Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Ля сьцяны

Зубамі легшы ў бок сузор’яў,
магчыма з’есьці ўсё вакол.
Усё(!) што ёсць вакол жывое!!!
У забыцці на зайздрасць гон.
Глядзець на свята зорак сцэны,
няхай з прыстойных закуткоў,
для закаханага дагэтуль,
што грызьці локці;
з губ піць кроў.

Прыватным шчасьце не бывае.
Яму б дзяліцца і дзяліць.
Не падзяліцца, як не маеш.
Ці падзяліць адное…
Ім ж?

Паэту кожнаму знаёма
праз параўнанні чытачоў
наколькі ён не годны…
Болей!
З вялікім побач – ніякой.
Лепш не было б цябе і вершаў!
Вакол такая прыгажосць!
Табе б,
паэт,
зубамі сценцы
паведаць зайздрасьцевы лёс.

22.05.2015г.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Ля сьцяны - Франак Нырка