Верш Кінуты камень
Заквітнела яблыня ў садзе,
Адгукнуўся сонечны прамень.
Зараз я шукаю цябе, маці.
Каб забраць калісьці кінуты камень.
Праз гады сыходзіла шмат люду,
Але песня матчына у грудзі.
Я цябе ніколі не забуду,
У сэрцы для цябе ёсць месца назаўжды!
Цеплынёй ласкаваю прытуліць.
І пяшчотны у веі пацалуй.
Памятаеце матчын клопат, людзі!
Памятайце маці, а пакуль..
Заквітнела яблыня ў садзе,
Адгукнуўся сонечны прамень.
Я цябе люблю, радная маці,
Дай забраць калісьці кінуты камень.
23.12.2012
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Балада пра камень Я камень падняў на раллі Абвуглены, чорны, Можа, быў ён калісь Гарачаю зоркай. I, можа, маліліся ёй – Пясчынцы сусвету, […]...
- Камень-велікан З бабуляй на прагулку мы ідзём, За шчаўем, у канаву, што паўз вёску. І па чарзе ў торбачцы нясём Кавалак […]...
- Белая яблыня грому Белая яблыня грому Чорных cадоў ліхалецця. Яблык яе нікому Не пажадаю на свеце. Голая яблыня грому Жахам жагнала прысмерк. Пэўна, […]...
- Танны камень На танны камень брыліянт Выпадкова абмяняў. Памылковы варыянт Дзверы ў шчасце зачыняў. Зараз быў бы нават рад, Калі б усяго […]...
- Шпурнуў у суседа камень Шпурнуў у суседа камень – Сам сінякі носіць. Плюнуў у гневе на брата – Ніяк адмыць не можа Уласнага твару. […]...
- Кантрасты прыроды Даволі невясёлыя пачуцці Да нас прыходзяць напярэдадні зімы, Калі прырода мусіць цалкам апрануцца Ў беласнежны і пяшчотны аксаміт. Калі ўсё […]...
- Сядзім. Смяемся. Замаўчым Сядзім. Смяемся. Замаўчым. Калі ж крычым – так ўжо крычым Ты чэрвень мой, і я з табой Забылася пра свой […]...
- Я хаце абавязаны прапіскаю Я хаце абавязаны прапіскаю – Калыскаю, падвешанай пад столь. Я маці абавязан кожнай рыскаю, Драўлянай лыжкаю, глінянай міскаю – Усім, […]...
- Малінаўка Стулілася ля вёсачкі Малінаўка Сіротка-яблыня малінаўка. Пад восень, нібы маці хросная, Частуе дзетак і дарослых. А яблычкі – ружаватыя, Салодка-кіславатыя....
- Ружачка РУЖАЧКА (Пераклад латгальскай народнай песні) Ой вырасла ружачка Чырвона ў садзе, Ой вырасла ружачка Чырвона ў садзе. Пад той ружай, […]...
- Вясёлкавае кола Вясёлкавае кола сонечны прамень вільготнае сола сямікалёр белым малаком жыццёвым сокам зліўшыся ў нірване пране энергіяй Інь раствараючыся ў Яне […]...
- Ты за гэта ужо даруй родненькі наш татка Ты за гэта ужо даруй родненькі наш татка Палажылі мы тябе, ды не у тую хатку. Не у тую хатку, […]...
- Шчасце на тваім парозе Бачыш, шчасце на тваім парозе? Прыглядзіся на застылы цень. Не трымай узімку на марозе У студзёны, хоць і з сонцам, […]...
- ЛЯСНАЯ ЯБЛЫНЯ ЛЯСНАЯ ЯБЛЫНЯ Яблыня лясная шчыра на узлеску Вабіць на знаёмства непадробным блескам. Ў белае сукенцы, жмурацца аж вочы, Выглядае быццам […]...
- Што не заб”е, то зробіць нас мацнейшымі І выйдзе воўк снягоў хадой адважнай, Ён, князь лясоў, ступіў на след мой першы, Ён ведае чаго свабода важыць. І […]...
- Досыць -Ты пацалуй мяне, мой мілы, Бо нешта я засумавала,- Жанчына любага прасіла, Пяшчоты мужавай чакала,- Пагавары са мной, каханы І […]...
- Сэрца свету (Прысвячаецца Т. Дарошка) Альтанка – у воблаках бэзу. Дзівосны куток над ракой. Духмяны вятрыска-гарэза Суквецці варушыць рукой. Праменне струменіць скрозь […]...
- Прыпыніць лістапад Млосны паўмесяц – туман над ракою Мілай аблічча згубіў пад імглою Шэрыя хмары у шызых нябёсах Хлопец пануры заблытаўся ў […]...
