Верш Спрадвеку

Старонка мая родная, спрадвечны мой куток,
Крынічка паўнаводная, сад квецені, хмызок.

Мяжа па полю ўецца, сцяжынка праз ільны,
Валошкі-васілёчкі бягуць насустрачкі.

Вось збочу я з прасёлка і прама напрасткі,
Па цьмяна сіней сцежцы ў чысты бок зары.

А ноч дыван паслала, расою заткала,
На дыяментных травах, як пацеркі лягла.

Ды золак адхінае свой вэлюм пакрысе,
Пяшчотна сон здымае, а знічкі скрыў у траве,

Румянец – чырвань неба кладзе на далягляд,
І ветразі паставіць даў ветру ён загад.

На досвітку – світанні заранак яснавы
Распасцірае крылы па ўлонню ўсёй зямлі,

Уcxoд асвечан ззяннем, пылае, зіхаціць,
Світальны золак – ранне пад ветразем ляціць.

Над роднаю старонкаю, над садом, над хмызом,
Сонцаварот адвечны бурштын праліў дажджом…

Зноў аднавіўся ранак – крыніц сцюдзеных гай,
1 неба па-бацькоўску багаслаўляе край.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Я вярнуся к табе на світанні Я вярнуся к табе на світанні, Ты мяне зразумееш наурад. Я з пакутай сустрэну маўчанне, Ці ты рад, ці зусім […]...

Нам запаведана спрадвеку Нам запаведана спрадвеку: “Не забі!” І Богам дадзены Любві Закон Адзіны. Але мы звязаны законамі Зямлі І патрабуем кары жорсткай […]...

У травеньскую ноч Прахалодай травеньскай ночы Пацалуе ветру крыло… Ты расплюшчыш на досвітку вочы У абдымках, каго не было… А назаўтра спатоліўшы прагу […]...

Спрадвеку ў свеце так вядзецца Спрадвеку ў свеце так вядзецца, Вядзецца так ад веку ў век: Красы шукае чалавек i да красы душой iмкнецца. Чаго […]...

Даўніна У старадаўнія часы **Па ўсёй Русі, нібыта ў сне, Ліліся з неба галасы- **Анёлкі пелі гімн вясне, А на зямлі […]...

Магло б здарыцца і такое Магло б здарыцца і такое, Што ў час спаткання на зямлі, Мы б размінуліся з табою І крочыць побач не […]...

Варта ў крылы паверыць свае Варта ў крылы паверыць свае, Трэба ў крылы свае паверыць, А нам смеласці ўсё не стае, Каб свой край на […]...

Шыпкі Шыпкі-дзяцінства мілага старонка, Забыты светам райскі сад. Тут жаўрукі спяваюць песні звонка І бусел кружыць кола вакол хат. Упершыню сваё […]...

ПТУШКА КАНЯ Жалобна плача пры спатканні, Як успамін таго, што была. З бялёсай грудкай птушка Каня- Зямлі старой, забытай сіла. І на […]...

Як хутка верціцца Зямля Як хутка верціцца Зямля ў спрадвечнай зорнай завірусе. Чым адраджуся я пасля, з нябыту цёмнага? Калі травінкай,- хай на тым […]...

Чужыя людзі сцішна адыходзяць Чужыя людзі сцішна адыходзяць У вечнасць, у падступную імжу, Душа мая тужліва калабродзіць, Услед жалобным ценям іх гляджу. Старыя твары, […]...

Росы Хавалі свой смутак у росы І кроплям малым абяцалі што некалі нехта босы іх ператворыць у хвалі Мора блакітнага крылы […]...

Зіма ў зімовым Навагрудку Зіма ў зімовым Навагрудку — Старонка памяці маёй У кнізе “Радасны настрой”. Зіма ў зімовым Навагрудку — То мой шчаслівы […]...

Чарэшанька (З нізкі “Дрэва”) Vі – Што адчуваеш, нешчаслівая Чарэшанька мая азяблая? – Баліць, баліць кара застыглая, Сон ледзяны душу зацягвае. […]...

Не знойдзеш у свеце столькі слоў Не знойдзеш у свеце столькі слоў Каб зведаць усю цябе да дна: Твой бору шум, прастор палёў, Старонка родная мая, […]...

Палы анёл Знянацку, апаліўшы крылы небам, Анёлак знічам да зямлі зляцеў… І цалавала яго глеба, І вецер атуліць хацеў Ад чорнай хмары […]...

У шэрай сповяці туманаў У шэрай сповяці туманаў, у белым змроку, павідні прайшоў жыцця майго заранак, наперадзе – нялічаныя дні. Хай не заўжды ўдача […]...

