Верш Крыгаход на Нямізе
На лініі агню твае кварталы
Ў бясконцай неабвешчанай зіме,
Між выгінаў бетону і металу
Халодны вецер нецярпліва дзьме.
Хаваючыся ад чужых праклёнаў,
Мой горад ціха хутаецца ў сны,
Бой ратушы, заменены рынгтонам,
Нікога не пакліча да вясны.
Мы ведаем – млыноў далёкіх подых
Цяплом яшчэ павее празь вякі,
І сонца адаб’ецца ў цёмных водах
Схаванай у калектары ракі.
Хай немагчыма гэты час наблізіць,
Мы вечарамі ў прыстані дажджу
Чакаем крыгаходу на Нямізе,
Баронячы празрыстую мяжу.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Скрып веснічак бацькоўскага парога Скрып веснічак бацькоўскага парога, Кашлаты дуб-магутны ўладар. Для гэтага спатрэбіцца нямнога, Каб мне з дзяцінствам стрэцца твар у твар. Цяплом […]...
- Жаўрукі У бухце паднябёснай жаўрукі Вясны чаканай подых апяваюць. “Было і будзе так ва ўсе вякі! Было і будзе!”- свету абвяшчаюць. […]...
- Пра восень Замаўкаюць птушыныя звонкія спевы, Калі восень прыходзіць у край наш лясны, І, як свечкі, вакол ярка ўспыхваюць дрэвы На праводзінах […]...
- Калядная імпрэсія Не стае моцы подыхам адным спыніць сплін застылы млын сніць зніч які яго сагрэе але няма моцы зорцы даляцець не […]...
- У чаканні вясны Зоры. Хоць яшчэ і зімовыя, Але свецяць так яскрава, Што ў душы нараджаецца мара, Прагнеш пейзажы каляровыя, Каб надышоў час, […]...
- Наша будучыня Дзяды жылі на беразе ракі, А потым адышлі на іншы бераг. Нас разьдзялілі доўгія вякі Чужое мовы, звычаяў і веры, […]...
- Колеры вянуць у Леце Вецер насіў вясны колеры, Вецер пафарбаваў неба. Добра дзьмуў вецер для лётчыкаў, Ластавак чорных над глебай. Мілы, ты летняе сонца, […]...
- Полацкай Сафіі Ля Полацкай Сафіі прыпынюся. Сустрэне строгім выглядам яна. Я Полацкай Сафіі пакланюся – Прытулку, дзе ўладарыць даўніна. Калісьці дабрадзействам Усяслава […]...
- Подых кахання Подых кахання знясіленай птушкі Ў аблоках-люстэрках жадання жыцця. Зняволены подых насамрэч свабодны, Прыгнечаны болем праз свет адкрыцця, Праз горкія слёзы […]...
- Я люблю Беларусь Рецензия на стихотворение “Молюсь!” (Лариса Гапеева) Я ЛЮБЛЮ Беларусь сваю родную- Прыгажуню, як сонца, лагодную, Землякоў дарагіх, з душой чыстаю, […]...
- Запальвае вечнасць Запальвае вечнасць Свае ліхтары – Сонца і зоры. А мы на зямлі Разбіваем ілбы У пошуках Свайго вечнага рухавіка I […]...
- Зоркі Пыльныя жоўтыя зоркі без клопату і любові лашчаць святлом травінкі на змрочным бязмежным полі. Адлегласці і прасторы… Cузор’яў далёкіх агні. […]...
- Валасы Венеры Вельмі многа каштуе здароўе У век цемных думак і гарадоў. Кожны мой подых, заглыная паветра, Трапіць у мяне, застанецца без […]...
- Над перакатнай рэчкаю Як глянь: бярозы свечкамі, Нязманлівым святлом – Над перакатнай рэчкаю, Над ціхім азяром. Юнацтва бессардэчнае Сплыло, нібы паром, Над перакатнай […]...
- Хай гады знікаюць Хай гады знікаюць – памяць застаецца: Што раней спазналі, у сабе нясём. І таксама сонца з неба нам смяецца: Як […]...
- Адвечны замак А замак абароніць ад ярма І вось паўсталі разам проць навалаў Шчытом каменным па-над поймаю ракі Адная круглашчокая, напроць яе […]...
- А чым яшчэ заняцца ўвосень А чым яшчэ заняцца ўвосень, Калі жыцьцё – ў напрамку дна, Калі зьядае шэрань росы Ды так няўтульна безь віна?.. […]...
- Ля аціхлай ракі Ля аціхлай ракі, Там, дзе пасвяцца коні, — Цёплы дотык рукі На вякі запалоніць. Там цяпло дабрыні З першым промнем […]...
