезуць на сцены, таму […]...
- Водгук па Машэку Так многа зла на Беларусі Было і творыцца цяпер, Што розум у пякельнай скрусе Раве, бы ў клеці дікі звер. […]...
- Чужы горад А без цябе мне гэты горад стаў чужы, Усмешак тут чамусь не бачу болей, Замест кахання тут ідуць адны дажджы, […]...
- Горад святочны ГОРАД СВЯТОЧНЫ Як хлопец сабрауся наваградак у сваты Есць кветкі на шапцы на выпуск убор Ты сення галантнасць сама зухаватасць […]...
- Стары Горад Цэгла і бетонныя абшарпы, Выбітыя вокны пірамід, Што вісяць над стогадовым дахам, Быццам птушак паржавелы скіт. Вуліцы залітыя металам, І […]...
- Я хачу, каб народ мой мяне пачуў Я хачу, каб народ мой мяне пачуў. Я не вечнасці, я не славы, He бяссмерця сабе хачу, – Я не […]...
- Буяее кветам горад стольны Буяее кветам горад стольны, Хоць не Мадрыд і не Парыж. Не меней ПРАГнецца да волі, Перарасці свой глыж і крыж. […]...
- Табе, беларус, паразважаць Беларусь… Беларус… Беларуская мова… Больш няма нічога светлага, прыгожага, мілагучнага… Ці не так, беларус? Ці не лічаш ты гэтак? Толькі […]...
- ВЯЗЫ Спякота спала. Цiхi вечар. Аблок сплаўляюцца вазы. Нам зноў прызначылi сустрэчу (Нiбы паклiкалi на веча) Заўгодзь – вясковыя вязы. Ну […]...
- Беларусы Штурхалі нас і распіналі На дыбах, плахах і крыжах. Мы з нежывых уваскрасалі З вялікай помстаю ў вачах. На рубяжах […]...
- Роднасныя душы Ў гэтым свеце грубым і халодным Мы ўсе шукаем роднасныя душы. Даволі цяжка па жыцці прайсці самотным, І дапамога блізкіх […]...
- Колькі разоў з берагоў Дзвіны Колькі разоў з берагоў Дзвіны людзі свет пазнаваць хадзілі? Звалася Беларусь тады – край Літва, а народ – ліцвіны. Колькі […]...
- Францішак Скарына Полацк поўны саборным звонам. Душы поўніць нябесным страхам. Ад Сафійкі плывуць іконы, люд на неба глядзіць у жаху. Хтось спяшаўся […]...
- У Полацкай Сафійцы. 1986 У Сафійцы граюць арганы. Слухае край курганны. Вырываюцца гукі праз тоўшчу вякоў за муры з высокіх акоў. Запаўняюць Сафійку высокім […]...
- Заклік Сорамна ня мець грошаў, Сорамна не любіць пыл, Што кідае нам з вамі ў вочы Тэлебачанне з назвай “Мір”. Сорамна […]...
- Выпала Напэўна выпадак і бог, Каб на яго заўжды маліцца. Але каб выпала ўсё ж Паставіць трэба не забыцца! І тут […]...
- Жонкі, сябры, палюбоўнікі, пары Жонкі, сябры, палюбоўнікі, пары. Кпіны, усьмешкі і трукі. Каб дакрануцца рукамі да мары, Трэба мець чыстыя рукі. Сьветлыя думкі і […]...
- Ашмянскае ўзвышша (Прысвячаю 665-годдзю г. Ашмяны) Ашмянскае ўзвышша на карце краіны – Маленькая плямка, а край сам – былінны. Здаўна тут жылі […]...
- Такая гаворка От!.. Як прыкра… нават цяжка… Бессаромны, прыкры фас! Ветласць мовы – як сярмяжка, Нібы змылена ў запас! Гэта “тыпа словам […]...
- Я лячу, дзе душы ратавнне Я на бераг далёкі імкнуся, дзе віруюцца думкі мае, прылячу, упаду, застануся, апынуся ў казачным сне. Апалюся спякотлівым ранкам, астужуся […]...
- Валацуга Гавань народаў, Горад пад вежай Зноў валацугу вітае віхурам. Валіцца ветах З выцвілай сцежкі Выспаў пагоркаў, Дахаў панурых. Горад-апоўзень, Горад-замежжа, […]...
- БЕЛАРУСКІ НАРОД Хто ты, беларускі наш народ? Перад вачыма выгляд шматпакутны стаіць дрыгвы няскоранай сярод, бязмерна заклапочаны і смутны. Адкуль ты? З […]...
- Пра Веру Бегала Верка з вядром да крыніцы, Каб зачарпнуць там студзёнай вадзіцы. Зранку бяжыць і пад вечар бяжыць, Верку пабачыш – […]...