Верш Паводле Андэрсэна
…не ў ракаўцы –
у русалчынай далоньцы –
туга Яе па ўратаваным
прынцы,
сляза Яе,
чый смак –
марскі, салёны…
Ты ж, чалавек,
таго не разумееш,
што дар
Яе
душы
нясеш каханай,
і назавеш с в а і м –
што не тваё…
І дар Любові
стане толькі камнем,
бліскучай цацкай,
перлінай у кароне
сярод такіх жа –
мёртвых –
камянёў…
А дар Кахання…
што т а б е
з кахання?
яно як хваля –
знікла і растала…
як вецер,
сонца,
воля…
як Яна…
Сціраеш пырскі
успамінаў з твару…
і смак вады
марской
салоніць вусны…
…і статуяй –
каменнаю –
стаіш…
1994 (2007)
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Паводле Дантэ “Земную жизнь пройдя до половины, Я очутился в сумрачном лесу…” Дантэ Бялюткіх дрэваў развітальны клін. Праз рэшата аблокаў гляне сонца […]...
- У засені палічак і карцін У засені палічак і карцін Пад крыламі кахання і Шагала Святло было, ды сонца не хапала, І моцы не ставала, […]...
- Ой, суніцы чырвоныя Промні сонца – вавёркамі, Гулкі бор на дваіх, Чырвань-ягады зоркамі У далонях тваіх. Не чаруеш замовамі, Дый на што іх […]...
- Здрада Мне снілася, што разам з ім уходзіш, І нечакана сёння ты пайшла. Пакінула ключы пры ўваходзе, А разам з імі […]...
- ДЫПЦІХ “ВОЛЯ” ДЫПЦІХ “ВОЛЯ” І. СВАБОДА Воля чужая з воляй маёю Ў калейдаскопе без паўтарэння; Бой незваротны імчыць над зямлёю, Распачынаючы ад […]...
- Паводле Сыракомлі Рашыць пытанне са старымі проста, Раздаць катомкі, даць ім у косці, Няхай ідуць да Бога ў госці. Якія сцежкі сёння […]...
- Вар’ят і вайна Паводле нямецкай народнай народнай казкі З травінкай любой размаўляў ён без слоў, Блукаючы ў джунглях аеру. Віталі вар’ята кіўкамі галоў Гарлачыкі ў белых самбрэра. А […]...
- Люляла ружа кропельку расы Люляла ружа кропельку расы, пялёсткамі пяшчотна затуляла, ды сонца ціха іх пацалавала, і знікла ўраз іскрыначка красы. Тваю далонь мая […]...
- На бераг хваля набягала Romeras На бераг хваля набягала, Кіпела, пенілася, спала. Але ёсць хваля карагода, Чароўна вабнага цяпла. Неспасцігальна, як прырода, Знянацку ўсё […]...
- Хвалілася бура Хвалілася бура: “Брат вецер!.. Я – самая моцная ў свеце: асілкі-дубы вырву з коранем… І ты – захачу – мне […]...
- БАЛАДА ЯЎГЕНА КУЛІКА (31.10.1937-12.01.2002) …Ты замкі аднаўляеш на паперы, Нібы ў былое адчыняеш дзверы. А там агонь і кроў там на траве, І […]...
- БАЛАДА ЗАІРА АЗГУРА (15.01.1908-18.02.1995) Камень халодны, нібы вечны лёд, Але ў тваіх руках ён ажывае, Цяплеючы, святлеючы, як мёд У кветках тых, куды […]...
- Яшчэ рана, хлопцы, атрасаць Яшчэ рана, хлопцы, атрасаць На паперу горкія ўспаміны… Халадзее чорная раса На нямецкіх мінах. Слых ад кананады агрубеў, Сонца задыхаецца […]...
- Снег пры сонцы А снег пайшоў, а снег пайшоў, I гэтак нечакана, З двух лёгкіх хмарак-спарышоў – Зусім неабяцана. Перасмыкнуўся ценем дзень, Ураз […]...
- Вось і ўсё Знікла ты, як той даўнішні свет, З табой сустракаюся толькі ў снах… Ты празрыстай зрабілася, быццам вада, Адыходзіць з табой […]...
- На магіле бацькі Дзень сцякае на вечар, I вецер Звесці дух дзесь за лесам Прысеў. Тлум жыццёвы – Спрадвечнае смецце Атрасаю з душы […]...
- Проста людзі Учора мне свяціла ўдень, Натхнялі марамі аблокі, А сення зноў пануры цень Закрыў мне сонейка звысоку. Што будзе цяжка прадказаць, […]...
- Золкі вецер блукае па росах Золкі вецер блукае па росах, Разрываецца ціш машынамі. Толькі гнёзды на голых бярозах Мне гавораць пра лета птушынае. Бы вяртаюць […]...
