Верш Шкадуюць нас жанчыны люба
Шкадуюць нас жанчыны люба,
але не разумеем іх,
высушваючы півам губы
ў складаных рэчах і прастых.
Рашыў — адрэзаў.
І глыточак.
Да пераможнага канца.
Піўнымі куфлямі грукочам –
а сэрцы разбіваюцца. .
Не-не, не ўсіх я так, паверце!
Доволі ў свеце мужыкоў,
якія калыхаюць дзіцем
жану на стыку кулакоў.
Няма прасцей нічога ў свеце,
чым, расцінаючы кулак,
каханую, як росчырк, ўвесці
ўглыб рыфмаванага радка.
Але мы не даводзім гэта
і ставім на чале вугла
не ранак сонечнага Фета,
а вечар з сябрам ля стала.
Жанчыны жа маршчыняць твары,
ўсё прабачаюць нам зрэдзьчас,
і ловяць сонечныя мары,
якія раней білі з нас.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Жанчыны ў вёдры сінь рачную ловяць Жанчыны ўмеюць чакаць, Жанчыны ўмеюць кахаць, Многае ўмеюць жанчыны. Пяшчотны іх шчэбет птушыны, Што чуць пашчасціла мне, I вас няхай […]...
- Журавіны бяруць жанчыны Журавіны бяруць жанчыны, паслухмяныя студзяць пальцы. He баяцца слядоў ваўчыных, – на чарнобыльскі вецер скардзяцца. Журавіны бяруць жанчыны, імі ўсыпана […]...
- Радзіма пачынаецца з жанчыны Радзіма пачынаецца з жанчыны. Я гэта адчуваў, а ўразумець яшчэ не мог – дзіцём шчапаў лучыну, каб хворую матулю адагрэць, […]...
- Спяваюць жанчыны Спяваюць жанчыны ў святочна прыбраным пакоі. За вокнамі шэрань, вясковая ціш і спакой. Бялеюць хусцінкі, ківаюць у такт галавою, Пануе […]...
- Баяцца паэты прастояў Баяцца паэты прастояў. Як гнёт: “Ні дня без радка…” З парожняга ды ў пустое – Абы не гуляла рука. А […]...
- ЛЮБА Сястрычцы Любе Любча, Любань, Люба – Пешчу словы страсна, Да сястрычкі любай – З пажаданнем шчасця! Як хачу. каб Люба […]...
- Якія тут сосны! Якія дубы! Якія тут сосны! Якія дубы! Якія маліны! Якія грыбы! Якія тут студні з гаючай вадой! І на лугах у расе […]...
- Люба мне, калі ў прыціхлым садзе Люба мне, калі ў прыціхлым садзе ў кронах дрэў не згас яшчэ агонь. Ліст пажоўклы прыляціць і сядзе матыльком на […]...
- Кантакт і іншыя сацыяльныя сеткі Марнуем час за куфлем піва, Каханне шукаем у інтэрнеце – У сучаснасці гэта не дзіва: Хутка змяніліся людзі на свеце. […]...
- Усё Усе словы, якія я сказаў, Усе думкі мае не пачуты. Усе рэчы, якія я забраў, Ужо кожны дзень для мяне […]...
- Перапёлачка Сяброўцы Ніне Мацяш Перапёлачка трапяткая, Над сцюдзёнай, ліхой нядоляй Твой узвышаны дух крыляе Прамянямі любові й волі. Як радка непарыўная […]...
- Святло студзеня Нашто ж на зямлі Сваркі і звадкі, боль і горыч, Калі ўсе мы разам ляцім Да зор? (М. Багдановіч) Святло […]...
- Паўднёвы ўспамін Вінаваты паўднёвы вечар… Проста так, без якой прычыны, абдымаю чужыя плечы, пешчу косы чужой жанчыны. Гэта проста на момант хвалі […]...
- Колісь я па руску ўсё пісаў Колісь я па руску ўсё пісаў, Баючыся матчынага слова, Бо казалі, кожны гэта знаў, Што не трэба больш другая мова. […]...
- З нашай біяграфіі А няўжо было ўсё гэта з намі? Даўнімі цяпер здаюцца снамі лапці, хлеб з мякінай – гэта факт, камсамол, калгасны […]...
- Калядкі, каляды Калядкі, каляды, Святам ўсе мы рады. Вось нясемся з горкі, Лыпае нам зорка. Зорка эры новай, Ад Раства Хрыстова. А […]...
- Сяброўцы Натулі Мір вабіш прыгажосцю непаўторных **Мастацкіх твораў і жывой душы, Ад простых слоў і да пачуццяў зорных, **А, значыць, не спыняйся […]...
- Мужык у мора ў паліто нырае Мужык у мора ў паліто нырае, Чым выклікае ступар у жанчыны: – Што гэта з Вамі? – Мыю, вымываю. – […]...
