Верш Прайду па ціхім перадполлі
Прайду па ціхім перадполлі,
ля клёна атрасу рукаў,
пакрыты пылам, а не соллю,
знянацку выціснутай з траў.
І без хвалюючага рэха,
не люстраванага сцяной,
пералічу я зноўку вехі,
калісь пакінутыя мной.
Ля гарызонту, дзе пшаніца
пампуе ў неба светлы пар,
павінна быць маё дзяцінства,
там пэўна тычак сем запар.
А далей поўны беспарадак,
не зразумееш, што нашто,
ці жаўрукоў то серэнады,
ці пагружэнні ў цемрадзь сноў…
Для спакушонага – сумневы,
Для апантанага – любоў,
А асабістыя залевы
не для чужых гарачых лбоў.
Але я ўжо расставіў годы,
каб хтосьці мог па іх прайсці
без непасільнай перашкоды
на абавязкавым пуці…
А мне з наймалаю адвагай
пара прыкрыцца ад штуршкоў
пяцікутовай раўнавагай
кляновых выпуклых лісткоў.
Хай сэрца паглынае спазмы
кахання-маці ўсяго свету,
жыццёвай падсілкуе плазмай
яе сасуды, не паэта…
Ещё вершы:
- С совнаркомав едамасць Ведама, Мняв шлюць Месяц выплыў з гаю Песняй біць пургу сь. А я ж в ма3 байім, Пурым, шміло, буц. […]...
- Ціхім вершам мяне агарні А. …ціхім вершам мяне агарні, бы анёлак ахоўным крылом, каб з надзеяю ва ўсе дні непадзельна сэрца жыло… …я малітвай […]...
- Варушыць памяць напамінак Я ведаю, не раз згадаеш, Якое лета то было: Мы ўдвух – шчаслівыя, кахалі – Зайздросціла усё сяло. Другі развеяў […]...
- Мы марылі Мы марылі аб тым, каб свой жыццёвы шлях прайсці без слёз і засені пустэчы. Мы марылі аб тым, каб з-за […]...
- Праплываюць хутка хмары ў нябёсах Праплываюць хутка хмары ў нябёсах, Выносячы з сабой ўсе благія успаміны. Як ў люстэрку адлюстроўваецца ў нашых лёсах Ўсеагульнага прагрэса […]...
- Не глядзі на мяне Не глядзі на мяне- Я такая заусёды. Калі шчасце міне, Размінуюцца годы. Не глядзі з-за спіны, Як жадаю я дыхаць, […]...
- Парушэнец Гібелі з непасільнай прады. Той выжыве, каму пашэнціць. Знямогласць давяралі знаўцы крынічніку ці парушэнцу. Прыкладвалі прыпарам болькі. Звярэджанае грэлі цела. […]...
- Праменад Чорная прастора, неба уверсе, Агні ліхтароў свецяць шлях. Мы крочым па гэтым паверсе, Не думаючы, што мы гэта прах, Але […]...
- Маналог самадзейных артыстаў Маналог самадзейных артыстаў Хтосьці кпліва нам кіне: Артысткі! Хтосьці з зайздрасцю ўслед азірнецца. Хтосьці шчыра для нас усміхнецца- Вось такім […]...
- Рака цячэ и без мяне Рака цячэ и без мяне, і без мяне на моры хвалі. Хтосьці ўсхвале, хтосьці пракляне, дзесьці забыліся, а дзесьці і […]...
- Як стары мудры вуж Як стары мудры вуж шукае вузкае выйсце, каб скінуць старую скуру – так і я патаемнай вужовай натурай шукаю сабе […]...
- 1418 дзён Гэта – працягласць апошняй вайны, Якая яшчэ прарываецца ў сны, У нашыя сны, А не нашых дзяцей. Для іх яна […]...
- Асёл і паравоз Асёл надумаўся спыніць цягнік. Рашуча узышоўшы на чыгунку, – Бо варушыць мазгамі не прывык, – Ён павалокся ў тым кірунку, […]...
- АСАННА АСАННА Дарога ў асенні верас – Мая. А твая ўся – з маю. Ты ў лета прачыніш дзверы, Што я […]...
- Шостаку А Ну, як нашы справы, Адаме? Чаму ты пахмурны такі? Губляецца нешта з гадамі, cыходзяць ад нас мастакі. Таму ты маўклівы […]...
- Чорны дым Клопат кожны неяк мае. Хтосьці мае праз сям’ю, хтосьці ў справах набывае, на рабоце, на краю. Без клапот калі – […]...
- Мой шлях Па жыцці іду я цераз два стагоддзі: У дваццатым веку я прыйшоў на свет, Зараз з дваццаць першым пражываю ў […]...
