Верш Не шукай ты “Нашай нівы

Не шукай ты “Нашай нівы”
Там, дзе бойкі гандаль півам.
Гэй, дзе ганяць нашу мову,
Дзе вышукваюць “крамолу”-
Не шукай ты “Нашай нівы”!

Яе знойдзеш вельмі блізка,
Як аформіцца падпіска.
Тысяч сто за год пацягне.
…Але ж сэрца праўды прагне!
Толькі ўмей шукаці блізка.

Не шукай ты добрай працы
У прыстанішчы інфляцый.
Гэй, у градзе старасвецкім
Між Машэрава й Савецкай-
Не шукай ты добрай працы.

Яе знойдзеш вельмі блізка,
Як мясцовая прапіска,
Калі кажаш па-маскальску,
Па БТ глядзіцьмеш казку,–
Яе знойдзеш вельмі блізка.

Не шукай ты праўды, хлопча,
Дзе мараль нагамі топчуць,
Дзе свабода не зіхцела,
Дзе Пагоня не ляцела,–
Не шукай ты праўды, хлопча.

Яе знойдзеш вельмі блізка,
Рак даўно на горцы свіснуў.
Як уздымем запальніцы
І на вёсцы, і ў сталіцы-
Знойдзеш праўду вельмі блізка.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

У людзях шчасця не шукай У людзях шчасця не шукай, Знайдзі быцця змест у сабе, Ніколі радасць не гукай, Бо сэнс жыцця ў самім табе. […]...

Не шукай Не шукай ты мяне Каля жытніх палёў, Не шукай, Калі к сэрцу майму Ты дарог не знайшоў, Не шукай… Не […]...

Восень 100-годзьдзя “Нашай Нівы Бярозка струменіць Лістотаю жоўтай. Прагноз абяцае нам Холад і слоту. Ў краіне – “стабільнасьць”, Бяруць актывістаў – У многіх ёсьць […]...

На нашай вулiцы На нашай вулiцы Усё звычайнае Таполi пыльныя Дамы панэльныя Двары квадратныя Пад’езды брудныя Жыцьцё нармальнае А людзi розныя На нашай […]...

Шукай ў дробязях празрэння Шукай ў дробязях празрэння, Дзе свежай думкi ёсць палёт. Дзе ёсць краса – там ёсць натхненне (Азарт, прыгоды i здзiўленне!), […]...

Добрай раніцы Добрай раніцы! Прачынаецца Маё сонейка! Усміхаецца Добрай раніцы! Добрай раніцы! Вер, збываецца Мара хлопчыка! Дакранаецца Добрай раніцы! Добрай раніцы! Набіраецца […]...

Айчыны нашай сцяг Радзiму мы абараняць У цяжкi час заỹжды гатовы. Мы ỹсе умеем ваяваць, Але пра мiр вядзем размову. Звычайны лёс, ваенны […]...

Чаму мы пазбягаем мовы нашай Чаму мы пазбягаем мовы нашай? Таму што потам, кроўю і слязьмі Яна насычана, і плача, Што мы яе не збераглі. […]...

Сум генетычна разбаўлены ў нашай крыві “Сум генетычна разбаўлены ў нашай крыві” Леанід Дранько-Майсюк “Паэтаграфічны раман” Сум генетычна разбаўлены ў нашай крыві. Мне прапаноўваюць лекі: віно […]...

Проста заўжды шукай – нават у чыстым полі Проста заўжды шукай – нават у чыстым полі, Мрой аб усім на сьвеце ўвечары перад сном. Проста глядзі ў вакно, […]...

Я прыкладная ў нашай перапісцы Двурым Я прыкладная ў нашай перапісцы, Там слоў-прызнанняў непамерна густа, Як грушак тых на восеньскае дзічцы, Хто пачытае, выплюне: “Распуста!” […]...

Калі б сустрэчы нашай час Калі б сустрэчы нашай час, Я ў свой нататнік запісала, Сукенку гэту пад паяс Так часта б я не апранала. […]...

З нашай біяграфіі А няўжо было ўсё гэта з намі? Даўнімі цяпер здаюцца снамі лапці, хлеб з мякінай – гэта факт, камсамол, калгасны […]...

Настане і нашай вуліцы тупік Настане і нашай вуліцы тупік, загляне цішыня і ў нашае ваконца, ў пад’ездах стане чутны адборны дамавік, прынаджаны сьвятлом ад […]...

Звяздзе”, “Нашай Ніве”, “Рэспубліке”, “Радыё Свабода” і ВАМ! Прабачце мне, што я спытаю Не афіцыйна, проста так: – Ці праўда, што ўжо дазваляюць На “Бангалор” казаць – “НЕ […]...

Колькі развялося Колькі развялося ў Беларусі роднай Байструкоў няўдзячных, погані бязроднай. Хоць ядуць нямала нашай солі-хлеба, Топчуць зямлю нашу, копцяць наша неба, […]...

