Верш Гэта сэрца – зламаны там-там
Гэта сэрца – зламаны там-там,
Гэта сонца – латуневы гонг.
Уваходжу ў заход, як у храм,
Ачышчаю душу праз агонь.
Мне з самотаю лепш сам-насам:
Не маню. Не заву. Не прашу.
Уваходжу ў сябе, як у храм,
Адзінотай лякую душу.
Ещё вершы:
- Гэта – дарога ў Рай Гэта – дарога ў Рай. Гэта – сцяга да Пекла. – Божа, параду дай, выбраць якую лепей. Першая – кроў […]...
- Сэрца засціла слота Сэрца засціла слота, Захлынула самота. Дождж у тысячы ботаў Снег у кашу таўчэ. І, ўздыхаючы ўпотай Над маёй адзінотай, Затапляе […]...
- Мара закаханага сэрца Не кранай струн чуллівых маёй ты душы, Калі ў сэрцы не маеш кахання, І пачуццяў ранімых не варушы, Калі цягі […]...
- Я гэта люблю падарожжа Я гэта люблю падарожжа, З якім і зраўняцца не можа Вандроўка ў любыя Таўрыды – У казачныя краявіды. А гэта […]...
- Ці трэба пра гэта пісаць? Лепш стаць дрэнным паэтам, Чым ні кім не стаць у жыцці. З дрэнным вершам застацца лепей – Чым застацца з […]...
- Гэта справа Гэта справа ганебных рабоў-пакланяцца і падаць. Наша справа-стаяць, уздымацца, ісці. Наша Воля лунае ўзнесенным Сцягам. Наша Воля крывёю на сьнезе […]...
- Не хапае цябе… I за гэта Не хапае цябе… I за гэта я сябе ненавіджу ізноў. Новым днём, як бліскучым паркетам, не сагрэць нерухомую кроў. Мне […]...
- Бітва на полі сэрца Не ведаю хто быў у гэтым вінаваты… І хоць на гэтым полі мы з табою не салдаты, А кожны дзень […]...
- Вось гэта музыка сама Вось гэта музыка сама Сабе гучыць. Ёй справы мала, Што дзесьці водгуку няма, Што недзе музыкі не стала. Як бы […]...
- Вялікае сэрца Недзе ўнутры ў гарачай крыві, Праўду спявала Вялікае сэрца. Шчырасцю ззяла, балела ўначы, Праўда жыве, а сэрца не б’ецца. Некалі […]...
- А зярнятак кавалачкі з сэрца ў клункі Зварыце мне сочыва з думак, Падарыце мне печыва ўзяўшы Зярнятак кавалачкі з сэрца ў клУнак. Пакладзіце ў якуюсь мо кніжку, […]...
- Бес сэрца Паслухай мяне, паслухай! З душы табе рвуцца ў вуха, Праз вусны табе ў валасы – Галасы. Адтуль, з пустога пакою, […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ КУПРЭЕВА (25.05.1937-20.09.2004) …Імчыць цягнік праз вецер і туман, З асенніх дрэў зрываючы лісцё, Нібы агонь, якога больш няма У сэрцы, што […]...
- Незразумелае Незразумеламу цяжка зразумець тое, аб чым гудзе ў сэрцы. Нават калі, які “разумень” цябе запрашае сэрца гэта з’есці. Не разабрацца […]...
- Замаўчы, маё сэрца! Замаўчы, маё сэрца, Будзь ты гордым хоць раз. Хіба можна пачуцці Выстаўляць напаказ? Можа гэта не тая, Што шукаў у […]...
- Схавай сваё цвярдое сэрца Схавай сваё цвярдое сэрца за плоццю тленнай назаўжды. Трымай яго да самай смерці, каб не было нам тут бяды. Сама […]...
- БАЛАДА ФРАНЦІШКІ УРШУЛІ РАДЗІВІЛ (1705-1753) Жонка князя, паэтка, красуня, княгіня, Кіраўніца тэатра-і гэта ўсё ты. Прад камінам сядзіш і агонь, што ў каміне, Асвятляе […]...
- Хто гэта, хто гэта Хто гэта, хто гэта Лета на поўдзень адцягвае? Чэрвень сунічны згарэў. Ліпень змарыўся ў пракосах. Жнівень згасае, Жнеўнікам колецца, Шапкай […]...
- Ты падабаешся мне і будзеш падабацца Ты падабаешся мне і будзеш падабацца. Цябе магчыма не любіць хіба? Няхай з табою мне не сустракацца І пацалункам не […]...
