Верш На твары мінакоў кладзеццца снег
На твары мінакоў кладзецца снег,
Прыгожа абсыпае іх каўнеры.
З нябесных замярзаючых прарэх
Выскокваюць імклівыя жаўнеры.
У дрэвах затаіўшыся – блакіт
Прыцішанасць юнацкую хавае.
Да лавак сарамлівасцю прывіт.
Няспешна зверху неба ападае.
Машыны, патанаючы ў імгле,
Дарогу, як дзяўчыну, распранаюць.
Схавацца захацелася ў цяпле…
А снегападам горад ахінае.
Ещё вершы:
- Зноў закружыўся снег Зноў закружыўся снег. I на зялёнае голле, I на ажыўшае поле Сыплецца, сыплецца снег. Шэры, маркотны дзень, Хоць бы расінка […]...
- Адвернутыя твары Адвернутыя твары глядзяць кожны у сваю далечыню у сваё мінулае у сваю талерку Адвернутыя твары рэдка паварочваюцца найчасцей калі зацякае […]...
- Белы снег на далоні трымаю Белы снег на далоні трымаю, Растае ён у халодны ручай, Быццам родную мову губляю, У сэрцы гнеўны боль ды адчай. […]...
- Упарты снег Лесам, полем красавік ходзіць без сцяжыны. Ажно бачыць – снег не знік з цёмнае лагчыны. Красавік яму: – Чаму не […]...
- Мой родны горад Мой родны куток, мая крэпасць адвечна, Табой ганаруся, кахаю сардэчна. Цябе не забуду і не адракуся, Ты горад – сталіца […]...
- Горад сляпых Ці могуць дарогу знайсці невідушчыя, Што бродзяць у цемрыве ісцін падманных? Навобмацак ходзяць, Грувасцяцца лбамі, І лезуць на сцены, таму […]...
- Скаргі коткі Ну вось, пішу і я свой верш, А мне ад гэтага не лепш: Ну як тут штосьці напісаць, Ня ведаючы, […]...
- А неба смяецца Па мокрай траве кацяцца слезы… Разрывае душу маўклівы адчай, А неба смяецца і ціха вуркоча, Рвецца маланка за вечнасці край. […]...
- Я па свячы загадваў на дзяўчыну Я па свячы загадваў на дзяўчыну, Калі яе агонь амаль што згас. Самому вызначацца немагчыма, Я па свячы загадваў на […]...
- Як ападае ліст Як ападае ліст, як ападае… Нібы дазволу ў восені пытае. Бывай, галінка гнуткая, бывай! Няхай цяпер цябе галубіць вецер, Салодка […]...
- Пурпуровае неба над горадам М Я люблю пурпуровае неба над домам маім, Калі дзень адгарэў, калі ў вокнах пагасла сьвятло, І смарагдавых зорак нябачныя кроплі […]...
- МАНАЛОГ АБЫВАЦЕЛЯ Якая розніца, якое заўтра свята, І хто яго прыдумаў, і калі?.. Галоўнае – каб выдалі зарплату І раз у тыдзень […]...
- Сонныя цені Мелкі дробат дажджу за акном Будзіць сонныя цені ў пакоі, Па халоднай падлозе паўзком Лезуць ціха сляпыя настроі. Горад моўчкі […]...
- Спектр Зялёнай раніцай на зжоўклы горад выпаў фіялетава-сіні снег. Чырвонае сонца ўспыхнула порахам і ўпала на ружовыя далоні стрэх. У блакітнай […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ ЕРМАЛОВІЧА (29.04.1921-5.03.2000) Ён праз туман, нібыта праз стагоддзі, І праз стагоддзі, нібы праз туман, Ідзе няспешна, як па тонкім лёдзе, Па […]...
- Касіў Ясь канюшыну Касіў Ясь канюшыну, Паглядаў на дзяўчыну. А дзяўчына жыта жала Ды на Яся паглядала. Ці ты Ясь, ці ты не, […]...
- Горная дарога Даліну, таполі, дувалы шызая хмара закрыла. Ударылі ў твар з перавалу ветру халодныя крылы. Вяршыні пакрыты снягамі. Машыны спавіты вятрамі. […]...
- Валацуга Гавань народаў, Горад пад вежай Зноў валацугу вітае віхурам. Валіцца ветах З выцвілай сцежкі Выспаў пагоркаў, Дахаў панурых. Горад-апоўзень, Горад-замежжа, […]...
- Снег Такое маўчанне ў снезе, такая далеч, такая бель – што замірае душа: не ўмее яна яшчэ быць такою. Шастае шорсткая […]...