Мікалаю Калісці ты, нібы полымя быў, А цяпер ляжыш у труне… Галоўнае правіла ты забыў- Праўды няма ў віне! Шчасця ня […]...

Без перакосаў вельмі цяжка Без перакосаў вельмі цяжка, Без перакосаў – аніяк! I як куратнік наша хатка, Дзе ўсё – касяк-перакасяк. Нядоўга пляскалі мы […]...

Я люблю сваю айчыну Я люблю сваю айчыну, Хоць і рэдка там бываю. І як каханую жанчыну Яе ў вершах апяваю. Ёсць у ёй […]...

Мой самотны і велічны край! Мой самотны і велічны край! Ты згубіўся ў маўклівай глушы. Лепш на свеце не знойдзеш, бадай, Для змарнелай ад смутку […]...

“Нашай ніве” Віншую ад душы, панове, З трохлеццем вашае дзіця – Газету ў беларускай мове. Віншую ад душы, панове, Яе, і ў […]...

Раскажы мне, бабуля, казку Раскажы мне, бабуля, казку, Што ў маленстве калісці казала. Раскажы пра дзяўчыну-краску, Што хлапца-малайца пакахала. Раскажы мне, бабуля, казку – […]...

Як многа трэба чалавеку Як многа трэба чалавеку, Як мала хочацца душы, Праз ўсё жыцьцё зьвіняць манеты І вораг хіжы на мяжы. За трыццаць […]...

Нашым сынам Не гаруйце, хлопцы, Што нарадзіліся позна, Што замест рамантыкі – У вас нуда граматыкі. Вы яшчэ на подзвігі Атрымаеце позвы, […]...

Песняй вітаю я вас Леглі шырока нівы калгасаў. Глянеш – разлог, далячынь. Стужак дарожных роўныя пасы Мераюць смужную сінь. Ходзіць паважна дбалы араты, Трактар […]...

Я цішыні струну тугую чую На нівы легла ранняя раса – Сцяблінкі ў момант быццам заінелі, У даўгавусых тоўстых каласах Рукам і працы песні зазвінелі. […]...

Дыктатура працы Культуру хамства і далара, Князёў і біскупаў палацы, Ад Скандынаваў да Сахары, Зруйнуеш, дыктатура працы. Свет рабаўласнікаў і турмаў, Свет […]...

Не магу жыць без Радзімы У дуброве каля рэчкі Віснуць сонныя парэчкі, У пералеску ля крыніцы Зьзяюць сьпелыя суніцы. І вясной, і цёплым летам Тут […]...

Мае Палессе Нівы, пералескі, Прыпяці блакіт. Роднае Палессе, Край наш дарагі! Навакол – празрыстасць, За ракой лясок. На ўзбярэжжы клёны П’юць праменняў […]...

Мая Радзiма дарагая Мая Радзiма дарагая Ў якi ты бок глядзiш усё Памiж табою i Кiтаем Не менш як дзесяць тысяч вёрст Што […]...

Вакно надзеі Шукай сваё каляровае Вакно надзеі чарговае Пакуль ня згас тусклаваты свет Пакуль ня знік апошні след Ты з неба скарбаў […]...

Гэй, зямляча! 1. Сёлета папрацавалі добра І у першы раз за колькі год Зладзiлi ў далёкую дарогу Паглядзець, дзе як жыве народ. […]...

Не сумуй Не сумуй па тым, што не збылося. Не шукай таго, што не знайсці. Глянь, як долу хіліцца калоссе. Слухай: чайка […]...

Нас забівае ўласнае каханне Нас забівае ўласнае каханне, Яно ратуе нас у час благі, Мае радкі як прывідныя здані Блукаюць за акенцамі тваймі. Калі […]...

Другімі сказана даўно Другімі сказана даўно Усё, што я прамовіць меўся, І мой радок застыў, сумеўся, Згубіў чарговае звяно. Шчэ не народжаны, ды […]...

БАЛАДА АЛЕСЯ АДАМОВІЧА (3.09.1927-26.01.1994) Не думаць пра сябе нідзе, ніколі І роднае нікому не аддаць. Айчына ёсць, калі ў яе ёсць воля, Нібыта […]...

ДОБРАЙ РАНІЦЫ, СЯБРЫ! Летнім ранкам васільковым, Па сябрам, старым і новым, Думкамі я прабягуся, Бы жывой вады нап’юся… Людзі добрыя, прыгожыя, Ідзеце вы […]...

Трыялет пра мову Нараджаецца мова – у роце, На бігбордах яе не шукай. Пра сябе кожны дзень паўтарай: Нараджаецца мова – у роце. […]...

Вяшчун Што збудзіла цябе у вандроўку ўначы? Ці не Зорка, што радуе неба? Будзе цёмны гушчар за табою сачыць, Але ў […]...

Чакай Чакай цягнік, чакай, чакай, чакай Ніколі ён не прыйдзе ў гэты край. Бо ў краі ані рэек, ані шпал. Чыгунку […]...