- Усё жыццё ты чакала Усё жыццё ты чакала, ліліся слёзы на вецер, Як ручаі забыцця праз сэрца, воля растала… У сабе ўжо сіл не […]...
- Лівень Чуваць на лузе гром бясконца. За хмары раптам знікла сонца, Мацнейшы вецер тут жа стаў – Да долу гнуў галовы […]...
- Бясконца-невыноснае Бясконца – невыноснае чаканне. Сплывае сум знясіленай ракой. І толькі прага моцная змагання, як і кахання, кліча за сабой. Наперадзе […]...
- БАЛАДА АЛЬДОНЫ (1309-26.05.1339) Дзяўчынка, дзяўчына, жанчына… Альдона зрабілася Ганнай. І сніцца, як воля, Айчына, Князёўне, што стала жаданай Пад небам чужым і […]...
- Шыпшыньнік Шыпшыньнік. Не енчу дзіцяткам малым, Што прагне пернікаў і цукра, З жаданьня кімсьці быць любым, З самоты горкае атруты. Бо […]...
- Белая лебедзь Белая лебедзь сваімі крыламі Разгарнула старонкі душы Той дзяўчыны, што пад нябёсамі Чакае кахання і марыць у цішы. Ёй вельмі […]...
- Кахання сад і ластаўка вясны I дождж, і гром, і несціханы вецер, I першы клейкі лісцік выразны! …Абуджваюць балючае дасвецце Кахання сад і ластаўка вясны. […]...
- Упадзе на тваё плячо Над вёскаю – Дым нахлупам навіс. Паветра – студзяністае, густое. Шарэлым ранкам, нібы сыты ліс, Спіць вецер недзе ў норах […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 8 – “Манумент ваяра” Дождж лье, нібы з луба. Жалезнымі струмянямі выбівае шчарбінкі ў скалах. Рэкі, акіяны дажджу шматтоннымі сценамі ўзбіваюць глебу. Шэрасць… Ногі […]...
- * * * Замяцеліў вішанькамі май * * * Замяцеліў вішанькамі май. Сыпле й сыпле, несупынны гэткі. Прыгаршчамі поўнымі збірай У траве пялёсткі, як манеткі. Языком […]...
- Знічка і знічка Падала знічка адная. Трэба было гэта ёй. Там, сярод зорак блукая, Бачылась неба зямлёй. Ноч, у якой толькі холад, Не […]...
- Пра грэх Не ведаю, ці было ўсё так, Як трэба было зрабіць. Ці можна было адчуць той смак, А потым салодка сніць… […]...
- Сакавік Сакавік на парозе ўзыходзіць, І вясна ў наш край надыходзіць. Гэта час успамінаў кахання І тужлівага спадзяввання, Што адбудзецца зноўку […]...
- Мой родны кут, як ты мне мілы! Мой родны кут, як ты мне мілы!.. Забыць цябе не маю сілы! Не раз, утомлены дарогай, Жыццём вясны мае убогай, […]...
- Хор Як толькі вецер стане гушкаць Уранні кволыя лісты – Так заспяваюць дружна птушкі, Што з мёртвых можаш ўзняцца ты. То […]...
- Арыстакратка Лёс мяне сцежкамі радасці вёў, Вёў да цябе на спатканне, Ты – беларуска, ты – нашых краёў, Арыстакратка кахання. Гэтак […]...
- Днi на зямлi твае Сонца ведае свой захад. Псальм 103:19 Днi на зямлi твае, Як дзень адзiн. Калi ён скончыцца – Нiхто не скажа. […]...
- Мая думка Як вецер, як птушка, дзе сонца, дзе зоры, Так рвецца, нясецца ўдаль думка мая; Абымецца з небам, пакоціцца ў мора, […]...
- У полі кукурузы З усходу на захад і з поўдня на поўнач адна кукуруза, як быццам учора Хрушчова Мікіты пачулі загад. У моры […]...
- Ізноў патрапіў пад летні дождж А неба па квадратах, хвастала як з вядра, страляла аўтаматам разрэджанага шкла. Іржала звонка лета, Ў асфальт стучэў гарох, і […]...
- БАЛАДА ЛАРЫСЫ ГЕНІЮШ (9.08.1910-7.04.1983) Воля на чужыне, На Радзіме краты. Выбар– невялікі, Толькі выбар ёсць. Вецер сумна вые, Воўчы цень ля хаты У […]...
- Оллайло Я сустрэла, знайшла Оллайло Сярод вулак зімовага ранку… Пасля працы – старога кіно – горад спаў. Я твая паланянка. Оллайло, […]...