Верш Крылы

Ещё вершы:

1. ЗАФiЛЬЦЫ I зноў прыснiлiся – Зафiльцы, Мясцiны таямнiчыя: Там мае мары-навальнiцы i ранiцы сунiчныя… I помню ўсё я да драбнiцы: Парэчак […]...
2. Цётцы Зямлячка-паэтка- Цвіла, нібы кветка. Жыла ты сярод людзей. З людзьмі аб’яднана, Радзіме аддана І сведка вялікіх падзей. Любіла ты дзетак. […]...
3. А чаму б і не? Адкажы ты мне, Адкажы ты мне! Хіба ты ўсе сцежкі выхадзіш? Хіба ўсім дагодзіш, выгадзіш? Хіба ты ўсе тайны вызнаеш? […]...
4. Дзесьці крэмзае скрыпка Дзесьці крэмзае скрыпка Будучыні палатно… Крывацечным і ліпкім Плёскае ў куфель віно… Ўсплёскі ўспамінаў ранніх – Парваная кімсьці струна… Не […]...
5. Я напішу верш для цябе Я напішу верш для цябе Удзень самотны і журботны. Як сонца ўтопіцца ў вадзе – Я напішу верш для цябе. […]...
6. Маладыя крылы Маладыя крылы Курсантам авіяфакультэта Ваеннай акадэміі Рэспублікі Беларусь прысвячаецца Вучэбным вылетам надвор’е спрыяе – і дзяньком пагодным на Лідскім на […]...
7. Абяссілелі крылы Абяссілелі крылы, Няма моцы на ўзлёт! Дасягнуць небасхілу Мая мара – палёт. Дакрануцца аблокаў У свабоднай цішы, Без аглядкі навокал, […]...
8. Белыя крылы Я веру сваім белым крылам, яны трапечуцца ў клетцы, яны ў змове з маім сэрцам. А ты ніколі не ілжывы! […]...
9. Казка пра мурашоў, пчолаў, медведку і чмяля Медведка – Адзіная сведка, Таго як мурашы Спалілі ля шашы Вялізны пачак анашы. А пачак той згубілі пчолы, Яны цяпер […]...
10. Мне патрэбны арліныя крылы Мне патрэбны арліныя крылы, Каб лунаць над маёю Літвою: Наталіўшы крыніцамі сілы, Золкам раны скрапіўшы расою, Узьляцеўшы імгненна ў сусьветы, […]...
11. Варта ў крылы паверыць свае Варта ў крылы паверыць свае, Трэба ў крылы свае паверыць, А нам смеласці ўсё не стае, Каб свой край на […]...
12. Памяці Мамы. 2. Хто дасць мне крылы? “И рех: кто даст ми криле, Яко голубине?” (Псалом 54) Хто дасць мне крылы – Празрыстыя, як павуцінка, Поўныя ветру, […]...
13. Астудзі мае крылы, мама Рассякаюць трывогі неба, Ападаюць хлябы за намі, Нібы прывіды яблынь белых. Ах, якія гарачыя крылы! На прычале сямі марэй Я […]...
14. Крылы чые – на такі размах? “З боку – таго зачыняйце дзьверы!” Пухаўку б’е, нібы ў барабан. Мне не хапае звычайнай веры – Хто мне той […]...
15. Колькі па свеце схадзілі Колькі па свеце схадзілі, Ператапталі бяды, Толькі дыханне Радзімы Кліча здалёку заўжды. Лепшая ж песня ці спета? Ў красках гарыць […]...
16. Я свой край шматпакутны шкадую Я свой край шматпакутны шкадую, I хачу, як не склаўся бы лёс, Бачыць Белую вежу святую На ускрайку блакітных нябёс […]...
17. Самотныя радкі Самотныя радкі… **************************** Не хапае паветра – Заняло нават дыхаць. Мне квяцістае лета Напрарочыла ліха. Адабрала ўсмешку, Ў кайданы закавала. […]...
18. Страта Прачнулася я ноччу ўся ў поце. Мне нешта снілася, а што не ўзгадаць. І кінулася я да вакна ў турбоце, […]...
19. Цалую твой партрэт Цалую твой партрэт – у смуце, у журбе. МілЕнькі! Белы свет сышоўся на табе! Забойны гэты клін не выштурхнуць нічым: […]...
