Верш Эйфелева вежа

Ещё вершы:

1. Ці вы адчулі Ці вы адчулі пах вясновы? А ці пазналі родны край? У сталакцітах крышталёвых – Зноў сакавіцкі сонцаграй! Цішком пракраўшыся праз […]...
2. Ці вы адчулі пах вясновы? Ці вы адчулі пах вясновы? А ці пазналі родны край? У сталакцітах крышталёвых – Зноў сакавіцкі сонцаграй! Цішком пракраўшыся праз […]...
3. МОЙ КРАЙ – МАЯ ВЕЖА З удзячнасцю Максіму Багдановічу Мой край – мая вежа, Чырвоны арнамент. Маленькія сцежкі і сінь над лясамі. Палёў родных водар […]...
4. БЕЛАЯ ВЕЖА Калі туман хавае да зары Сцяжынку, што вядзе ў лес і цягнецца халодным па кары, Старыя кажуць: “Продак уваскрэс!” Сярод […]...
5. Вежа са слановай косткі Нам не забыцца ў каляровых снах і летуценнямі не бавіць час: да белай вежы на сямі вятрах вяртацца будзем мы […]...
6. Зіма Зiма скавала рэчак бег, Iльдом пакрыла лужыны старанна. Цалуя дрэу ласкава раны, схавала iх у iскрысты снег. У новай вопратцы […]...
7. Толькі шклянка ўначы задрыжыць на стале Толькі шклянка ўначы задрыжыць на стале, Толькі грукат ад колаў прарве цішыню– Гэта дзіўны цягнік. што імчыцца ў імгле, Аддае […]...
8. Арэлі дзяцінства Абмытыя дажджом дзіцячыя арэлі пелі і песцілі таго, каго сустрэлі праз дваццаць год: не белабрысым хлапчуком, а юнаком са сталым […]...
9. Песня-звон Гэй ты, маці, родна мова, Гэй ты, звон вялікі, слова, Звон магучы, Звон бліскучы, З срэбра літы, З злота збіты, […]...
10. Венскі вальс 2 Хрыстос, Хрыстос, Хрыстос васкрэс! Зышоў, зышоў, зышоў з нябес. Я чую гэты дзіўны звон. Цілі-цілі ціль бом-бом, цілі-цілі ціль бом-бом. […]...
11. Усталы й вот зном ляжымось голодный Бо цілый дэнь розгрібвав но сніга І вот мы посмотрелі гонды здесь Програму за неделю ажны Новость. І шо ж […]...
12. Венскі вальс Хрыстос, Хрыстос, Хрыстос васкрэс! Зышоў, зышоў, зышоў з нябес. Я чую гэты дзіўны звон. Цілі-цілі ціль бом-бом, цілі-цілі ціль бом-бом. […]...
13. Перафарбую у ружовы колер Перафарбую у ружовы колер І ранішні ўзыход, і вечаровы змрок. І стане светлым-светлым наваколле, Заслепіць вочы ды пагоршыць зрок. І […]...
14. БАЛАДА УЛАДЗІМІРА КАРАТКЕВІЧА (26.11.1930-25.07.1984) Ён паехаў на Прыпяць памерці. Там у чоўне, як ліст у канверце, Што напісаны Богам для Бога, Ён па […]...
15. Радіво грае! Ажны, да, всю ніч А ны абы шчо вам в зібр Гэта ж патрэбна но мне аднаму. Ну, шо я гонды а во вас […]...
16. Абняўшыся, мы маглі ляжаць так да ранку Абняўшыся, мы маглі ляжаць так да ранку доўгі час мы нават не займаліся сэксам аднойчы я працытаваў ёй аднаго пісьменніка: […]...
17. У крамы е шо хоч у Ані Да но дойды к ёй – галяЛёд Замэрзла хата, дід і Баба Но поглядае во в гокно: Чы ш прыдэ […]...
18. Я – часцінка маёй Беларусі Я – маленькая кропля з крыніцаў святых, Што ваду жыватворчую маюць, І зярнятка з мільёнаў зярняткаў жывых, Што багацце Радзімы […]...
19. Вечаровае 1. Звон струны – Ці спеў аблокаў? Захад сонца палымнее, І душа – нібы нямее: Звон струны Ці спеў аблокаў? […]...
20. Ек мы тут в7 заплатылы Й росчытавсь за цілый год Мы тут в Яново пойіхав. Думав, от ужо всево Я наделаю ж у німцый! Шэ […]...