- САМОТНЫ КУПАЛА Уваходжу ў вялікую залу, Ці чырвоную, ці ружовую… Бачу прывіда – Янку Купалу Ці яго душу папяровую. Што напісана ў […]...
- БАЛАДА ГРУНВАЛЬДСКАЙ БІТВЫ (15.07.1410) Пад латамі стальнымі крыжакоў Жывыя душы і жывая кроў, І ім, як нам, жыццё таксама міла, Але палюбіць сёння […]...
- Разгарыцца сэрца знічкаю! Ня гаруй! Жыцце ня скончана Пака мы с табою жывы, Пака з нашай галавы Валассё ня абмалочана. Абмалоціць яго лёс […]...
- Ты за гэта ужо даруй родненькі наш татка Ты за гэта ужо даруй родненькі наш татка Палажылі мы тябе, ды не у тую хатку. Не у тую хатку, […]...
- Гэта пры нас Гэта пры нас Беларусь забівалі, Гэта пры нас ёй магілу капалі, Ды аб ратунку яе мы не дбалі, Мы яе […]...
- Сэрца пела А маё сэрца пела, І не мела нотак. Маё сэрца млела, Як адчуўшы дотык. Сэрца малявала Графіку ды чорным, Толькі, […]...
- На пляцы майго сэрца Я змайструю помнік свайму цярпенню І пакіну яго на пляцы майго сэрца, Дзе блукае здаўна не адно пакаленне, І, напэўна, […]...
- Ах, што гэта за дзяўчына Можа, знаеце Мальвіну, Што так хораша пяе? Ах, што гэта за дзяўчына, Што спакою не дае. Устаю я ранкам сінім, […]...
- Але ж… як гэта ёй сказаць? Але ж… як гэта ёй сказаць? Я з дабрадзеямі не знаюсь, Сяброўства зь імі не вяду, Каго ж, штомоц, шчыра […]...
- ***Дзень нарадзіўся Дзень нарадзіўся самотаю ночы. Зданню сірочай па вуліцы крочыць. Гляньце: тужліва-маркотныя вочы… Дзень нарадзіўся самотаю ночы. Захад разліўся барвовай крыніцай. […]...
- Роднае сэрца Сэрцам цябе абнімаю Да Душы прытулюся Душою Шчасце з табой нас чакае У Свеце сагрэтым Любоўю Мілае роднае Сэрца Цябе […]...
- Першае каханне… Што гэта такое? Першае каханне… Што гэта такое? Гэта радасць, шчасце, казка, мрыя, сон, Гэта тваё фота, сэрцу дарагое, Гэта песня лiецца – […]...
- Сэрца, навошта Сэрца, навошта табе успаміны: гоні у смузе і старыя хаціны? Вільгаць туману, духмянасць зямлі, рэчка лагодная, шчодры палі, шчасце сяброуства […]...
- Шаноўны крытык, гэта дрэнны верш Шаноўны крытык, гэта дрэнны верш: не то каб вельмі крыўдна за дзяржаву; было — і гордасць адчуваў не менш… Ды […]...
- Ты, сэрца, спіш З “Курантаў”* Ты, сэрца, спіш, без памяці ляжыш, А на то не глядзіш, што я спяваю. Разбудзіся, душа, я малюся, […]...
- Ці гэта кара Ці гэта кара – столькі гора? Ці проста лёс так не ўбярог? Было ў яе сыноў пяцёра, Ды ўсіх узяў […]...
- Кожны сам за сябе Кожны сам за сябе. Не чытай мае вершы, не трэба. У гадзіну цяжкую я мушу застацца адзін. У нябёсаў прашу […]...
- Пра долю А дзе ж тая добрая доля На гэта Вам не адкажу Сябе адчувая ў няволі У замежжы далёка жыву Калісці, […]...
- Шчырае сэрца Чаканяць хвіліны Імкненні кахання. Але што калі гэта Адны датыканні? Мы раніцай Не верым у растанне, А увечар ёсць Сумневы […]...
- Ты – гэта я Ты – гэта я, Я – гэта ты, Выйшлі абое сюды з любаты, З неразгаданай нікім мілаты. Выйшлі, каб выпадак, […]...
- Я ўбачыў у тваіх вачах слязінку Я ўбачыў у тваіх вачах слязінку. Прашу, прыйдзі хоць на хвілінку. Я вуснамі зніму яе, – і недавер даруеш мне. […]...