- Кожны дзень прачынаешся з прагаю цуду Кожны дзень прачынаешся з прагаю цуду, А яго ўсё няма – як будзёніцца ціш! I дарэмна чакаеш нязвыклага гуду, Пры […]...
- НЕЗЯМНАЯ Х. А. Прыадчыняцца дзверы, Парушыўшы цішыню. Я – у тваёй кватэры Без дазволу і без агню. Прайду ля цябе неўпрыкметкі […]...
- Смутны Хтосьці і беды Ніхто (Марыя Паўлоўска-Яснаржэўска) Хтосьці сёньня сэрцам хворы, У тую сцюдзёную, зімовую пору, Калі цемра з’ядае сьвечы, А вецер дзьмухае ў печы. Енчыць, плача […]...
- Я хачу прайсці па зямлі Я хачу прайсці па зямлі Самым верным, любімым сынам. Каб дарогі мяне вялі Пад вятрамі прасторам сінім, Каб нямоўчна ў […]...
- Толькі з табою Толькі з табою мне хочацца быць, Толькі з табою, Радасць і шчасце з табою дзяліць Толькі з табою. Ранняй часінай […]...
- Над краем старажытным Над краем старажытным Сёньня хмары, І клёнаў золата Спакою не дае. Умольны погляд свой Ськірую ў неба-мару І папрашу у […]...
- Я ДЗЯКУЮ ЖЫЦЦЮ Удзячны за халодны гэты вечар, За дождж, які сцякае па вачах, І за мароз, што так сутуліць плечы, І за […]...
- Я дзякую Богу Я дзякую Богу за сэрца разбітае, з асклепкау сабранае клеем кахання. За годы пакут, не з табою пражытыя. За то, […]...
- З недацветаў Зелянелі лагі, Зацвіталі сады, – З маладою сваёй Я спаткаўся тады. Вецер косы яе Расплятаў, спавіваў, Прыпадаў да грудзей, Калыхаў, […]...
- Памяць дзяцінства Вярнуць дзяцінства немагчыма, Але нішто не пройдзе міма: У сэрцы памяць застаецца, Дзяцінства з фота усміхнецца – І ты адразу […]...
- Стаў Басанож прайду па пожні Да мяжы, дзе цёмны стаў… Так настане дзень апошні, Як і кожны наставаў. I ў замежнай […]...
- Я ў паэзіі – прымат Я ў паэзіі – прымат: не ўжываю ў вершах мат, не рыфмую “аць” і “яць”, каб узровень свой узняць. На […]...
- Жыццё дае шмат падарункаў Жыццё дае шмат падарункаў, І ўсё ж складана вельмі жыць… І як жа цяжка, калі ранкам З табой каханы не […]...
- Скрозь перашкоды Не ўбачу я тваіх вачэй пяшчоту І голас твой празрысты не пачую, Мне не адчуць гарачых вуснаў дотык – Ніколі […]...
- Адчай Ці чай ці кава? Цікава… Не ведаю што і сказаць… Ка мне заляцела цыкада І ўдруг заглянула у глаза: – […]...
- РЫСКІ НА ВУШАКУ Разабралі вяскоўцы хаціну, Што стаяла шмат год без патрэбы. Вушакі ад дзвярэй хтосьці кінуў, Упершыню на іх дзівіцца неба. Ад […]...
- Маіх радкоў, хай, рэяць стужкі Маіх радкоў, хай, рэяць стужкі, Дзе годы міласьці нясуць, Балотцам, лесам, ў сьцежках вузкіх, Якія Матчынай заву. Над тым пазгінуць […]...
- Рыбакі Рассякаючы хвалі кармой, Пралятаюць марскія палі. Пад уладамі ветраў, спакой, І маланак не бачна ў далі. Акрамя рыбаловаў, няма, Разумеючых […]...
- Выбліск Справядлівасць вострая, як восць! Што мне вашы каламутныя хімеры, Златахрамаў замусоленыя веры, Калі ў сэрцы праўда Роду ёсць? Калі ў […]...
- Нявыказаная балада Чаромхі горкі пах… Зялёных дрэў красунак… Пялёсткі на тваіх губах – мой пацалунак. Спяшаўся я і не паспеў: заспела ранне… […]...
- Ціхая вада рые берагі Ціхая вада рые берагі, Быццам мае годы за вадой сплылі, На якіх я змалу борздзенька падрос, Вышай белых санак, бацькавых […]...
- Незнаёмцы ў мятро Я бачыў у мятро яе зрэдзьчас, Але сустрэчы нашы рэдкі. Грукочучы, саставы носяць нас Сінхронна, ды па розных ветках. Куды […]...
- Упершыню Упершыню з жыццем пасябравала Назаўжды за многія гады. Упершыню яно ўратавала Ад нявер’я, скрухі і нуды. Упершыню мне зоркі свецяць […]...