- Пра снег Ён чысты…з шэрасцю бялізны… Зваліўся, без моцы ўзляцець… Пад дзень яго ўжо промні грызлі, Дапамаглі хутчэй згарэць… Ачысціў шэрае паветра, […]...
- У паўналаддзі цішыні О ноч! Пазыч сваё крыло – Я пралячу над сонным садам, Дзе дрэмле роднае сяло, Сніць сны пад яркім зоркападам. […]...
- У магазіне Ідзе вясёлы продаж. Сам выбірай, бяры Садоў і агародаў Духмяныя дары. Сябе хваліла лета I верасня-суседа, Ад паху тут званілі […]...
- Белы снег Белы снег, нібыта забыццё, лёг на дол так хутка і ахвоча. Я яшчэ не вытрывала ўсё, я яшчэ шукаю твае […]...
- Наш першы снег Тваё здзіўленне не забуду, Калі нас першы снег сустрэў… І радасна ўсміхацца буду, Бо ты мяне ў той час сагрэў. […]...
- Першы снег Снег пушысты, бадзёры, крамяны Ціхай беллю празрыстаю лёг, Дрэвы, хаты ахутаў рахманы, І застыў на шырокіх палёх. Першы снег – […]...
- Мех, снег і смех Дзед Мароз нёс свой мех. Ды паставіў мех у снег. Снег ішоў, ішоў, ішоў… Дзед свой мех і не знайшоў. […]...
- Выпаў снег Выпаў снег. Ізноў ачышчаны І паветра. І зямля. Снег – як свята. Як праісціна. Зорак свежая ралля. Выйду ў ранак […]...
- Снег пры сонцы А снег пайшоў, а снег пайшоў, I гэтак нечакана, З двух лёгкіх хмарак-спарышоў – Зусім неабяцана. Перасмыкнуўся ценем дзень, Ураз […]...
- АПОШНi СНЕГ Снег апошнi – рэдкi рэкардсмен, На вачах ён чахне, прападае, Бо нiхто нiякiх перамен Ад яго вiзiту – не чакае. […]...
- БАЛАДА ВАЛЕНЦІЯ ВАНЬКОВІЧА (12.05.1800-12.05.1842) Парыж, як лёд, халодны і чужы. Ты ўцёк сюды, каб тут памерці з суму, Каб на тваім, нібыта меч, […]...
- Вясною пахне снег Калі зіма за палавіну стане І сонца павышае кругабег, Аднойчы здзівіцеся ўранні – Вясною пахне снег. Снег пахне талаю вадою, […]...
- Снег на вуліцы і ў душы Снег на вуліцы і ў душы замятае сцяжынкі ўсе… Ты самоту-адчай заглушы, хай надзея ўзрасце пакрысе. Хай забудзецца прышлае зло, […]...
- Бялюткі чысты першы снег Бялюткі чысты першы снег, Нібы дзіця зусім малое, Чамусьці выклікае смех І не дае крыху спакою. Надзіва ён не слепіць […]...
- СМАКАВАЦЬ СМАКАВАЦЬ Не спяшай спазнаваць бо далей нецікава Сустракаць стане раньне і птушак спеў, Смакаваць новы дзень і духмяную каву, Не […]...
- Світае. Ноччу выпаў снег Світае. Ноччу выпаў снег, а я да гэткай з”явы не гатовы, бо доўжыў па Паэзіі турнэ, шукаючы красы асенней словы. […]...
- Сышоў апошні снег з палеў Сышоў апошні снег з палеў, Птушыны спеў гучыць навокал, Зямля ўстрапянулася ад зімніх сноў І цёплы вецер дзме ў вока. […]...
- Разам з народам сваім застануся Разам з народам сваім застануся – Гору дамо мы рады, Дайце дарогу маёй Беларусі Да ПРАЎДЫ! Ні перад кім мой […]...
- Першы снег… На асенняе тло Першы снег… На асенняе тло… На прыспаныя цемрай палі… Нібы хтосьці чароўна святло Над самотнай зямлёй запаліў… Нібы ў небе […]...
- У вокны глянеш – снег навокал У вокны глянеш – снег навокал, Галінкі дрэў у задуменні белым, І птушкі прытуліліся да вокнаў, Як да далоні чалавечай […]...
- Я апраўдаю снег цяжкі Я апраўдаю снег цяжкі, Мяне снег лёгкі апраўдае. Зіма, навек мой сум пакінь У гэтых стылых белых далях. Змані багаццем […]...