20. Полька Як пачуеш гукi полькi Дык адразу пойдзеш ў скокi Гэта полечка-трасучка Танчыць баба, танчыць ўнучка Паглядзi, як цётка Ганна Вытанцоўвае […]...
21. “Пакахай мяне, салдацік” да аповесці В. Быкава Вайна. Каханне. Ты і ён. Надзеі. Мары. Гэта сон. Не, не магчыма шчасця тут, Здаецца, чуеш ты “Капут!” “Ах, Франя, […]...
22. Пад канец зімы Павязала цеплы шалік, У кішэнях рукі грэла; Джынсы шэрыя дрыжалі. Пад канец зімы хварэла. Адбівала льдзінкі-ноткі, Усё з акна на […]...
23. Ліхтар і поўня Ліхтар нябесны і ліхтар зямны ўсю ноч не спяць – штоміг праводзяць зверку: усё глядзяць, ці роўныя яны, – і […]...
24. Пра сябе Я ніколі не буду лепшая. Я заўсёды буду такая як ёсць, Крыху стомленай, крыху замешканай, крыху дурніцай, Але буду такая […]...
25. Як пішуць вершы Як пішуць вершы Пытаюцца часта, як пішуцца вершы? Ды толькі хіба растлумачыш такое… Народзіцца ў сэрцы аднойчы з іх першы, […]...
26. Асенні лес Аляксея Пысіна Асенні лес. Паэтаў сум Застыў на голлі апусцелым, I птушкай роспачы прысела На ім пара журботных дум. Замёр і сцішыўся […]...
27. Спіць вакол усё, спіць вакол зямля Спіць вакол усё, спіць вакол зямля, Спіць пад снегам лес, вёска спіць мая. Толькі я не сплю, а яшчэ не […]...
28. Адцвіло, адгуло наша лета Адцвіло, адгуло наша лета… Ды не пра гэта мой верш. З кім жа ты, любая, дзе ты? – Вось што […]...
29. Землякам Землякам Ад майскіх дзён да восеньскіх дрыготкіх Рупліва працавалі на зямлі. І летні дзень здаваўся вам кароткім, Ракою вечнай клопаты […]...
30. Сьпявае песні вецер ціха Сьпявае вецер песні ціха І шэпча дождж пра тое знов, Што сонца вжо адзалаціла Апошнім восеньскім лістом. У нязваных думках […]...
31. Не пазірай на захад сонца з жалем Не пазірай на захад сонца з жалем. Вер: наша радасць нес не абміне. Надыдзе ноч – сваё святло запалім: лучынку, […]...
32. Катастрофа Недавымаўлена слова, недавымаўлены сказ, не далі зрабіць высновы. Зразумець і даць адказ. Замаўчалі. Без пытанняў. Бо пытанняў не было. Вочы […]...
33. Наста Да цябе пішу я ліст, Бо не стае болей змогі, У адказ: толькі свіст, На адчай і спалохі. Прысвячаю табе […]...
34. Дзень здзівіўся Месяцам Месяцам дзівіцца дзень, Шум цішыні – дождж. Кідае Сонца прамень: Час сівізны – что ж. Цені рубаі – святло, Будзе […]...
35. Як тырчыць! Генадзю Бураўкіну і Людміле Дзіцэвіч Як дастаў мяне рэдактар ушлы! Кажа, што не так мой верш гучць, І усізмы ў […]...
36. Цымбалы Звіняць вясёлыя цымбалы, І кружыцца лісток апалы… Зняверам, нібы землятрусам, Паруйнаваны нашы душы… Мы больш не полымя, мы – скрухі… […]...
37. ЗОРКА ВЕНЕРЫ Пражытых гадоў не памераць, Не ўзважыць на шалях ніяк, А я прадаўжаю ўсё верыць У зорку Венеры, дзівак… Калі ўжо […]...
38. Сцюжа Зноўку ноч… зноўку вершы пішу І душу сваю выліваю наружу. Што ў гэты раз табе раскажу? Я не ведаю, мабыць […]...
39. І што мне рабіць з ім “Вы – святло свету… Так няхай свеціць святло вашае перад людьмі, каб яны бачылі вашыя добрыя справы і ўслаўлялі Айца […]...
40. Ляці Ляці да зор разам з цёплым ветрам, Да той свабоды, якая мае быць, Хай разальецца неба моцным смехам, І хай […]...