Верш Восеньскі сум

На крылах сівых, з павуціння,
Восень-мастачка па свету вандруе.
Прыйдзе – халодным подыхам рэкі студзіць,
Стомленую маці-зямлю, людскія галовы цалуе.

Сонейка цеплае, сумна-ласкавае
Свеціць ціха і ясна, бы матчына ўсмешка, ўгары…
Дажджы ўчора па-восеньску доўга праплакалі,
Люстранымі кавалкамі неба прыбраўшы двары.

…Прамяні змяркання чырвона-рабінавыя,
Гаркаваты палынавы пах…
Плешчуцца дрэвы адразу і ў возеры,
І ў небе, абвітых смугой аблаках…

Гэтым нясцерпным агнем рабінавым
Чуллівую душу да слёз апякло…
Журботным стогнам жураўліным развітаўшыся,
Раніцай лета ізноў у нябачную даль адышло…

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Сланечнікі Усе кветкі разгубілі, Нават дрэвы хутка страцяць, Свае гарачыя як кроў Чырвона-жоўтыя пялёсткі. А што ж ужо паробіш?! Калі ў […]...

Восеньскі матыў Адзвінела лета цёплымі дзянькамі, З дрэў скідае восень жоўтую ліству. Хмары ў небе плачуць нуднымі дажджамі, Пакрывае іней уначы траву. […]...

Агнём напоўніш мяне Агнём напоўніш мяне – Агнём неспатольнага сонца. Зруйнуеш на белай сцяне Прысак самоты бясконцы. Агнём разварушыш спакой – Агнём забыцця […]...

Адыходзіць, адплывае дзень за небакрай Адыходзіць, адплывае дзень за небакрай. Сустракай, прырода-маці, вечар, сустракай. Ўсе нябёсы зацягнула шэраю смугой, Ледзь калыша ветрык дрэвы – ўсюды […]...

Восеньскі букет Восеньскі букет Сумныя твае вочы. Ласкавыя твае рукі. Халодныя твае вусны. А словы, што ты мне кажаш, Напэўна, гучаць і […]...

Апошняе каханне, бы восеньскі туман Апошняе каханне, бы восеньскі туман – Здаецца, прыйдзе дзень, і вось яно растане… Апошняе каханне – спакуслівы падман Перад сівой […]...

Усё было мне міла тут Усё было мне міла тут: Над Нёманам зялёны кут, Палі шырокія, узгоркі, I смоль сасны, і ў небе зоркі, I […]...

Вось неяк так Вось так адразу нават і не скажаш- Адкуль з’явіўся мне нуды сіндром?… Паўзуць па небе гружаныя баржы- Аблокі, што напоўнены […]...

Восеньскі смутак Смуткуе маё сэрца ў лістападзе, Ў шчымлівы углядаючыся сон. Тчэ павуціну павучок у садзе, Сцяжынкі сцеле чырвань дываном… Сыходзіць з […]...

Ноч на возеры Ноч на возеры. Ціха над возерам сонным. Спіць асака і чарот. Месяц на небе гуляе, Кінуушы вокал россып пяшчот. Да […]...

Восеньскі пах Восеньскі пах: лісця, травы, замшэлае неба, яркае сонца – мары… і ты… горда стаю, ты разам маўчыш, нам вельмі добра, […]...

Грымяць калёсы, адбіваючы ў душы Грымяць калёсы, адбіваючы ў душы, Скрыпіць-рыпіць цягнік на паваротах. Праносяцца ў акне сталбы балотныя, Аблокі, лужыны, палі, лясы дрымотныя, А […]...

Бел-чырвона-белая калыска На радзме сэрца ў глыбіні, У краіне нашай перамогі, Ля празрыстых водаў чысціні Бел-чырвона-белыя дарогі. Дзе вятрыска лётае у снах, […]...

Восеньскі А давай апранемся ў восень, Будзем слухаць пад спеў агню, Што нам вецер здалёк прыносiць, Будзем думаць пра долю сваю. […]...

Восеньскі парк Фарбуе каменны дыван У золата жоўклае лісце; Прабуджаны ноччу, туман, На золках, сыходзіць кудысьці. А вецер, падкінуўшы фарбы, Вядзе закаханых […]...

ВОСЕНЬСКІ НАСТРОЙ Шэры змрок за акном, На гадзінніку – восем. Хтосьці паліць касцёр – Пацягнула дымком… Восень! Шэры змрок на душы. На […]...

Восеньскі санет Ізноў апалая лістота пахне смерццю… Яе паліць, ці проста – на кампост. А вецер не дае яе падмесці, З-пад веніку […]...

Восеньскі альбом Гэты пейзаж называецца “Восеньскі клён”. Фарбаў не пашкадавала мастачка выдатная. Гэта малюнак “Бярозава-вохравы сон”. Зачараваны сусвет прыгажунямі статнымі. Вось нацюрморт […]...