- Навекі паслы Навекі паслы Маёй Беларусі: Для лета – буслы, Для восені – гусі. Так белым крылом Душ высокіх, птушыных, Як сонца […]...
- Кахання бог у светлай сіле Кахання бог у светлай сіле Сядзіць між нас. Я п’ю нагбом За вас: прыгожых, добрых, мілых, За ваш стары і […]...
- Подых Жыцця Подых Жыцця Свет Ізвечны Жыцця ён нячутна кранае Ён узніме цябе і Душа заспявае Шчырых Слоў Прастата працінае да донца […]...
- Славянкі Абудзілі славянкі Сонны бераг Зяльвянкі. Верным рыцарам коней Купалі каханкі. Гэтых вояў ля дома, У стаптаны мурог З сёдлаў выбіла […]...
- Малiтва (акраверш) Каханая мая, даруй маўчанне мне. Аддалены адчайнасцю растання, Хварэю ўсё табой, ты ў самым цяжкім сне Адаграеш мяне цяплом свайго […]...
- З зялёнага Палесся З зялёнага Палесся, З празрыстае ракі Хадзем са мною, песня, Праз шумныя вякі. I я, як ты, балесны Парыў ў […]...
- Па сутарэннях душы Па сутарэннях душы, Па лабірынтах свету, Па цёмных ночах, Шэрых днях, Бяжыць – сляпы, знявечаны, раздзеты. У бясконцых марах чалавек […]...
- З Каханьня, Любові, Вясны З Каханьня, Любові, Вясны. Каханьне люляе каханых З віхуры зімовай, слаты, Любові ім дораць муравы Ды першыя кветы з вясны. […]...
- Размова з сябрам, які абяцаў ды не прыехаў Лактаць гарэлку, гэта вам не мёд А ў адзіноце, быццам як злачынства Звяртаюся сам – насам “Будзь здароў!” Той у […]...
- У дзяцей казарменны пад’ём У дзяцей казарменны пад’ём Непагадзь ці сонца з галубамі – Пакідаюць свой прыціхлы дом, I ў дарогу – на руках […]...
- НЕ IСНУЕ РУЖ БЕЗ ШЫПОЎ НЕ IСНУЕ РУЖ БЕЗ ШЫПОЎ! Белая ружа – сонейка ў сцюжу. Белая ружа – шчасце ў вачах. Белая ружа – […]...
- Мой Менск Квітней багаццем праз вякі, Мой Менск – нязгасна зорка! Ляціць аб велічы тваёй гаворка. Квітней багаццем праз вякі! З выявай […]...
- Гімн Сонцу Так! Так! Квітней, Радзіма, Пад цёплым сонцам, Што нас грэе праз ваконца. Яго святло падтрымку дае нам кожны дзень, Прамень […]...
- Павер’е Калі ж на Грамніцы Нап’ецца певень вадзіцы – Казалі так нашы дзяды – Здадуцца снягі і завеі Па даху зазвоняць […]...
- Гэй, адкуль з’явіцца Гэй, адкуль з’явіцца ветру нагадана? Можа, час змяніцца надышоў чаканы? Дзе яго лагода? Можа, ён павее подыхам свабоды?.. Не. То […]...
- Па дарозе да вясны Па дарозе да вясны, На левабярэжжы, Сняцца лёгкiя нам сны, Ды не нам – належаць. Там нi здрады, нi маны, […]...
- Белая Русь Прыгожай кветкаю яна на карце міра Іне знайсці другіх – такая ты адна! Адзначана размераным пункцірам, Усім адкрытая, чым славішся […]...
- Купальскія нататкі (абарваны сон) Ночка купальская, поўня бы сподак Танчым, спяваем, вядзем карагоды Дзеўчыны з кветак вянкі заплятаюць Хлопцы ў голас куплеты спяваюць Толькі […]...
- Яшчэ адна вясна Яшчэ адна вясна …яшчэ адна вясна прыносіць яшчэ адну надзею на тое што жыццё распусціцца быццам першая пралеска што расстане […]...
- Адчай (Сербская балада. XIII стагоддзе) Уцякайце ж вы, нашы дзетачкі, А куды ўцякаць – мы не ведаем, Ратавацца як – не навучым вас: Жываглот ідзе […]...
- Патаемнае Яшчэ глыток, яшчэ уздых, Яшчэ хапаешся за сонца. Яшчы жывы, яшчэ не сцiх, I ўсё ж стаiш ты пад аконцам. […]...
- Памяць на пачуцці Вясны нясмелы подых ціхі Зямлю, нарэшце, абудзіў.. Чакай! Мароз пранёсся ліха Ды гурбы снегу накруціў. Нажаль, не памятаю я, Які […]...