21. Белыя рамонкі Любілі кветкі Пяшчоту мяккіх рук матулі, І з гэтага яны цвілі – Штодзённа! Дарылі кветкі Сваю падзяку, бо адчулі: На […]...
22. Восені званы Восені чырвоныя званы зазванілі сумна і ўрачыста, паляцелі ў подыху зямным карагоды гукаў медналістых. Плаўны звон, меланхалічны звон, сцежка гаем, […]...
23. Паэтка Звычайны погляд у мокры дзень, Аздоблены сляпой дажджынкай… і над сталом яе вылучна цень… і вершы, змытыя слязінкай… Яна чакая […]...
24. Спі, каханая! Спі, каханая! Хай сніцца Домік удалечыні, І дымок там будзе віцца, У бераг на рацэ чаўны. Спі, каханая! На рэчцы […]...
25. Бязлітасны вецер Было спадзяванне на гэту сустрэчу, Што будзе каханне між нас як раней, Але знішчыў мару бязлітасны вецер Мы неразуменне адчулі […]...
26. От вам бык вахіні такы! Ты ж здохнув бы в кыл І вот я тут во повычэрав Дэсь ажны у 7 вжэ годын, А послій […]...
27. Глядзіцца ў люстэрка жанчына Глядзіцца ў люстэрка жанчына Нялёгка застацца жанчынай У цяжкі, складаны наш час. Быць вартай увагі мужчыны Хацелася б кожнай із […]...
28. Ранішняя “ўмывайка” Вада-вадзіца, памажы памыцца! Памыем тварык, каб ззяў, як ліхтарык. І ясныя вочкі, каб усё было бачна. І салодкія вусны, каб […]...
29. …меньш за ўсё Няма ў нянавісці падтрымкі. Трымае ўсіх людзей любоў. І “хросны бацька” быў не бітай, Не толькі ведаў гвалт і кроў. […]...
30. Звон з лесу злез Звон з лесу злез, вячор палае Віллястым рухам калясніц, Адбіткі млявых бліскавіц Пануры злізвае пазем. Няўмольна час святла мінае, Звон […]...
31. Валацуга Гавань народаў, Горад пад вежай Зноў валацугу вітае віхурам. Валіцца ветах З выцвілай сцежкі Выспаў пагоркаў, Дахаў панурых. Горад-апоўзень, Горад-замежжа, […]...
32. Раскалолася ціша – тах!! Раскалолася ціша – тах!! – толькі рэхам ноч адгукнулася. Трапятнулася ты, з ціхім – ах! да мяне сама прыхінулася. Шумна […]...
33. Згаданае Звінелі медзякі няшчодрым звонам, I колішняя песня адцвіла. Жыццё было зняможана стамлёным, Як звон стары, як лёт напаўкрыла. I Русь […]...
34. Узышла на небе Зорка Узышла на небе зорка, Асвяціла нам дарогу. і з Хрыстовым Нараджэннем Мы усе пазналі Бога. Усіх віншуем, усе мы рады, […]...
35. Ноч маладзіка Над Случчынаю – ноч маладзіка… Трапечуць зоркі у рачных затонах… Грываста луг перажагнаюць коні… Лілеямі успенена рака… Над Случчынаю – […]...
36. Маёй надзённасці Маёй надзённасці мне дзіўны акварэлі: Імгнення сум і радасць, сум маіх гадзн – Жыццё змяшала ўсё ў адным кактэлі… Вось […]...
37. БАЛАДА ЗАІРА АЗГУРА (15.01.1908-18.02.1995) Камень халодны, нібы вечны лёд, Але ў тваіх руках ён ажывае, Цяплеючы, святлеючы, як мёд У кветках тых, куды […]...
38. Утапічна спявае ліхтар Утапічна спявае ліхтар… Снег прысыпаў навокал будыны. Быццам белаю фарбай маляр Прыпарушыў галінкі рабіны. Яго пэндзаль крануў паліто. Датыкнуўся маёй […]...
39. Беларусь мая родная Беларусь мая родная, Маці-зямля! Да вытокаў тваіх жыватворных крыніцаў Мне б прыпасці, нібы да грудзей немаўля – Прад табой спавядацца, […]...
40. А ты чо, впрам втомывся? І шо ж дэ выбыв Кіця? У нас холодная стена. І й угол ныц ны гріе. І тіліфон задубыв аж, […]...