- Пяшчота траўня Пяшчотай траўня ахутаюць анёлы, За даляглядам водарам абдымуць росы… І бліскавіцай завітаюць крозы – Ушчэнт спаліць мінулае і слёзы… Нябачны […]...
- Балада пра клён i лiпу Мы два дрэвы якія стаялі побач Не адзін дзясятак гадоў, Пасадзіў нас калісьці у садзе пробашч, Апусціў у халодны дол. […]...
- Я – не тваё жыццё, і нават не малітва Б. С. Я – не тваё жыццё, і нават не малітва, Ты лёсам быў не мне наканаваны, Хаця аднойчы шчыра […]...
- Я прыйду да цябе, ты паклiч Я прыйду да цябе, ты паклiч, Не збаюся я цёмнае ночы, Зазiрнуць каб у ясныя вочы. Я прыйду да цябе, […]...
- Я б з табой зацвіла белай ружаю Я б з табой зацвіла белай ружаю, Дзікай ружаю ля вады, Не была б ніколі прастужанай, Не пазнала б тады […]...
- Бяссонне Зачапіліся думкі адна аб адну і забралі спакой, і пазбавілі сну. Наляцеў цэлы рой успамінаў і мар, і да рання […]...
- Нябеснай калыханкай засынае Нябеснай калыханкай засынае Спавольна сонца між духмяных руж, І зьзяе зорка закаханых душ. Вятрыска ў летнім садзе заціхае. Стаіць у […]...
- Каменная пліта Каменная пліта. Квадрат. Калісці вольны камень. Загнаны геамэтрыяй у палон, Ён служка чалавека, раб. Ён надмагільны камень. Стаіць, ахоўвае спакой […]...
- Мая Радзіма радная Мая Радзіма, радная ты мне прыгажосць дадала! І нам беларусам бездзешным ты нам Маладосць аддала! Ты нас вучыла жыццю! Беларуская […]...
- Асеннія кветкі Нібы гараць вяргіні, аксаміткі, Хоць кожны міг падлічаны зімой. Халодным ранкам іх галовы ніклі, А ў ясны дзень чакалі сонца […]...
- Каб у любові ў родным краі жыць Хаця і шмат дзікунства на зямлі, але такое – поўны заняпад: каб маці-птушка крыламі сваймі не бараніла ўласных птушанят. Каб […]...
- Як пагасне аднойчы сонца Стане цёмна на ўсёй зямлі – Пабрыду па шляхох бясконцых, Дзе з табою раней жылі. Вось альтанка, тут я калісьці […]...
- Жыццёвае Нялёгка праз жыццё прайсці, Убок пагрозы ўсе адвесці. Жар-птушку ўсё-такі знайсці, І крыж да мэты свой данесці. У доўг ніколі […]...
- Я цябе кахаю Паглядзі на неба… Я твая зорка… Чырвоная ружа, твая дзяўчынка. Ціха для сaбе малітву паўтараю. Ты – мой герой… Мой […]...
- Снег пры сонцы А снег пайшоў, а снег пайшоў, I гэтак нечакана, З двух лёгкіх хмарак-спарышоў – Зусім неабяцана. Перасмыкнуўся ценем дзень, Ураз […]...
- БАЛАДА ЗАІРА АЗГУРА (15.01.1908-18.02.1995) Камень халодны, нібы вечны лёд, Але ў тваіх руках ён ажывае, Цяплеючы, святлеючы, як мёд У кветках тых, куды […]...
- Геаргiнi у дзедавым садзе Геаргiнi у дзедавым садзе Ўжо даўно не растуць, не цвiтуць Ў гэтым шэрым, як цень, лiстападзе Так хацеў бы на […]...
- Вясенні настрой “Вясенні настрой” Паміж зімою і вясной Блукалі дні бяз сонца І колер шэры на двары І ноч ішла бязконца Павясялела […]...
- Пачастуйся – стыне цеплая гарбата Пачастуйся – стыне цеплая гарбата, бохан макавы ды сочыва са сліў,- як гаворыцца спрадвеку, тым і рады што багатага ў […]...
- Чай Мокры асфальт… А ў вокнах тваіх засынае апошні прамень. Ноч не аддам… Буду з табой. Нас не так шмат… А […]...
- Пабудзь са мной Асеньняя шчымлівая дарога, I ты – неспадзяванкай незямной. Я пра цябе ня ведаю нічога… Пабудзь са мной. Пабудзь са мной… […]...
- Там, дзе спеюць туманы Там, дзе спеюць туманы. За далёкай вярстой, Ў садзе цёткі Ліксаны Густа б’е лістабой. Ў садзе цёткі Ліксаны Ветры спаць […]...