Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш “…ЧОМУ Я НЕ СОКІЛ…”

Казкі дзіцям нашым мусіць
Ўдзень і ўноч распавядаць.
А гаворачы па руску –
Дык, а што тады губляць?

Справы? Гэта не губляюць!
Яны знойдуцца праз век…
Вось мяне ужо гукаюць.
Ці вось гэнае не здзек?

Ем на кухні – ці не казка?
Нешта лепш было раней?
Задаволенасць – не пастка.
Пастка – калі пан сумнеў!

Нешта ёсць і ў сумневе.
Без яго яшчэ і горш.
Я не лётаю па небе,
Проста ем чырвоны боршч.


Верш “…ЧОМУ Я НЕ СОКІЛ…” - Франак Нырка