Сон на яве Учора цемра апантана фантомам грукала ў акно Ў паўночным полыме яно Халодным ззяннем скрыжатала А ты за сотні вёрст спаткала […]...

Палёт нерухомай стралы Бязь дзьвераў разьдзьвернуты дом бяз вокан неба ў пакоі бязгучны удар вяслом аглушаны бераг прыбоем Бяз золку залочаны дзень бязь […]...

Радзіма 13.11.2014. За беларускае адраджэнне. Беларусь – мая старонка, Родны край маіх дзядоў. Разнясецца эхам звонкім Кліч Радзімы, кліч братоў. Вось […]...

Я не магу не сніцца Вам Я не магу не сніцца Вам, Калі іду ў начное поле, Дзе лёс глядзіць вачыма болю… Я не магу не […]...

Травень рассыпаў на неба Травень рассыпаў на неба- схіле зоры карцеччу. Вечар хіліцца ў ноч. Дыяментаў гушчар травень рассыпаў на неба. Вочы твае ахінаюць […]...

Белая Русь… Чаму назва такая? Белая Русь…Чаму назва такая? Тут трэба ўдумацца і не спяшыць. Белая – чыстая, як шкло празрыстая, Светлая, як зімняй раніцай […]...

Мяжы Кінь вокам на увесь абшар зямлі: Вось хату шчыльна абышлі Парканы з гострымі цвікамі, Пасыпаныя бітым шклом, Глядзі – ў […]...

Ты прыйшоў на захад сэрца Я на ўсход тваёй дарогі. У тваіх далонях – вецер, У маіх – палын-трывога. А на захад – мілавіца, А […]...

У гэтым сне з Табою бачыў неба У гэтым сне з Табою бачыў неба, І мы ляталі ў сонных гарадах. Пакліч ізноў! Табе ж сягоння трэба Да […]...

I тады закахалася хмара I тады закахалася хмара… Ў паплавы, ад расы прамяністыя, I ва ўсю Беларусь маю чыстую, У мары бору, ў палёў […]...

За неба рысай За неба далёкай рысай – Вялікі, дрымучы лес, Жылі там на дрэвах рысі, Мядзведзь праз гушчарнік лез. Драмалі ваўкі маўкліва […]...

Рагнеда Рагнеда Ты праўда маёй краіны, Якую тапталі і гвалцілі Над смерццю паўстала жанчына А гонар уласны не страціла І з […]...

Паветраны Падымае крылы ў нябёсы, Быццам птушкі ляцяць ў вырай, Карабель срэбнавалосы – Лепшы сябар дзяўчынкі мілай. Ён не ведае перашкодаў, […]...

Дзявочая вясна Усё зелянінаю пакрылася наспешна, Усё квітнее-навакол вясна, І радасць у сэрца ўсе прыносіць гэта вешняе, І з той вясной квітнее […]...

Мая самнамбулічная радзіма Мая самнамбулічная радзіма смуга ў крыві, мядузы ў пантэоне на золку не гарыць, у цьме не тоне расколатай свядомасці ільдзіна […]...

СССР Мая радзіма-СССР Была вялікаю дзяржавай. І кожны сэр і кожны мэр Да нас прыехаць марыў. Але аднойчы тры ваўкі У […]...

СУНІЧНАЯ РАНІЦА Над бліштастаю расою, На краю Зямлі, бы блізка, Хоць дастань яго рукою, Шыльда-месяц вісіць нізка. З-за спічастай сцяны лесу Сонца […]...

Думкі маладога салдата Рэжа вочы чорны дым, я праз слезы бачу неба. Я загіну маладым, не жадаю, не, не трэба… Не паспеў яшчэ […]...

Астудзі мае крылы, мама Рассякаюць трывогі неба, Ападаюць хлябы за намі, Нібы прывіды яблынь белых. Ах, якія гарачыя крылы! На прычале сямі марэй Я […]...

Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета – няўжо прырода гэткая скупая? To луг травою буйнай не адзеты, то пчолам мёду […]...

Застанься Застанься. Ноч у чэрвені плыве Да досвітку сляпым, кароткім шляхам. Давай прысядзем моўчкі на траве, Што прарасла пад неба зорным […]...

Павешаным 1863 года Калі ідуць на абардаж, I поўніць полымя прасцяг Да верху мачты – экіпаж Цвікамі прыбівае сцяг. Даўно здалася – нават […]...

Рыгораўна …Рытм сняжынак – як звон псалціра, струны гусляў… Даруй нам, Божа. Захавай душы нашы ў міры – Светлым Словам Тваім […]...