- Пра надзею Куляецца надзея ў роспач… Ператварылася ў злачынцы росчырк… І дэмакратыі не разабраць Мне почарк… Пытанні для чаго і чаму Так […]...
- Дыптых ДЫПТЫХ І Пагавары са мною моваю нястомных птахаў, якія вяртаюцца ў гняздоўі, дураслівага ветрыку, што кудлаціць пасмачкі валасоў, усхліпаў хваляў, […]...
- Што ёй патрэбна? Ну што ей патрэбна? Жыцце – захапленне, Ні сварак, ні спрэчак- Нічога няма. Ні гэтых дурных Нежаданых памкненняў Да тых […]...
- Заўсёды з любоўю З маленства нас любяць жанчыны, Перш – хлопчыкаў, потым мужчынаў, Спачатку – маці і сёстры, Потым – сяброўкі, Пасля – […]...
- Калі мая старонка апусцее Калі мая старонка апусцее, Калі сыду схіліўшыся ў смугу, То хто тады замест мяне сагрэе Тваёй хлусні зацятую пургу? Калі […]...
- Pour le petіt ange Я шукаў, здаецца вечнасьць ужо прайшла. Ту адзіную, каханую сваю. А ты побач, ля мяне заўжды была, Сагравала душу позіркам […]...
- Масты Масты, якімі мы хадзілі У сонца, у дождж і ў снегапад, Якія сэрцу падарылі Хвілін шчаслівых цэлы рад! Шляхі, якія […]...
- Жаночае сэрца Алене Багамолавай прысвячаецца На далоні Бога – жаночае сэрца, маленькае, безабароннае, бездапаможнае. Малюся горача, Божухна! Уратуй адзіную, светлую, чыстую ў […]...
- Не, гэта не апошняя аповесць Не, гэта не апошняя аповесць, I летапіс яшчэ не скончан мой. Над рыжым лугам, над ракою Полісць Тры дні хрыпіць […]...
- Цытаты мяне. Вучнёўскія дзённікі. Дамініканская катэдра Цытаты мяне. Месяц сакавік. Дзённікі. ” Твой Дом – таксама мой, …і толькі Тваё Сэрца- маё сэрца”. Калі не чутнае…калі […]...
- Захавай маю мову, чарговы наш век Захавай маю мову, чарговы наш век, Захавай, як лясы, сенажаці, азёры, Як світанне ў расе, я сцяжынку ў траве, Як […]...
- Каханак Восені Шчодра дорыць дні кахання восень — быццам золатам вышэйшай пробы. Гэта якасць і маіх адносін да яе як боскае асобы. […]...
- Не ў цішыні палескага сяла Не ў цішыні палескага сяла, А ў цішыні Заходняга Берліна Над Хафелем чырвоная каліна Зусім па-беларуску расцвіла. Я не здзівіўся, […]...
- Разбітае люстэрка Як страшна, як дзіўна, як смешна… Ці то не хапае святла?.. Ва ўчора разбітым люстэрку Знікае святая замля… Знікаюць лясы, […]...
- Тры кветкі позняй канюшыны Расы світальным халадком гарэлі-грэліся крадком тры кветкі позняй канюшыны ў далонях любае жанчыны. Ды не ставала ім цяпла, далоням гэтым […]...
- Паглядзі ў мой бок Паглядзі ў мой бок і згадзіся, Што табе падабаюся трохі. Ты ўцячы ад мяне не імкніся, Я здалёк сэрцам чую […]...
- У яе галаве Будуюцца адносіны… малююцца карціны… Адважныя пажарнікі, цяжарныя жанчыны. Парывы дабратворныя ў канверце пад дзвярыма. Бягу ўверх па лесвіцы. У лужыну […]...
- Чытала ў прэсе Па матэрыялах газеты “Звязда” ад 15.02.2011 “Амерыканскія штаты шукаюць замену долару” Чытала ў прэсе я, што ў Штатах, Там, дзе […]...
- Аскепкі Пачынаючы з пачатку шлях туды, дзе ўжо быў, мы даводзім да парадку што ў першы раз згубіў. Мы збіраем больш […]...
- Храбрасць, смеласць, мужнасць, адвага Храбрасць, смеласць, мужнасць, адвага, Непахіснасць, рашучасць… – ? Няўжо Не мужчыны стаялі пад сцягам На ахове сваіх рубяжоў? I няўжо […]...
- Ластаўкі Пыліць пад сонцам доўгая дарога. Маўкліва нікнуць лозы пад ракой. Гляджу я: каля берага крутога Дзве ластаўкі мільгаюць над вадой. […]...
- Пачынаецца Вайна пачынаецца з крокаў салдата, што ў вёску прыйшоў… Ужо хаты маёй аднавокай алее ў агні яе кроў. Калі мы […]...