Вагзаля “Менск-восеньскі Цень вагзалі плошчу вошчыць, Гоніць вецер вецьце сьмецьцем. Скрухі костак не пагрэць нам Ў цьмяным восені сяйве. З пыс здарожаных […]...

Восеньскі лёд нагадвае мне вітрыннае шкло Восеньскі лёд нагадвае мне вітрыннае шкло. У ім мерзлы бруд здаецца выстуджанай зямлёю; ягада арабіны – кропляй крыві, пажоўклыя лісты […]...

Пахне спелай антонаўкай восеньскі сад Пахне спелай антонаўкай восеньскі сад… Пастаю, адыду і вярнуся назад. Ціха, яблык, не падай, Не будзі маю радасць, Да відна […]...

Я не думаў, што ў шчасця прысмак Не салодкі – а гаркаваты. Што яно пасядзіць на прызбе І шыбуе далей ад хаты. Запрасіць бы паважна ў госці: […]...

Зімовы дзень, мароз лютуе Зімовы дзень, мароз лютуе, сівеюць дрэвы ля ракі. Стаіць альшэўнік на балоце, нібы задуманы які. У небе ціш, туманяць далі, […]...

Міжнароднаму дню мовы прысвячаецца Ты мой святочны колер веры. Веры ў будучыню тую, Што зменіць час сумлення шэры, Што зменіць і зямлю святую… Я […]...

Дзьмухавец Ужо не грэюць сонца промні, Спеў птушак не чуваць лагодны, І вецер моцны дзмець. Праходзіў вечарам халодным, На жоўтым, выцвелым […]...

Жаданне Які цудоўны сёння вечар, Зоркі ззяюць у небе начным, Дрэвы ў садзе калыша вецер, А я жыву жаданнем адным, Ізноў […]...

Купала Зноў прыйшла і у хмельныя травы упала. І маўклівым туманам панікла ў журбе. Маладая, як колісь загадка, Купала, Што праз […]...

Мова I няма раднейшага слова За прасцейшае гэта “мова”. Гэта слова гучыць у хаце, Дзе мая засталася мацi, Гэта слова гучыць […]...

Вятры нізеюць за смугой Вятры нізеюць за смугой, снягі валодаюць самотай, сляза сцякае за слязой нібы пакрыўджана, употай. Няхай віруе злы мой лёс, мне […]...

Пошукі Шукаюць хмаркі ў небе той вясны, Адзінай, непаўторнай У цэлым свеце. Я ў роспачы, бо недзе На душы Шукаю адзіноту, […]...

Чырвона-буры верасень прыходзiць Чырвона-буры верасень прыходзiць, I з iм лiстота ў парках карагодзiць. Пунсовых пацалункаў мiтусню Я назiраю, як гульню агню. Удзячны парк […]...

Снег пад нагамі рыпіць Снег пад нагамі рыпіць, як пластмаса, наэлектрызаваная днём. Дрэвы ў вячэрняй зімовай фантазіі гараць бенгальскім агнём. У светафораў жалезныя нервы, […]...

Цуда-раніца Я думай заняты з відна да змяркання: Шукаю, сяброўка, табе параўнання. Цябе велічаў бы я яснай заранкай, Ды ўсім яна […]...

Зiма мая прыгожая Іскрацца дрэвы ў інеі, на сонцы зіхцяць, Зіма нас па-святочнаму вітае. З пагорка санкі хуткія імкліва праляцяць, Аслепіць сонца ўсмешка […]...

Зіма мая прыгожая Іскрацца дрэвы ў інеі, на сонцы зіхцяць, Зіма нас па-святочнаму вітае. З пагорка санкі хуткія імкліва праляцяць, Аслепіць сонца ўсмешка […]...

Азёры За полем, за пожнямi, борам Сiнеюць абшары азераў. Так хочацца iм пакланiцца Сцюдзенай вадзiцы напiцца. У iх акунуцца i ў […]...

ЗОРНЫ МОСТ Полымя гарэла на ўскрайку лесу, Водбліскі мігцелі ў лісці бяроз. Дым сцяліўся долам. Утвараў завесу, Млечны шлях над рэчкай быў […]...

Тры дрэвы Тры дрэвы вiдаць мне, як выйду на ганак Тры дрэвы вiдаць мне, як гляну ў вакно Тры дрэвы – запозна, […]...

Ем кулеш свой, а ён дзёгаць чорный Ем кулеш свой, а ён дзёгаць чорный, Лыжкой чэрпаю долю свою, А яна ідзе прасторам няторным, Усё на горку, наўпрамк, […]...

Аднойчы ўбачу я цябе – ты з’явiшся Аднойчы ўбачу я цябе – ты з’явiшся. I будзе гэта ў цiхi час змяркання, Калi ў нясцерпнай слодычы чакання Уся […]...